نقد فیلم فورد در برابر فراری - Ford v Ferrari 

سینمای هالیوود یک سری رسوم و قوانین نانوشته ای دارد که فیلمبازها آن را در طول سالیان متمادی فهمیده اند. اساسا باید قبول کرد که آمریکا به سبب تاریخ نه چندان با قدمتش، توانسته با ابزارهای مدرنی نظیر سینما، به خوبی این خلا را پر کند؛ موضوعی که نمی توان به آن خرده گرفت و بلکه باید آن را یک هوشمندی درجه یک مثال زد. در تاریخ سینمای آمریکا، فیلم های بسیاری با صفت «آمریکایی» ساخته شده اند و عموم آنها نگاهی غربی به یک موضوع خاص دارند. از فیلم کمدی کیک آمریکایی گرفته تا تک تیرانداز آمریکایی که هر یک به نوبه ای تصویرساز جامعه آمریکا است.

داستان فیلم فورد در برابر فراری - Ford v Ferrari

در سال ۱۹۶۶ میلادی، گروهی از مهندسان و طراحان کارآزموده، تحت هدایت یک مهندس بریتانیایی و یک راننده آمریکایی، قوانین فیزیک را به چالش می کشند و یک اتومبیل مسابقه پرسرعت را برای کمپانی فورد طراحی می کنند، تا در مسابقات اتومبیلرانی لومان به رقابت با تیم فرمول یک فراری بپردازند و...

مشخصات و عوامل فیلم فورد در برابر فراری - Ford v Ferrari

• امتیاز در IMDB: 8.3 از 10کارگردان: جیمز منگولد
• کارگردان: James Mangold
• تهیه کننده: پیتر چرنین، لوکاس فاستر، الکس یانگ، کوین هالوران، جیمز منگولد
• نویسنده: جیمز منگولد:، جز باترورث، جان هنری باترورث، جیسون کلر
• فیلمنامه نویس: جیسون کلر
• بر پایه: فورد در برابر فراری و جنگشان برای سرعت و شکوه در له مانس
• اثر: ای.جی. بیم
• موسیقی: مارکو بلترامی
• فیلم بردار: فدون پاپامیکائیل
• تدوین گر: مایکل مکاسکر
• توزیع کننده: فاکس قرن بیستم
• تاریخ های انتشار: ۱۵ نوامبر ۲۰۱۹ (آمریکا)
• مدت زمان: ۱۵۲ دقیقه
• کشور: آمریکا
• زبان: انگلیسی
• هزینه فیلم: ۹۷٫۶ میلیون دلار
• فروش گیشه: ۲۲۵٫۵ میلیون دلار

بازیگران فیلم فورد در برابر فراری - Ford v Ferrari

• کریستین بیل در نقش کن مایلز
• مت دیمون در نقش کرول شلبی
• کترینا بلف در نقش مالی مایلز
• نوآ جوپ در نقش پیتر مایلز
• جان برنثال در نقش لی لاکوکا
• جی جی فیلد در نقش روی لون
• جاش لوکاس در نقش لئو بیبی
• تریسی لتس در نقش هنری فورد دوم
• بنجامین ریگبی در نقش بروس مک لارن
• کورادو اینوِرنیتسی در نقش فرانکو
• رمو جیرونه
• استفانیا اسپامپیناتو

داستان سرایی جیمز منگولد از ریسک فورد برای ساختن ماشینی که بتواند فراری را در مسابقات ۲۴ ساعته لمانز سال ۱۹۶۶ شکست دهد تا حدود زیادی کاملا قابل پیش بینی و طبق فرمول های سنتی است، اما آن قدر ماهرانه و با هنرمندی و تسلط اجرا شده، که با اوج گیری نسبت به ساختار آشنای خودش به یک فیلم مسابقه ای جذاب، سرگرم کننده و عالی تبدیل می شود که یادآور روزهای خوب گذشته است، زمانی که استودیوهای فیلمسازی پول زیادی صرف داستان هایی درباره انسانیت می کردند.

جز باتروث، جان هنری باترورث و جیسون کلر نویسندگی فیلم را برعهده داشتند. آنها یک ساختار قوی دربارهٔ شخصیت های سرسخت اما دوست داشتنی را ایجاد کردند و رقابتی پویا میان راننده ها و مدیرها شکل دادند. به مایلز، شخصیت اصلی هم از بُعد زندگی خانوادگی، جاه طلبی و مسابقه های هوشمندانه اش حسابی پرداخته شده است.

جیمز منگولد کارگردان که کاملا مهارت و زبردستی اش را در طول فیلم نشان می دهد، در برخی صحنه های اولیه، به تضاد جالب فرهنگ سازمانی میان فراری و فورد پرداخته است. انزو فراری که به کیفیت، کلاس و اعتبار متعهد است و مثل ترکیبی از یک رئیس مافیا و یک فرد قرون وسطایی قلمرواش را اداره می کند و به فورد به چشم شاهزاده ای که به یک کشاورز روستایی برخورد می کند، می نگرد. با این وجود، فورد هم شخصیت ترسناکی دارد. او کسی است که با حضورش افراد زیردستش را به لرزه می اندازد.

پویایی فیلم تا حد زیادی وابسته به ذات قدر تمامی روابط و تعاملات در فیلم است. مایلز برای همگان جز همسر و پسرش غیرقابل پیش بینی است. شلبی نیز به نظر وظایفی برعهده گرفته که خارج از توان او هستند. فورد و یاکوکا نیز با درخواست های شان اجازه ی نفس کشیدن به کارکنان شان نمی دهند و ددلاین هایی که روز به روز نزدیک می شوند و خطرات ذاتی این شغل نوعی احساس سرسختی چه از دید کاری و چه از دید شخصی به فیلم می دهد. در یکی از صحنه های عالی فیلم، مایلز در فرودگاه لس آنجلس دور آزمایشی می زند و فیلم به رابطه ی راننده و خودرویش می پردازد.

بیل و دیمون هردو فوق العاده هستند، و شیمی جذابی بین آن ها جریان دارد. لهجه تگزاسی دیمون تند و تیزی خاصی به او داده و بیل یکی از بهترین نقش آفرینی های دوران حرفه ای خودش را به نمایش می گذارد. مایلز مغرور است و گاهی به یک عوضی تمام عیار تبدیل می شود، اما بیل جذابیت و جاه طلبی خاصی به این شخصیت وارد کرده است. مخاطب واقعا دوست دارد مایلز نه برخلاف مشکلاتش بلکه به خاطر وجود آن ها به موفقیت برسد.

این ادای احترامی به کار بیل در اینجاست و رابطه او با نوآ جوپ (Noah Jupe) که نقش پسر مایلز را بازی می کند، واقعا تاثیرگذار است. در همین حین تریسی لتس (Tracy Letts) نقش هنری فورد دوم را مال خودش کرده و گروه بازیگران بزرگ فیلم پر از هنرنمایی های فراموش نشدنی از بازیگران مستعدی مثل جان برنثال (Jon Bernthal) و ری مک کینون (Ray McKinnon) است.

و سکانس های مسابقه ، وای صحنه های مسابقه ، منگولد قبلا مهارت خودش را در فیلم های اکشنی مثل Logan «لوگان» و Knight and Day «شوالیه و روز» به رخ کشیده بود، اما صحنه های مسابقه در Ford v Ferrari – که خیلی زیاد هم هستند – جزو بهترین صحنه های مسابقه ای در سینما هستند. استفاده عالی از مناظر در کارگردانی منگولد بی نقص است، و صدای غرّان موتور و تایرها روی جاده که توسط دونالد سیلوستر (Donald Sylvester) ساخته شده ارزش نامزدی در اسکار را دارد.

فیلمبرداری فیدون پاپامایکل (Phedon Papamichael) شگفت انگیز است، جایی که دوربین به روشی پویا مخاطب را به دل مسابقات می برد. نماهای خارجی زیادی وجود دارند که طلوع و غروب آفتاب را نشان می دهند، و دیمون و بیل و دیگران را در پوشش جذابی از نور غرق می کنند، اما ترکیب نما و کادربندی پاپامایکل به روشی هوشمندانه به تمام شخصیت ها فرصت خودنمایی می دهد.

Ford v Ferrari با مدت زمان ۲ ساعت و نیمه باید طولانی به نظر بیاید، اما این طور نیست. فیلم جریان ملایمی دارد جایی که منگولد و تدوینگران مایکل مک کاسکر (Michael McCusker) و اندرو باکلند (Andrew Buckland) مدام در حال پیش بردن داستان هستند و در کل مدت زمان فیلم یک لحظه ضعیف و سطحی وجود ندارد. موسیقی متن مارکو بلترامی (Marco Beltrami) و باک ساندرز (Buck Sanders) جذاب و پویاست، و لایه دیگری از مهارت و هنر وارد فیلم کرده است.

در فیلم « فورد در برابرفراری » بازیهای درخشانی نیز مشاهده می شود. کریستین بیل در ادامه روند انتخاب صحیح نقش های سینمایی، اینبار در نقش کن مایلز نیز یکی از بازیهای تماشایی فیلم را رقم زده و توانسته ظرافت های رفتاری کن مایلز را به خوبی به تصویر بکشد. مت دیمون نیز در نقش کارول شلبی، مکمل بسیار خوبی برای بیل بوده و این دو در صحنه های مشترک، شیمی بسیار خوبی میان شان برقرار شده.

و صد البته کل پرده ی سوم معطوف به مسابقه ی ۲۴ ساعت لومان سال ۱۹۶۶ است؛ جایی که دو راننده خودروی شان را روز و شب زیر باران سنگین می رانند. خلق درام در این مسابقه به علت مدت زمان طولانی و تغییر رانندگان کار سختی است و این یکی به خاطر نوع پایانش این مشکل را بزرگ تر نشان می دهد. اما احساس رضایت بسیاری ایجاد می شود و باید بابت تلاش تیم تبریک گفت. در «فورد علیه فراری»، چالش ها، رفتارها و در نهایت توانایی صنایع بزرگ زیر ذره بین بررسی شده و ارزش کار تمام کسانی که دستی در ساخت این فیلم داشته اند را می توان بر روی پرده ی سینما دید.

« فورد در برابر فراری » در مجموع اثری تماشایی محسوب می شود که روایتگر یکی از جذاب ترین قصه های مربوط به مسابقات اتومبیل رانی می باشد. داستانی که می تواند الهام بخش بسیاری از افراد برای رسیدن به رویاها و شکست هیولای پوشالی که در ذهن شان ساخته اند باشد.

با این حال باید گفت که « فورد در برابر فراری » طولانی است و گاهی ضرباهنگ خود را از دست می دهد تا جزئیات بیشتری را روایت کند و البته بعضی از شخصیت ها نیز بی جهت قصه را از تب و تاب انداخته اند اما روی هم رفته، فیلم هرگز از نفس نمی افتد و تا انتها مخاطب را با خود همراه می کند.

درباره کارگردان فیلم فورد در برابر فراری - Ford v Ferrari

جیمز منگولد؛ زاده ۱۶ سپتامبر ۱۹۶۳ کارگردان و فیلم نامه نویس آمریکایی است. از آثار مهمش می توان به سرزمین پلیس (۱۹۹۷)، دختر، ازهم گسیخته (۱۹۹۹)، سربه راه باش (۲۰۰۵)، ولورین (۲۰۱۳) و لوگان (۲۰۱۷) اشاره کرد. او برای لوگان نامزد دریافت جایزهٔ اسکار بهترین فیلم نامه اقتباسی شد.[۲] او در سال ۲۰۱۹ کارگردانی و تهیه کنندگی فیلم فورد در برابر فراری را بر عهده داشت که برایش نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین فیلم شد.

او در سال ۱۹۶۳ در نیویورک و در یک خانواده هنری متولد شد. پدرش رابرت منگولد هنرمند حرفه ساده گرایی و مادرش سیلویا منگولد نقاش بود. او در دبیرستان واشینگتن ویل که در روستایی در نیویورک واقع شده است تحصیل کرد سپس به انستیتو هنر کالیفرنیا رفت و در آنجا تحصیلات خود را ادامه داد. منگولد در سال ۱۹۸۵ میلادی وارد شرکت والت دیزنی شد و در آنجا فیلم نامه انیمیشن الیور و دوستان به همراه دو نفر دیگر نوشت. او پس چند سال فعالیت در دیزنی وارد دانشگاه کلمبیا شد و تحصیلات سینمایی خود را در این دانشگاه معتبر تکمیل کرد جیمز منگولد فیلم هایش را در ژانرهای متفاوتی می سازد. تهیه کنندگی هفت فیلمش را، بین سال های ۱۹۹۷ و ۲۰۱۰، همسرش یعنی کتی کانرد بر عهده داشت.