نحوه رفتار و برخورد با فرزنده خوانده

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از هنر زندگی، فرزندخواندگی به معنای به سرپرستی گرفتن یک یا چند کودک است که رابطه زیستی با والدین ندارند. ممکن است فرزندخواندگی توجه شما را به دلایل مختلفی از جمله عدم باروری جلب کرده باشد و یا در پی انجام آن باشید. قطعا در این راه با نگرانی هایی دست به گریبان هستید و سوالاتی در ذهن خود دارید. فارغ از بحث های حقوقی ماجرای فرزندخواندگی، قطعا نیمی از اشتغالات ذهنی شما مسائل تربیت فرزند و روانشناختی را شامل می شود. در این رابطه بهره مندی از مشاوره کودک می تواند راه گشای شما در زمینه تربیت فرزندخوانده خود باشد.

فرزندخواندگی | مسئله شباهت فرزندخوانده به والدین

دانشمندان ثابت کرده اند شخصیت و رفتار های انسان از تعامل ژنتیک و محیطی که در آن زندگی کرده است و تاثیرات اولیه تربیتی در سنین پایین شکل می گیرد. بنابراین فرزندخوانده شما هم به شما شباهت خواهد داشت هم به والدین زیستی خود. در برخی از مسائل مثل ویژگی های ظاهری شاهد نقش پررنگ و تقریبا کامل مسائل و عوامل ژنتیکی هستیم.

در برخی از ویژگی های روانی هم ممکن است نقش عوامل ژنتیکی بسیار قوی بوده و پیش بینی کننده قوی برای رفتارهای احتمالی آتی باشند. پژوهش ها ثابت کرده اند که در سنین پایین کودکان با احتمال بیشتری شبیه به والدین ناتنی رفتار می کنند و این مسأله می تواند به خاطر قرار گرفتن در محیط یکسان با والدین و تحت تربیت آن ها باشد.

اما در طی زمان هرچه سن کودک بالاتر می رود گرایش به عمل کردن تحت تاثیر ژنتیک بیشتر می شود و در سنین بزرگسالی به احتمال بیشتری شبیه والدین تنی خود رفتار می کند. نقش خانواده در شکل گیری شخصیت و رفتار افراد انکار نشدنی است، همچنین طبق تحقیقات بسیاری از اختلالات شخصیت و بیماری هایی چون اختلالات اضطرابی تحت تأثیر عوامل محیطی و تربیت فرزندان رخ می دهد.

بسیاری از والدین دوست دارند فرزندی که نگهداری از آن را بر عهده می گیرند شبیه به خودشان باشد. در این زمینه تربیت درست شما را تا حد زیادی به هدف خود می رساند.

نیازهای کودک فرزندخوانده

فرزندخوانده ها به سایر کودکان شبیه بوده و نیازهایی مشابه با آن ها دارند. هر کودکی احتیاج به برآورده شدن نیازهای اولیه از قبیل خوراک و پوشاک، امنیت و اعتماد، محبت، احترام، درک و همدلی و پذیرش نامشروط دارد. فرزندخوانده ها بسته به سنی که وارد خانواده می شوند ممکن است از مسأله فرزندخواندگی خود آگاه باشند یا نباشند.

کودکانی که در سنین بالاتر وارد خانواده شما می شوند ممکن است مدت زمانی برایشان طول بکشد تا با شرایط سازگار شوند. این امر نیازمند صبوری شما می باشد. در این حالت شما علاوه بر محبت و عشق باید حواستان باشد قوانین و محدودیت هایی هم برایش اعمال کنید. کودکان در هر سنی مطابق با دوره زمانی و رشدی خود، نیاز به قوانین و محدودیت هم دارند.

ممکن است شما برای جبران محرومیت هایی که در سال های قبل داشته تلاش در رفع همه آن ها بکنید ولی حواستان باشد این امر ممکن است منجر به لوس شدن کودک بشود. این مسأله برای والدین همیشه مطرح است که آیا به فرزندخوانده خود اطلاع بدهند که فرزند زیستی آن ها نیست و یا نه.

فرزندخواندگی | مطرح کردن مسئله ی فرزندخواندگی با کودک

یکی از مهم ترین مسائلی که ممکن است ذهن شما را به عنوان والدین یک کودک فرزندخوانده مشغول کرده باشد این است که آیا باید با او واقعیت را در میان گذاشت؟ یا اساسا چه سنی برای این کار مناسب تر است؟ در ادامه نکاتی را ذکر کرده ایم که در این زمینه کمک بسیاری به شما می کند.

1- حتما واقعیت را به فرزندخوانده خود بگویید

پیشنهاد روانشناسان به شما این است که باید واقعیت را به فرزندتان بگویید. به هرحال همیشه خطر شنیدن این مسأله از دیگران وجود دارد و چه بهتر که کودکتان از زبان شما این مسأله را بشنود؛ چرا که شنیدن آن از دیگران اعتمادش را نسبت به شما خدشه دار می کند.

2- فرزندخواندگی | گفتن حقیقت در سنین پیش از دبستان

در سنین پیش دبستانی ذهن کودک ساده تر است و اگر این مسأله را با او مطرح کنید، راحت تر می تواند آن را بپذیرد. می توان در قالب داستان یا کارتون یا هرچیز دیگری که برای کودک راحت تر است از قبل ذهن کودک را آماده کرد و نهایتا در شرایط روحی مناسب، زمان و مکان مناسب مسأله را با او مطح کرد.

3- استفاده از زبان ساده و روان

حواستان باشد از زبان ساده و سلیس استفاده کنید و به سوال هایی که برای کودکتان پیش می آید با نهایت صبر و حوصله و صادقانه جواب دهید. البته همیشه همه ی حقیقت را نباید گفت. در سنین پیش دبستانی اصولا سوالات کمتری برای کودک پیش می آید.

4- فرزندخواندگی | سوالاتی که برای کودک به وجود می آید

برای کودک دبستانی معمولا سوالات بیشتری راجع به علت اینکه چرا والدینش خودشان بزرگش نکرده اند، خانواده حقیقی اش کیست، علت اینکه شما قبولش کرده اید، امکان دیدار با والدین واقعی اش و ... پیش می آید. باید حواستان باشد از قبل به پرسش هایی از قبیل این موارد فکر کنید.

5- گفتن حقیقت در سن بلوغ

گفتن این حقیقت در سنین بلوغ توصیه نمی شود. فرزندتان در این سن سخت تر با مسأله ی فرزندخواندگی کنار می آید. ولی اگر در همین سنین شک کرد و یا بر اساس شواهد به مسأله پی برد، حقیقت را کتمان نکنید و واقعیت را با او در میان بگذارید.

فرزندخواندگی | واکنش های کودکان بعد از فهمیدن واقعیت

فرزندتان ممکن است دچار اضطراب و ناراحتی شود. این واکنش کاملا طبیعی است و نباید باعث دستپاچگی شما شود. شما باید سعی کنید آرام باشید و آرامش بخش رفتار کنید. به فرزندتان اطمینان دهید که دوستش دارید و ترکش نمی کنید و از این پس خانواده او هستید و خواهید بود. طی چند روز ممکن است به شما خشم نشان دهد، بترسد، گریه کند یا قهر کند.

او را سرزنش نکنید و با خشونت با او رفتار نکنید. احساساتش را تایید کنید و با محبت با او رفتار کنید. نهایتا اینکه اگر شما با آرامش رفتار کنید و نیازهای فرزندتان را به رسمیت بشناسید و خودتان را برای روزهای سخت آماده کنید و از مشکلات نهراسید، می توان گفت که زندگی خوبی با فرزندتان خواهید داشت.

سوالات متداول

مشکلات فرزندخواندگی چیست؟

بیشترین نگرانی های والدین از بابت شباهت فرزند خود به والدین زیستی اش است. چرا که معمولا از والدین زیستی فرزندشان خبر ندارند و نسبت به انتقال ژن های نامناسب و رفتارهای آینده فرزندان نگران اند. همانطور که گفتیم رعایت اصول فرزند پروری تا حد زیادی به شما کمک می کند. مسئله ای دیگر مشکلات مربوط به توضیح واقعیت برای فرزندان و واکنش های آن ها به این موضوع است.