نحوه مراقبت و نگهداری از شوگر گلایدر یا بادپر شکری

شوگر گلایدر موجوداتی کوچک، بامزه و خاص میباشند و میتوانند تجربه ای متفاوت را ایجاد کنند. اما قبل از خرید این حیوان و یا هر حیوان خاص دیگری، باید به چگونگی نگهداری و نیازهای آنان توجه داشته و در مورد طرز رفتار و ویژگی های آنها مطالعات عمیقی داشته باشید. نگهداری از شوگر گلایدر یک تعهد طولانی مدت است چرا که او میتواند بیش از 14 سال عمر کرده و به رژیم غذایی مخصوص، توجه بسیار و فضای کافی نیاز دارد.

مشخصات، خصوصیات و رفتارهای شوگر گلایدر

شوگر گلایدرها ، با نام مستعار “بادپر شکری” ممکن است دل ما را ببرند. وزن یک گلایدر بالغ، بیشتر از ۱۲۰ گرم نیست و قدش حدود ۱۶ سانتیمتر است. طول زمان بارداری این جانور، ۱۷ روز است. جذابیت این حیوان، سقوطش از ارتفاع و پرش های طولی است. بادپر شکری ها جزو کیسه داران بسیار کوچک بومی استرالیا هستند و در زیستگاه طبیعی خود، در گروه های بزرگ خانوادگی زندگی می کنند آنها از نظافت و تعامل با یکدیگر لذت می برند. این کوچولوها برای سالم ماندن باید رژیم غذایی خاصی داشته باشند و عمر آنها حداکثر ۱۵ سال است.شوگر گلایدر به عنوان حیواناتی که زیست شبانه دارند، معمولاً جذب چراغهای روشن می شوند و شبها صداهای بلندی تولید می کنند. گلایدرها ساکن درختان هستند ، کوهنوردانی مشتاق با پوست خزدار از مچ دست تا مچ پا که به آنها اجازه می دهد همانند یک سنجاب پرنده، از درختی به درخت دیگر بپرند.

آیا شوگر گلایدر حیوان خانگی است؟

شیوه زندگی درختی شوگر گلایدر به این نحو است که آنها برای بالا رفتن از درخت، از چنگ زدن با پنجه های تیزشان استفاده می کنند و همین پنجه های تیز باعث می شود که انسان نتواند آنها را در دست خود نگه دارد.شوگر گلایدرحیوانات خانگی مناسبی برای کودکان نیستند. چون زمانی که بترسند، ممکن است با دندانهای بسیار تیز خود، گاز بگیرند. گلایدرها حیواناتی دارای صداهای مختلفی هستند که هنگام ناراحتی، خشم، وحشت، گرسنگی و موارد دیگر انواع مختلف صدا تولید می کنند. آنها معمولاً وقتی عصبانی هستند قبل از گاز گرفتن، هشدار شنیداری می دهند.

اشتباهات انسانها در خرید شوگر گلایدر

بسیاری از افرادی که هوس خرید شوگر گلایدر به سرشان می افتد، بعد از مدتی می فهمند که خانه آنها محیط مناسبی برای نگهداری این نوع حیوانات نیست. وقتی این جاندار به عنوان حیوان خانگی نگه داشته می شود، از هر آنچه که برایش طبیعی و پرمعنی است مثل همراهی گونه های خود، هوای تازه، فضای آزاد و امکان صعود یا تقریباً از هر کاری غیر از قدم زدن یا نشستن و تماشا کردن بیرون از پشت میله های قفس کوچک خود ، محروم می شود. ضمنا این جانور به طور کلی آموزش پذیر نیست که کار نگهداری این حیوان را سخت تر می کند.

رفتارهای شوگر گلایدر

بادپر شکری می تواند حیوانی بسیار دوست داشتنی، بازیگوش و سرگرم کننده باشد. البته نحوه برخورد شما با او بسیار مهم بوده و در رفتار او تاثیر گذار است به خصوص اگر یک کلنی از آن ها را نگهداری می کنید. بادپرشکری با هم نوعان خود که با او زندگی می کنند نیز رابطه ای متقابل برقرار می کند که این روابط بسیار حائز اهمیت هستند. بنابراین اگر می خواهید با او ارتباط نزدیکی داشته باشید باید روی رابطه خود با او بسیار کار کنید.

این حیوانات گاهی بسیار پر سر و صدا هستند، شوگر گلایدرها این صداها را معمولا برای بیان احساسات خود بکار می برند برای مثال زمانی که احساس ناراحتی، ترس یا گرسنگی می کنند. با این حال اکثرا تولید صدای زیاد از آنان نشان دهنده ناراحتی حیوان است که باید به سرعت به آن رسیدگی شود در غیر این صورت احتمال دارد شما هدف گاز دردناکی قرار بگیرید. بادپر شکری شبزی است و اگر در طول روز او را از خواب بیدار کنید سر و صدای زیادی ایجاد خواهد کرد.بادپر شکری بسیار فرز، سریع و عاشق بالا رفتن و پرواز از مکانی به مکان دیگر است. نمی توان آنان را آموزش داد تا تنها در مکانی خاص خود را خالی کنند اما با این حال حیوانات بسیار تمیزی هستند.

رژیم غذایی شوگر گلایدر

بادپر شکری به رژیم غذایی مخصوصی نیاز دارد. انتخاب های غذایی مناسب برای این حیوان هنوز مورد بحث است و سال هاست که تحقیقات زیادی در این زمینه صورت گرفته است. یکی از نکته های مشخص شده این است که رژیم غذایی نامتعادل که میزان کلسیم و فسفر نامناسبی دارد موجب اسهال حیوان خواهد شد با این حال این مشکل با ایجاد تعادل در رژیم غذایی رفع خواهد شد.عسل، پودر کلسیم و غلات صبحانه کودک برای تامین مواد مغذی مورد نیاز بادپر شکری مناسب هستند و میوه های تازه و سبزیجات نیز باید هر شب به او داده شوند. برای اکثر مردم، رژیم غذایی قاعده مندی در دسترس نیست و بسیاری از پرورش دهنگان طی سال ها تجربه به رژیم غذایی مطلوب برای آنان رسیده اند.

قفس شوگر گلایدر

شوگرگلایدرها به فضای زیادی برای بالا رفتن نیاز دارند بنابراین قفس آنها باید به اندازه کافی برای این منظور بزرگ باشد. حداقل اندازه محفظه برای یک شوگر گلایدر ابعاد ۵۰ در ۵۰ در ۷۵ سانتی متر است. با توجه به علاقه زیاد شوگرگلایدرها به بالا رفتن و صعود، و تمایل آنها به بودن غذا در نقاط مرتفع،یک قفس مرتفع، بهترین گزینه برای آنهاست. برای شوگرگلایدرها میتوان گفت که هرچه قفس بزرگتر باشد زندگی بهتری خواهند داشت بنابراین سعی کنید بزرگترین قفس ممکن را تهیه کنید. قفس شوگرگلایدر باید تشکیل شده از میله های فلزی باشد و برای این منظور، قفس مخصوص پرندگان گزینه مناسبی به شمار میرود.

قفس باید در محلی خلوت و به دور از رفتو آمد مداوم انسان ها قرار داشته باشد تا شوگرگلایدر شما بتواند در مدت روز، به اندازهکافی خوابیده و استراحت کند. همچنین محل قرار گرفتن قفس باید به شکلی باشد که نور کافی به آن برسد و شوگر گلایدر بتواند تفاوت میان روز و شب را در آن محل به خوبی درک کنداما دقت کنید که هرگز نباید این قفس، در معرض تابش مستقیم نور خورشید قرار داشته باشد.

قفس مناسب برای یک جفت بادپر شکری باید حداقل ۶۰ سانتیمتر طول و ۹۰ سانتیمتر ارتفاع داشته باشد و از آنجایی که بادپر شکری علاقه زادی به پریدن و پرواز کردن دارد هرچه قفس بزرگ تر باشد بهتر است. فاصله ی بین سیم های قفس نباید بیش از ۱.۲ سانتی متر و میله ها باید به صورت افقی نصب شده باشند تا امکان بالا رفتن برای حیوان فراهم شود. درون قفس، اسباب بازی های زیادی به همراه چرخ مناسب (در چرخ های نامناسب امکان گیر کردن دم حیوان وجود دارد) قرار دهید. همچنین یک جعبه یا کیسه ای پارچه ای برای استراحت کردن درون قفس بگذارید. وسایلی مانند شاخه، طناب و نردبان نیز برای او بسیار سرگرم کننده هستند.

شوگرگلایدرها علاقه فراوانی به بازی کردن دارند بنابراین از اسباب بازی های پرندگان، نردبان ها، جویدنی ها (خوراکی های جویدنی)،تونل ها و زنگوله ها نهایت لذت را خواهند برد. چرخ بازی محکم با حالت مسطح کف و توپهای مخصوص بازی، بهترین اسباب بازی ها برای این حیوانات هستند.

سلامتی و بیماری ها در شـوگر گلایـدر

یک شوگرگلایدر که رژیم غذایی مناسب و خانه مناسبی داشته و توجه کافی به آن شده است معمولا یک حیوان خانگی سالم و خوشحال خواهدبود. اما حتی با مراقبت های کامل نیز گاهی اوقات بیماری یا جراحت برای حیوان پیش میاید.برخی از معمول ترین مشکلات مربوط به سلامت شوگرگلایدر در اینجا بیان شده است.

• کمبود کلسیم در شـوگر گلایـدر:علائم کمبود کلسیم شامل لنگ زدن (lameness)، فلج (paralysis) و اختلال در نحوه حرکت است. برای پیشگیری از کمبود کلسیم باید یک رژیم غذایی کامل و به همراه آن، مکملهای کلسیم برای شوگر گلایدر خود استفاده کنید.
• یبوست در شـوگر گلایـدر:در صورتی که مواد خوراکی سبوس دار به قدرکافی در رژیم غذایی شوگرگلایدر قرار نداشته باشد این حیوان به یبوست مبتلا خواهد شد.علائم این مشکل شامل باد کردن معده، سختی در دفع کردن و مدفوع خشک و سخت است.
• اسهال در شـوگر گلایـدر:اسهال در شوگر گلایدر بر اثر مصرف مقدارزیاد مرکبات، استرس یا عوامل دیگر ایجاد میشود. بر اثر این بیماری، در صورت رسیدگی نادرست یا دیر هنگام، ممکن است حیوان شما به سرعت دچار کم آبی بدن و متعاقبا مرگ شود.
• جراحت – زخم در شـوگر گلایـدر:امکان دارد مشکلاتی نظیر زخم های باز، پارگی ناحیه پنجه یا شکستگی استخوان بر اثر حوادث یا بی موالاتی برای شوگر گلایدر شما پیش بیاید. در اینگونه موارد توصیه میشود فقط و فقط به سرعت به دامپزشک متخصص مراجعه کنید.
• چاقی شـوگر گلایـدر:شوگرگلایدرهایی که به طور منظم از رژیمهای غذایی نسبتا چرب استفاده کنند به زودی دچار چاقی مفرط خواهند شد. در صورتی که شوگرگلایدرشما دچار چنین مشکلی شد میزان چربی را در رژیم غذایی آن کاهش دهید. شوگر گلایدرهایی که وزن متناسبی داشته باشند زندگی بهتر و سالمتری خواهند داشت.
• انگل های شـوگر گلایـدر:انگل های معمول در شوگرگلایدر ها شامل کنه،جرب، شپش، کرم های حلقوی و … هستند. توصیه ما این است که در صورت مبتلا شدن حیوان خانگیتان به این مشکلات، حتما به سرعت به دامپزشک مراجعه کنید تا روش صحیح درمان را برای شوگرگلایدر شما پیگیری کند.
• اضطراب شـوگر گلایـدر:اضطراب میتواند بر اثر رژیم غذایی نامناسب،بیماری، کثیفی قفس، کوچکی یا شلوغی بیش از حد قفس، لمس کردن بیش از حد، تنهایی، کسالت،گرما یا سرمای بیش از حد یا بسیاری دلایل دیگر ایجاد شود. علائم آن میتواند شامل کاهش یا از بین رفتن کامل اشتها، غذا خوردن بیش از حد، خواب بیش از حد یا چرخش دیوانه واربه دور قفس باشد.

جفتگیری بچه های شـوگر گلایـدر

شوگرگلایدرها در سن ۱۲ الی ۱۴ ماهگی به بلوغ جنسی میرسند. برخی از آنها اندکی زودتر و در سن ۸ ماهگی بالغ میشوند. این حیوانات در تمام طول سال توانایی جفتگیری و تکثیر را دارند. شوگرگلایدر نر، با استفاده از پنجه های جلویی خود حیوان ماده را نگه داشته و از حرکت کردن او در طول مدت جفتگیری، جلوگیری میکند.

شوگرگلایدرها می توانند به طول سالیانه۲ یا ۳ بار بچه دار شده و در هر بار یک الی دو بچه به دنیا بیاورند. دوره بارداری اینحیوانات ۱۵ تا ۱۷ روز است. پس از اینکه حیوان ماده زایمان کند، بچه های بسیاری کوچکی از درون کیسه مادر بالا خواهند آمد. در حدود دو هفته طول میکشد تا بچه ها بتوانند ازدرون کیسه خارج شده و قابل مشاهده شوند.آنها در سن ۶ هفتگی از کیسه مادر خود خارج می شوند. ۳ الی ۴ هفته پس از تولد، آنها آماده از شیر گرفته شدن هستند و ۱ الی ۲ هفته پس از خروج کامل از کیسه، میتوانید آنها را از قفس پدر و مادرشان خارج کرده و به قفسهای مجزای مخصوص آنها منتقل کنید. پس از توانایی آنها در باز کردن کامل چشم، شما میتوانیددر فواصل کوتاه، آنها را لمس کرده و در دست خود بگیرید.

تعیین جنسیت شوگرگلایدرها نسبتا ساده است.ماده ها دارای یک کیسه در قسمت جلوی معده و نرها نیز دارای یک اسکروتوم (scrotum) پر مو هستند. همچنین نرها دارای یک قسمت الماسی شکل تاس و بی مو برروی سر خود هستند. این قسمت در واقع غدد ایجاد بوی مخصوص نرها است که ماده ها فاقدآن هستند

ارتباط با شوگر گلایدر

یکی از راه های ارتباط و تعامل با بادپر شکری این است که به او اجازه دهید روزانه درون جیب شما و یا درون کیسه ای برود که به گردنتان اویزان کرده اید.اگر بادپر شما اهلی نباشد، برای نوازش کردن و در دست گرفتن او به زمان بیشتری نیاز دارید. بادپرها دندان و ناخن های تیزی دارند و اگرچه آنان حیواناتی وحشی نیستند اما باید به این نکته توجه داشته باشید که اگر احساس خطر کنند یا بترسند ممکن است شما را گاز بگیرند.

شرایط نگهداری ایگوانا در خانه