در زمان بارش برف باید صبر و دقت زیادی هنگام رانندگی داشت، خصوصاً رانندگان کم‌تجربه‌تر باید بیشتر توجه کنند که در اثر یخ‌زدگی حاصل از بارش برف دچار سوانح رانندگی نشوند؛ چرا که هنگام بارندگی برف و یخبندان دید رانندگان ممکن است کم می‌شود و احتمال رخ‌دادن اتفاقات خطرناک وجود دارد. در این شرایط چسبندگی و میزان اصطکاک لاستیک‌های خودرو روی برف و زمین یخ‌زده کم می‌شود، مخصوصاً اگر خودرو دارای لاستیک زمستانی نباشد. در این مقاله به موضوع ترمزکردن روی برف و یخ، چگونگی ترمزگرفتن، راهکارها و تمامی آنچه که باید دراین‌رابطه بدانید، خواهیم پرداخت. اگر شما نیز می‌خواهید چگونگی ترمزکردن روی برف و یخ و راهکارها و تمامی آنچه را که در این رابطه لازم است بدانید تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.
بهترین توصیه این است که از رانندگی در زمان بارش برف و یخبندان اجتناب شود اما اگر مجبور به این کار هستید باید بدانید که خودروی شما به سیستم ترمز ABS مجهز می‌باشد یا خیر. این امر روی تکنیک مورداستفاده برای ترمز گیری در برف و یخ تأثیر می‌گذارد.
در شرایطی که میزان برف بر روی زمین زیاد باشد و یا مسیر خیلی لغزنده باشد، حتی باوجود داشتن لاستیک‌های مناسب امکان اینکه به مشکل بربخورید وجود دارد.
اگرچه رانندگی سپر به سپر همیشه بد و خطرناک است اما این موضوع در شرایط زمستان و یخبندان خطرناک‌تر از هر زمان دیگری خواهد بود. حداقل 8 ثانیه با خودروی پیش روی خود فاصله داشته باشید.
برای محاسبه فاصله خود با خودروی جلویی یک نقطه ثابت را جلوی خودرویی که دنبال می‌کنید در نظر بگیرید. علائم جاده‌ای بهترین گزینه برای این کار هستند. خودروی جلویی خود را مدنظر قرار داده و زمانی که آن خودرو از نقطه ثابت انتخابی شما عبور کرد شروع به شمردن کنید. شمردن شما باید تا زمان عبور خودروی خودتان از آن نقطه ادامه یابد. اگر عدد به دست آمده بین 8 تا 10 ثانیه بود پس شما فاصله ایمن با خودروی جلویی را حفظ کرده‌اید.
البته که تمامی جاده‌های یخی نیازمند فاصله یکسانی از خودروهای دیگر نیستند. در دمای منفی 18 درجه سانتی‌گراد فاصله توقف شما با خودروی جلویی باید دو برابر زمانی باشد که دمای هوا صفر درجه سانتی‌گراد است.
اگر شما در منطقه‌ای زندگی می‌کنید که هر ساله برف و یخبندان زیادی دارد استفاده از لاستیک‌های زمستانی باعث کاهش خطرات رانندگی خواهد شد. این لاستیک‌ها به منظور کمک به حفظ کشش خودرو در شرایط برفی طراحی شده‌اند و از آج‌های عمیق‌تر و با طراحی خاص سود می‌برند.
اگر در مناطقی با هوای بهتر زندگی می‌کنید اما درباره یخبندان جاده‌ها نگران هستید خرید لاستیک‌های چهارفصل را می‌توانید در نظر بگیرید.شما شاید بهترین لاستیک‌های زمستانی را خریداری کرده باشید اما هنوز هم باید آگاه و هوشیار باشید. اگر در جاده‌های یخی رانندگی می‌کنید اصلاً نباید سرعتی بالاتر از 72 کیلومتر در ساعت داشته باشید و این امر حتی در بزرگراه‌ها نیز صدق می‌کند. رانندگی آرام تر باعث می‌شود شما زمان بیشتری برای واکنش داشته و فاصله ایمن با خودروهای دیگر را حفظ کنید.
مطمئن شوید خودروی شما به ترمز ABS مجهز است.شما می‌توانید این کار را با بررسی مشخصات خودرو در اینترنت یا سؤال از نمایندگی انجام دهید. اگر خودروی شما جدیدتر باشد به احتمال زیاد دارای ترمز ABS است. اگر از این موضوع مطمئن نیستید می‌توانید به یک مکانیک مراجعه کنید تا شما را آگاه نماید.
به خاطر اینکه ترمزهای ABS باعث جلوگیری از قفل شدن چرخ ها می‌شوند بنابراین به فرمان دادن راحت‌تر به خودرو در زمان ترمز روی یخ نیز کمک می‌کنند. بجای اینکه دستان خود را به‌صورت ساعت روی موقعیت ساعت 10 و 2 قرار دهید باید دست‌های خودرو را به گونه‌ای روی فرمان بگذارید که همیشه در کناره‌ها باشند. به این ترتیب حتی اگر شما نیازمند چرخاندن شدید فرمان بودید بازوهای شما هرگز با یکدیگر برخورد نکرده و کنترل بیشتری روی خودرو خواهید داشت.این روش بسیار شبیه طرز رانندگی رانندگان خودروهای مسابقه‌ای است.
اگرچه ترمزهای ABS در جلوگیری از قفل شدن چرخ ها عالی عمل می‌کنند اما در روی برف و یخ عملکرد خوبی در مقایسه با شرایط عادی ندارند. به همین خاطر باید واکنشی سریع داشته باشید و سپس اجازه دهید سیستم کار خود را انجام دهد. هوشیار بودن و توجه به جاده جزو اصول اصلی تلقی می‌شود.
با وجود ترمزهای ABS شما نیازی به نگرانی درباره ترمز گیری مکرر یا اعمال فشار ثابت و پایدار نخواهید داشت. کافی است پدال ترمز را محکم فشار دهید. شما شاید حس لرزش شدید یا پس زدن پدال ترمز را داشته باشید که این امری طبیعی است. ترمز ABS با ورود به مدار باعث جلوگیری از قفل شدن چرخ ها می‌شود. نکته مهم اینکه پای خود را از روی ترمز برندارید.
گاهی اوقات ترمز کردن کافی نیست و شما باید برای پیشگیری از برخورد به خودرو فرمان دهید. اگر نیازمند فرمان دادن بودید این کار را با حرکات نرم و دقیق انجام دهید. چرخاندن شدید فرمان می‌تواند باعث انحراف و لغزش خودرو شود. چرخ ها هم کشش خود را از دست داده و اتفاق ناگواری پیش خواهد آمد.
اگر خودروی شما به کروز کنترل مجهز است و عادت به استفاده از آن دارید، این عادت را هنگام رانندگی در برف کنار بگذارید. کروز کنترل در هر شرایطی می‌خواهد سرعت را ثابت نگه دارد، به همین دلیل وقتی سُر بخورید و یا در چاله گیر کنید، این اصرار بر ثابت نگه‌داشتن سرعت دردسرساز می‌شود.
روش ترمز آستانه در خودروهای فاقد ترمز ABS بکار می‌رود. این سیستم از قفل شدن چرخ ها در زمان ترمزهای ناگهانی جلوگیری می‌کند بنابراین اگر خودروی شما فاقد چنین ترمزی باشد شاید نتیجه نهایی قفل شدن چرخ باشد. این امر می‌تواند باعث لغزش یا چرخش خودرو شود.در روش ترمز آستانه به خودرو اجازه داده می‌شود تا حداکثر جای ممکن و بدون قفل شدن چرخ ها متوقف شود.اکثر خودروهای مدرن دارای ترمز ABS هستند اما مدل‌های قدیمی‌تر فاقد چنین سیستمی می‌باشند.
اگرچه حفظ خونسردی در شرایط اضطراری سخت است اما باید تمرکز شما روی کنترل خودرو باشد. در صورت نیاز به ترمز گیری روی یخ حفظ خونسردی و توجه به جاده عنصری کلیدی خواهد بود.اگر درباره واکنش خود روی ترمز در جاده‌های یخی نگران هستید می‌توانید چنین چیزی را در مدارس رانندگی زمستانی تجربه کنید تا از نگرانی‌های شما کاسته شود.پاشنه پای خود را در زمان گرفتن ترمز روی کف خودرو بگذارید
گذاشتن پاشنه روی کف خودرو به شما اجازه می‌دهد تا بجای استفاده از عضلات ساق از عضلات پا برای ترمز گرفتن استفاده کنید که کنترل بیشتری را ایجاد می‌کند.پای خود را به‌صورت ناگهانی روی پدال ترمز فشار ندهید چراکه این امر باعث قفل شدن چرخ ها و از دست رفتن کشش و نهایتاً چرخش خودرو خواهد شد.پدال ترمز را به‌صورت پایدار و با پا فشار دهید
این حرکت در روش ترمز آستانه کلیدی است. فشاری مناسب و پایدار را به پدال ترمز وارد کنید. خودروی شما باید شروع به کاهش سرعت کرده و فشار پدال ترمز ادامه پیدا کند تا خودرو بدون قفل شدن چرخ به کاهش سرعت ادامه دهد.شما بازخورد خاصی را در پدال ترمز احساس خواهید کرد. این امر زمانی رخ می‌دهد که شما بیشترین کاهش سرعت را به دست می‌آورید. اگر از این حد بیشتر به ترمز فشار وارد کنید چرخ ها قفل شده و کشش خودرو از دست خواهد رفت.اگر حس می‌کنید خودرو شروع به چرخش می‌کند به آرامی فشار روی پدال ترمز را کم کنید
اگر از حد آستانه عبور کنید چرخ ها شاید قفل شوند و خودرو شروع به چرخش کند. برای جلوگیری از چرخش باید کمی از فشار روی ترمز را کاهش دهید و زمانی که احساس کردید خودرو دوباره شروع به پیدا کردن کشش کرد به نرمی فشار روی ترمز را افزایش دهید تا به حد آستانه برسید.اگر خودروی شما دیفرانسیل جلوست معمولاً بخش جلویی خواهد چرخید و دماغه خودرو برخلاف جهتی که می‌خواهید حرکت خواهد کرد. در خودروهای دیفرانسیل عقب ابتدا این بخش پشتی است که شروع به چرخش می‌کند.
اگر خودروی شما چرخیده و نمی‌توانید مسیر حرکت را با استفاده از ترمزها تصحیح کنید باید به دقت فرمان را بچرخانید. خونسرد بمانید زیرا چرخش ناگهانی فرمان اوضاع را بدتر خواهد کرد. صرف‌نظر از اینکه بخش جلویی خودرو می‌چرخد با بخش عقبی، فقط فرمان را در جهتی که می‌خواهید به آرامی چرخانده و حرکات خودرو را کنترل کنید.
با سرعت کمتر از روزهای معمولی که جاده خشک است حرکت کرده و خودرو را درحرکت ثابت نگهدارید.
در پیچ ها بادقت و به آرامی گردش کنید.
از گردش و انحراف ناگهانی خودداری کرده و از ترمز کردن ناگهانی بپرهیزید.
از سرعت زیاد در راه های، با دست انداز بپرهیزید
از رانندگی در لبه راه ها و یا شانه های راه خودداری کنید.
دریک سطح لغزنده وقتی که سرعت دارید از تغییر وضعیت به دنده سنگین خودداری نمائید.
