نکته اساسی انقلابی ماندن است 

فتح خرمشهر در واقع تغییر یک معادله تلخ به یک معادله شیرین بود؛ ملت ایران نجات پیدا کرد. حالا خیلی از مردم شاید اطلاعات زیادی از وضع جنگ نداشتند اما آنهایی که اطلاع داشتند دائم در نگرانی و تلخی و عسرت زندگی می کردند.

این نجات ملی ناشی از چه بود؟ فتح خرمشهر و آن حوادث قبل مولود چه عاملی بود؟ جهاد، از خودگذشتگی، عزم راسخ، ابتکار عمل، دنبال کارها و راه های ابتکاری گشتن. روح همه اینها هم اخلاص لله و توکل علی الله بود؛ برای خدا کار کردن و به خدای متعال توکل کردن.

حالا من می خواهم بگویم این مخصوص آن برهه و آن حادثه نبود و در همه حوادث گوناگون کشور که شماها با آن مواجهید مانند مسائل داخلی، خارجی، مسائل سخت افزاری و مسائل نرم افزاری، میتوان پیروز شد به کمک همین چند عامل: مجاهدت در راه خدا و عمل جهادی، اخلاص لله، عزم راسخ، ابتکار عمل و امثال اینها.

ما گفتیم مجلس انقلابی! یک عده ای خوششان نیامد. خب ولی ما حقیقت را گفتیم حالا بعضی ها خوششان می آید، بعضی ها خوششان نمی آید، عیبی ندارد؛ حقیقت همین بود که این مجلس با شعارهای انقلاب تشکیل شد. مردم نگاه کردند گزینه هایی را انتخاب کردند که حرکت شان، جهت گیری شان، شعارشان، حرفشان حرف انقلاب بود.

شعارهای انقلاب به نفع کشور است برخلاف کسانی که می خواهند وانمود کنند که آقا انقلاب دردسرِ برای کشور است، نه بعکس انقلاب و شعارهای انقلابی و آرمانهای انقلابی -که البته هنوز به آرمانها نرسیدیم هنوز اما- توجه به این آرمانها و رفتن به سمت این آرمانها دوای درمان دردهای کشور است؛ دردسر نیست، رفع دردسر است.

البته یک نکته اساسی ای انقلابی ماندن است. برادران عزیز! خواهران عزیز! بنده الان کاملاً جلوی چشمم است، کسانی بودند که سال ۵۸ مثلاً که بنده عضو شورای انقلاب بودم، آن وقت آنها -هنوز رئیس جمهور هم نبودم- می آمدند پیش ما می نشستند، -ما که حالا خودمان جزو بچه های انقلاب بودیم وبا سوابق مبارزاتی- حالا مثلاً فلان حرف هایی می زدند تند، داغ، آتشین که ما چشممان خیره میماند که اینها که هستند دیگر، اینها این قدر یعنی باصطلاح به تعبیر فرنگی مابها سوپر انقلابی، خب بعد برگشتند همانها، انقلابی نماندند، همان افراد با آن شیوه برخورد، با آن شیوه نگاه نتوانستند خط را ادامه بدهند طاقت نیاوردند. مشکل تر از انقلابی بودن و گرایش انقلابی داشتن، انقلابی ماندن است، چه فرد، چه جمع، چه کل مجلس باشد.

یکی از مشکلات کشور ناهماهنگی بوده، ناهماهنگی مسئولان سه قوه و بدنه سه قوه. حالا گاهی مسئولان هم باهم رفیق اند می نشینند دور هم و توافق میکنند، بدنه توافق نمیکند، این اشکال ایجاد می کند در اداره ی کشور. این دیگر یک تجربه سالهای متمادی ما است. باید همکاری صمیمانه وجود داشته باشد. گروکشی نباید وجود داشته باشد، معارضه بی معنا نباید وجود داشته باشد. همکاری صمیمانه با دولت با دستگاه قضایی با دیگران حالا هرکسی که به نحوی سروکار دارد همکاری کنند برای پیشرفت کارهای درست کشور، البته اگر چنانچه خطایی در آن طرف آدم مشاهده میکند، باید صریح آن خطا را متذکر بشود. اما آنجایی که واقعا جای همکاری است، همکاری کند.

در مسائل کشور، مسائل اصلی وجود دارد مسائل فرعی وجود دارد. تا وقتی مسائل اصلی پیش پای ما است، نوبت به مسائل فرعی نمیرسد. سراغ مسائل فرعی رفتن در حالیکه ما مسائل اصلی جلوی چشم داریم ،جایز نیست، دنبال حل مشکلات اساسی باشید. مسائل و موضوعات را اصلی و فرعی کنید.