زمانی که دو نفر با هم پیمان زناشویی می بندند در حقیقت به این معناست که تصمیم می گیرند در برابر تمام مشکلات و سختی ها و همچنین در شرایط آرام و لذت بخش همراه هم باشند. حال در این بحث این سؤال مطرح می شود: اگر در دوران عقد متوجه شدید همسرتان تعادل روحی و روانی ندارد چه باید بکنید؟
در وهله اول قبل از ازدواج باید حتماً از خدمات مشاوره استفاده کنید تا به خصوصیات شخصیتی و سلامت روحی و روانی یکدیگر آشنا و مطمئن شوید. حال اگر بعد از عقد متوجه شدید همسر شما دچار چنین مشکلی هست، در چنین شرایطی همراه و یاور او باشید. تشخیص این که همسر شما عدم تعادل روحی دارد توسط خودتان کار مشکلی است و بیشتر حالت حدس و گمان دارد. با توجه به این که شما علم و آگاهی کاملی راجع به تشخیص عدم تعادل روحی و روانی ندارید نمی توانید به طور قطع یقین نظری راجع به همسرتان بدهید. شما فقط در این شرایط می توانید با توجه و محبت خود یاری رسان همسرتان باشید. برخی باورهای غلط در رابطه با این شرایط وجود دارد که این گونه افراد قابل درمان و بهبود نیستند، در حالی که می توان با روش های درمانی معتبر و توجه و مراقبت، به آنها کمک مؤثری کرد. به خاطر داشته باشید ممکن است شرایط دشوار باشد، اما امکان درمان همسرتان را نادیده نگیرید. جدایی و ترک همسر زمانی پیشنهاد می شود که این عدم تعادل روحی و روانی حاد و فقط قابل کنترل با دارو و روان درمانی باشد و امکان بهبود نباشد که این شرایط بسیار محدود است.
نشانه های آن
عدم تعادل روحی و روانی علائم و نشانگانی دارد، برخی از این نشانگان عبارتند از:
- سوءظن شدید و شکاک بودن همسرتان، به طوری که شمارا از روند عادی زندگی و ارتباطات سالم دور کند.
- گوشه گیر و انزواطلب باشد.
- تغییر خلق و خو به طوری که همسرتان غیرقابل پیش بینی باشند و هر لحظه یک حال و هوایی داشته باشد. خلق و خوی او به سرعت تغییر کند و احساسات متضاد را مانند خشم و محبت، در فاصلة بسیار کوتاه از یکدیگر نشان دهد.
- خشونت و پرخاشگری اش را نتواند کنترل کند.
- در روابط جنسی مشکل داشته باشد.
- سازگاری اش با شرایط، بسیار پایین باشد.
- وسواس فکری و عملی داشته باشد. وسواس عملی مانند رعایت بیش از حد بهداشت و وسواس فکری مانند چندین بار کنترل کردن گاز منزل هنگام خروج و...
اما زمانی که با این نشانه ها در همسرتان مواجه شدید مستقیماً به او برچسب نزنید، یعنی شرایط او را با عنوان خاصی خطاب نکنید که موجب رنجشش شود و از اقدام برای درمان خودداری کند. اختلال به وجود آمده در ارتباطات تان را فقط متوجه همسرتان ندانید و او را مقصر جلوه ندهید. به او اطمینان خاطر بدهید این مشکل برای هرکسی ممکن است پیش بیاید و حل شدنی است. همچنین به همسرتان بگویید این مشکلات از میزان علاقه و محبت شما نسبت به او کم نمی کند وکنار او خواهید ماند. با اطمینان خاطر دادن شما به همسرتان، شرایط را برای بهبود و رفع این نشانه ها مهیا می کند. همسر شما در این شرایط بیش از هر زمان دیگری احتیاج به مراقبت و توجه شما دارد. بودن شما در کنار او، امیدی است برای بهبود کامل همسرتان.
کلام پایانی
این نشانه ها فقط با نظر یک متخصص قطعی می شود، بنابراین زمانی که با این نشانه ها مواجه شدید حتماً به متخصص مراجعه کنید.
چند نکته مهم دخترانه برای جذب مردان در دوران نامزدی
