به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) یک مشکل رفتاری است که می تواند خفیف تا شدید باشد. ADHD یا همان بیش فعالی انواع مختلفی دارد، بسته به اینکه آیا عدم توجه (مشکلاتی در تمرکز) مسئله اصلی است یا بیش فعالی-تکانشگری (بسیار فعال بودن – مشکل در متمرکز ماندن).
کودکان مبتلا به اختلال توجه و بیش فعالی (ADHD)، بی قراری، تکانش گری و یا بی توجهی مداوم را از خود نشان می دهند. این ویژگی ها در بیش از یک محل و شرایط مشاهده می شوند- به طور مثال ، در مدرسه و در خانه. این علائم همچنین در بیش از یک فعالیت مشاهده می شوند – به طور مثال، در کارهای مدرسه و در روابط. آن ها در سطحی بالاتر از آنچه که متناسب با سن انتظار می روند رخ می دهند و باعث بروز اختلال و مشکلات چشمگیری در زندگی روزمره ی کودک می شوند.
با کودک بیش فعال باید چگونه رفتار کنیم؟
بیش فعالی به صورت معمول در سنین کودکی ایجاد می شود. این بیش فعالی قابل درمان نیست و در بیشتر افرادی که دچار این اختلال هستند تا سنین بزرگسالی باقی می ماند. اقدامات درمانی و یا مشاوره ای که برای درمان بیش فعالی کودکان انجام می شود بیشتر به این منظور انجام می شوند که از تشدید علائم جلوگیری کند و اجازه ندهد که کودکان شما زندگی سختی را تجربه کنند.
بیش فعالی در کودکان با علائمی چون اختلال حواس، نداشتن تمرکز، افت تحصیلی و پرخاشگری شناخته می شود. بنابراین زمانی ه پدر و مادرها می بینند که کودک شان توانایی برخورد مناسب و منطقی را ندارد و با افت تحصیلی مواجه شده است به این فکر می افتند که باید روش رفتاری مناسبی برای کودک شان اتخاذ کنند.
در ادامه چند تکنیک رفتار با کودک بیش فعال را مرور می کنیم:
۱- به کودک توجه کنید
پدر و مادر یک کودک بیش فعال بودن می تواند بی اندازه خسته کننده باشد. کودکانی که بیش فعالی هستند همیشه دوست دارند صحبت کنند. آرام و قرار ندارند و مدام در حال شیطنت هستند. به همین دلیل رفتار کردن و کنترل آن ها سخت تر از سایر کودکان است.
کودکانی که بیش فعالی دارند نیاز به توجه و مراقبت بیشتری دارند. شما به عنوان یک پدر و مادر باید بدانید که بسیاری از رفتارهایی که کودک تان انجام می دهد با این هدف نیست که قصد دارد شما را اذیت کند. بلکه این رفتار مربوط به اختلال اوست و نیاز دارد که توجه ویژه ای دریافت کند.
۲- روحیه کودک را بالا ببرید
با گفتن جملاتی که باعث می شود کودک سرشار از خوشحالی و شادی شود او را تشویق کنید. کودک بیش فعال شما با شنیدن این جملات متوجه می شود که شما دارید به او توجه می کنید. بنابراین سعی می کند تا رفتارش را به گونه ای تنظیم کند که همیشه با تشویق های شما مواجه شود.
گفتن جملاتی مانند «آفرین» «کارت عالی بود» ، «همین طور ادامه بده» می تواند کمک بزرگی به توانایی های رفتاری کودک بکند. کودک تشویق می شود تا رفتارش را کنترل کند و از رفتارهایی که موجب سرزنش می شود پرهیز می کند.
۳- زمان تعیین کنید
یکی از کارهایی که می تواند به کودک بیش فعال کمک بزرگی بکند این است که برای کارهایی که می خواهد انجام دهد محدوده زمانی تعیین کنید. البته این موضوع به این معنا نیست که به کودک استرس بیشتری وارد کنید.
تعیین کردن زمان می تواند مربوط به کارهایی باشد که نیاز به تمرکز دارند. مثلا می توانید به کودک بگویید که تا ساعت هشت وقت دارد تکالیفش را بنویسد. البته به هیچ وجه نباید کودک را تنبیه کنید. حقیقتی که وجود دارد این است که ترس از تنبیه می تواند استرس کودک را بیشتر از گذشته کند. بنابراین فقط برای او پاداشی تعیین کنید که در صورت انجام کار در زمان مقرر آن را دریافت می کند.
اختلال عمده ای که یک کودک بیش فعال دارد این است که نمی تواند بر روی موضوعات مختلف تمرکز کند و مدام دچار حواس پرتی می شود. زمانی که کودک بخواهد به جایزه یا پاداشی که برای او در نظر گرفته اید برسد تمام تلاشش را می کند تا حواسش را جمع کند و رفتار بهتری از خودش نشان می دهد.
۴- بگذارید با عواقب کارش روبرو شود
کنترل کردن همیشگی کودکی بیش فعال گزینه مناسبی برای همه شرایط های موجود نیست. گاهی اوقات شما به عنوان والدین کودک بیش فعال باید دست از کنترل کردن نتایج کارها بردارید و به کودک اجازه دهید تا خودش متوجه شود کاری که دارد انجام می دهد به کجا منجر می شود.
مثلا گاهی اتفاق می افتد که کودکان بیش فعال در برابر غذا خوردن مقاومت می کنند و دوست دارند که پدر و مادرشان به دنبال شان راه بیفتند و ناهار یا شام را به زور و قاشق قاشق به آنها بدهند. در چنین شرایطی کاری که شما می توانید انجام دهید این است که به کودک اصرار نکنید و به او بگویید که اگر غذایش را نخورد، تا شام خبری از غذا نیست.
شاید در وهله اول کودک شما فکر کند که دارید با او شوخی می کنید اما اگر ببیند که در تصمیم تان جدی هستید و بعداز این که سفره غذا را جمع کردید دیگر خبری از غذا نخواهد بود سعی می کند برای وعده های بعدی غذایی سر وقت حاضر شود تا از عواقب بعدی آن جلوگیری کند. البته نکته مهم این است که در این نوع رفتارها نباید زیاده روی کنید و باید تا حدی که کودک احساس خطر داشته باشد عمل کنید. ( ADHD Parenting Tips )
۵- به مشاور مراجعه کنید
یکی از راه های بسیار مهم و کاربردی که می تواند به شما در رفتار مناسب با کودک بیش فعال کمک کند مراجعه به یک مشاور روانشناس است. مشاور روانشناس با بررسی شرایط به شما راهکارها و توصیه های جدیدی را معرفی می کند تا به کمک آنها بتوانید با کودک تان رفتار کنید.
مسئله ای که باید بدانید این است که اگر چه همه کودکانی که بیش فعالی دارند تقریبا علائم یکسانی دارند و شکل رفتاری که می کنند تقریبا مشابه است اما هر کودک ممکن است رفتارهای مجزایی از خودش نشان دهد. هم چنین گاهی ممکن است که کودک با اختلالات دیگری روبرو باشد که شما به اشتباه تصور کنید اختلال بیش فعالی مزمن است. یکی از این اختلالات اختلال شیدایی است.
پیشنهاد می کنم در این مورد حتما مقاله درمان اختلال شیدایی را مطالعه کنید.
مشاور شرایط کودک شما را بررسی می کند و در صورتی مه نیاز باشد از یک روانپزشک کمک می گیرد. روانپزشک با بررسی مجدد بیان می کند که مشکل کودک دقیقا چیست و اگر نیاز به درمان دارویی داشته باشد، روند درمان دارویی را شروع می کند. این درمان شامل شرایط ویژه ای است. بنابراین روانپزشک سعی می کند با دید کاملا باز به سمت این نوع درمان برود و به عبارت دیگر هیچ عجله ای برای این نوع درمان ندارد.
به همین دلیل مراجعه به یک روانشناس کارکشته و مجرب می تواند کمک بزرگی به شما برای رفتار درست با کودک بیش فعال بکند.
۶- مسئله را با معلم در میان بگذارید
کودکان به صورت معمول از معلم هایشان حرف شنوی دارند و سعی می کنند طوری رفتار کنند که معلم شان راضی باشد. بنابراین اگر پدر و مادر با معلم کودک همراه شوند می توانند تاثیر بسیار عمیقی بر روی کودک بگذارند و اجازه ندهند که کودک اوضاع بدتری را تجربه کند.
کودک بیش فعال زمان زیادی در طول روز را در مدرسه طی می کند. بنابراین معلم کودک تقریبا به اندازه پدر و مادر او با او در ارتباط است و از وضعیتی که دارد خبر دارد. این ارتباط مداوم کودک با معلمش کمک می کند تا معلم بتواند بر روی کودک تاثیر بگذارد. البته موضوع بسیار مهم این است که کودک هیچگاه نباید تحت فشار قرار گیرد و یا این که جلوی همکلاسی هایش نصیحت شود.
معلم کودک بیش فعال می تواند برای او به صورت جداگانه صحبت کند و او را برای انجام دادن تکالیف راهنمایی کند. این راهنمایی های معلم باید در کمال سادگی باشد و معلم باید سعی کند رابطه دوستانه با کودک برقرار کند و با حوصله باشد. اگر معلم به هر دلیلی نتواند می توان از یکی دیگر از اولیای مدرسه کمک گرفت و به کمک آنها برای بهتر کردن رفتار کودک تلاش کرد. کودک بیش فعال نیز خودبخود به این نتیجه می رسد که باید رفتار بهتری از خودش نشان دهد.
