محصولات سامسونگ در بخش موبایل به دسته‌های مشخصی تقسیم شده تا کاربران به‌راحتی بتوانند گوشی مناسب خودشان را پیدا کنند: سری گلکسی S و گلکسی نوت معمولاً پرچمدار هستند و سری گلکسی A هم میان‌رده‌های متنوعی را در بر می‌گیرد. سری گلکسی M اما در این میان، بخش اقتصادی بازار را پر می‌کند و به همین دلیل کمپانی کره‌ای در این سری، توجه خود را به برآورده کردن نیازهای اساسی کاربران معطوف کرده است: نمایشگر بزرگ و باتری حجیم. سامسونگ گلکسی M11 یکی از جدیدترین گوشی‌های این سری به حساب میآید که با ارائه دادن ویژگی‌های اصلی، نیم‌نگاهی هم به مدل‌های قدرتمندتر خود داشته و سعی کرده فاصله بین یک گوشی کاملاً اقتصادی و میان‌رده‌های ارزان‌قیمت را کاهش دهد. آیا گلکسی M11 در این امر موفق شده؟ در ادامه به این سؤال پاسخ می‌دهیم.
همان‌طور که مشخص است، مهم‌ترین ویژگی گلکسی M11 باتری حجیم ۵۰۰۰ میلی‌آمپر ساعتی آن است. البته این گوشی همانند اکثر گوشی‌های معرفی شده در چند سال اخیر، از دوربین ۳ گانه هم برخوردار بوده و سعی کرده در اقتصادی‌ترین حالت ممکن، بیشترین امکانات را در اختیارتان قرار دهد. در ادامه سامسونگ گلکسی M11 را بررسی خواهیم کرد. با دیجیاتو همراه باشید.
طراحی سامسونگ گلکسی M11 دقیقاً همانیست که از یک گوشی اقتصادی انتظار دارید، یعنی ظاهری استاندارد که نگاه‌ها را به خودش خیره نمی‌کند. بدنه پلاستیکی این گوشی به‌صورت یکپارچه بوده و قاب پشتی و فریم از هم جدا نیستند. این نوع طراحی، کاربر را به یاد گوشی‌های لومیا می‌اندازد. سامسونگ از پوششی مات برای قاب این گوشی استفاده کرده که به‌خوبی در مقابل جذب اثر انگشت مقاومت می‌کند.
استفاده از لبه‌های گرد و حس نرمی که پلاستیک بدنه القا می‌کنند، باعث می‌شود در دست گرفتن گوشی راحت باشد و وزن ۱۹۷ گرمی‌اش چندان احساس نشود. نکته‌‌ای که باید به آن عادت کنید، هم‌رنگ بودن تمامی المان‌های طراحی گلکسی M11 است. این موضوع خصوصاً در رنگ مشکی نمایان‌تر است، به گونه‌ای که لوگوی سامسونگ، حسگر اثر انگشت، ماژول دوربین سه‌گانه و حتی دکمه‌های پاور و ولوم، رنگ کم‌وبیش مشکی دارند و ممکن است در نگاه اول متوجه آن‌ها نشوید. با این حال پس از چند روز استفاده از گلکسی M11، حافظه شما به‌خوبی جای آن‌ها را به خاطر می‌سپارد.
قرارگیری حسگر اثر انگشت روی قاب پشتی و همچنین دکمه پاور در ارتفاع مناسب، شما را از کِش دادن انگشت‌ها بی‌نیاز می‌کند و به همین دلیل با یک دست هم می‌توانید قفل گوشی را باز کنید، خصوصاً اینکه این حسگر دقیق و سریع هم هست. با این حال فراموش نکنید که اگر دستان کوچکی دارید، شاید با نظر ما موافق نباشید. نکته دیگری که در طراحی سامسونگ گلکسی M11 وجود دارد و می‌توان آن را یک مزیت به حساب آورد، هم‌سطح بودن ماژول دوربین سه‌گانه با بدنه است که نه تنها باعث می‌شود گوشی کاملاً تخت روی زمین قرار گیرد، بلکه تناسب کلی قاب پشتی را هم حفظ می‌کند.
در بخش نمایشگر اما به نظر میرسد سامسونگ کمی کوتاهی کرده است. حاشیه‌های اطراف نمایشگر نسبتاً زیاد هستند و با یک چانه بزرگ در پایین نمایشگر گلکسی M11 طرف هستیم. دوربین سلفی هم درون یک حفره قرار گرفته که خیلی هم بزرگ نیست و تجربه دیدن محتوا را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد.
به صورت کلی طراحی سامسونگ گلکسی M11 قابل قبول ارزیابی می‌شود. شاید اگر سامسونگ رنگ یا بافت دکمه‌های پاور و ولوم را تغییر می‌داد، کمی بهتر بود. با این حال استفاده از پوشش مات مزیتی است که به‌سادگی نمی‌توان از آن گذر کرد.
نمایشگر ۶.۴ اینچی PLS TFT سامسونگ گلکسی M11 را شاید بتوان دومین ویژگی شاخص آن دانست. رزولوشن ۷۲۰ در ۱۵۶۰ پیکسلی برای این ابعاد کم بوده و تراکم ۲۶۸ پیکسل در هر اینچ هم باعث می‌شود با کمی دقت پیکسل‌ها را ببینید. با این حال در این رده قیمتی نمی‌توان به انتخاب سامسونگ ایراد گرفت. کیفیت کلی نمایشگر و غلظت رنگ‌ها قابل قبول هستند و با تغییر زاویه دید، تنها کمی از دقت آن‌ها کاسته می‌شود ولی در نمایش محتوا خللی ایجاد نمی‌کند.
خرده‌ای که می‌شود به این نمایشگر گرفت، درز نور از لبه پایینی نمایشگر است که در تمامی رنگ‌های نمایش داده شده، چه روشن و چه تیره، به‌خوبی نمایان بوده و کمی توی ذوق می‌زند. البته اطراف حفره دوربین سلفی، خبری از سایه نیست و سامسونگ توانسته این قضیه را به خوبی مدیریت کند. استفاده از گلکسی M11 زیر نور شدید کمی مشکل است و احتمالا کار سختی پیش روی خود دارید.
سامسونگ گلکسی M11 با اندروید ۱۰ و نسخه دوم رابط کاربری «One UI Core» به بازار عرضه می‌شود. اگر با واژه «One UI Core» آشنایی ندارید، باید بگوییم که این نسخه از رابط کاربری سامسونگ، یک سری از ویژگی‌های نسخه کامل One UI را ندارد. در نتیجه نسخه «One UI Core 2.0» از ویژگی‌های «Knox» و تمامی برنامه‌های وابسته به آن، سیستم پرداخت سامسونگ «Sam Pay»، فولدر امن یا همان «Secure Folder»، حالت شخصی «Private Mode» و سرویس «Samsung Pass» پشتیبانی نمی‌کند. به جز موارد ذکر شده، «One UI Core 2.0» تفاوت دیگری با نسخه معمولی آن نداشته و همه چیز همان گونه است که از گوشی‌های این کمپانی کره‌ای انتظار داریم.
سامسونگ در One UI استفاده از برنامه‌ها و تعامل با آن‌ها با یک دست را ساده کرده، چون محتوا تقریباً از نیمه نمایشگر شروع می‌شود ولی در عین حال در نگاه اول محتوای کمتری را خواهید دید. با سوایپ به سمت بالا، تیترها کوچک شده و محتوای بسیار بیشتری نمایش داده می‌شوند.
دارک مود که یکی از ویژگی‌های اصلی اندروید ۱۰ به حساب میآید هم در این نسخه حاضر است و اگر از طرفداران حالت تاریک هستید، می‌توانید با روشن کردن آن حال و هوایی جدید را به رابط کاربری گلکسی M11 بدهید. سامسونگ به صورت پیش‌فرض همان سه دکمه معروف اندروید را برای ناوبری در اختیارتان می‌گذارد، اما شما می‌توانید رابط کاربری را با ژست‌های حرکتی نیز کنترل کنید تا تجربه روان‌تری را داشته باشید.
گلکسی M11 گزینه‌ای را در رابط کاربری خود پنهان کرده که پیشنهاد می‌کنیم حتما آن را فعال کنید. به کمک این ویژگی می‌توانید با سوایپ به سمت پایین روی حسگر اثر انگشت، منوی نوتیفیکیشن‌ها را باز کنید. در صورتی که یک بار دیگر این کار را انجام دهید، به تمامی میان‌برها دسترسی خواهید داشت. این کار به شدت به ناوبری تک دستی رابط کاربری کمک خواهد کرد.
در کل رابط کاربری سامسونگ گلکسی M11، روان اجرا شده و به ندرت شاهد لگ یا تاخیر خواهید بود، مگر این که بخواهید چند برنامه سنگین مانند بازی‌های پر جزئیات را به صورت همزمان روی آن اجرا کنید. این را در نظر داشته باشید، تا به سراغ سخت‌افزار گلکسی M11 برویم.
قلب تپنده گلکسی M11 چیپست اسنپدراگون ۴۵۰ هشت هسته‌ای است که هر ۸ هسته آن از نوع Cortex-A53 با فرکانس کاری ۱.۸ گیگاهرتزی هستند. لازم است بدانید که گلکسی M11 در دو مدل ۳/۳۲ و ۴/۶۴ گیگابایتی به بازار عرضه می‌شود و این نسخه‌ای هم که ما بررسی می‌کنیم از نوع اول است.
می‌توان گفت گلکسی M11 در کاربری روزمره اصلا به مشکل بر نمی‌خورد و به ندرت شاهد لگ و تاخیر در اجرای رابط کاربری و برنامه‌های سبک خواهید بود. البته با توجه به رم ۳ گیگابایتی، پیشنهاد می‌کنیم تنها دو یا سه برنامه را به صورت همزمان اجرا کنید.
عملکرد پردازشگر گرافیکی Adreno 506 هم مشابه دیگر گوشی‌های این رده از بازار بوده و نباید انتظار زیادی از آن داشته باشید. البته نتایج بنچمارک هیچ‌گاه تضمینی برای اجرا یا عدم اجرای بازی‌ها نبوده و گلکسی M11 هم دقیقاً مصداق بارز همین قضیه است. چرا که شما می‌توانید بازی آسفالت ۹ که یکی از پرجزئیات‌ترین بازی‌های موبایل است را با تنظیمات بصری بالا بازی کرده و به ندرت شاهد لگ و تاخیر باشید. البته در صورتی که صحنه‌ای شلوغ و پر از انفجار در تصویر نمایش داده شود، نرخ فریم کمی افت می کند، اما تجربه عمومی شما را برهم نمی‌زند. در صورتی که می‌خواهید آسفالت ۹ را در روان‌ترین حالت خود تجربه کنید، پیشنهاد ما همان تنظیمات گرافیکی پیش‌فرض بازی است.
بازی دیگری که به سراغش رفتیم «Call of Duty Mobile» است که این روزها طرفداران زیادی دارد. سامسونگ گلکسی M11 در بهترین حالت از تنظیمات گرافیکی متوسط و نرخ فریم بالا پشتیانی می‌کند. بازی گه‌گاهی لگ دارد ولی همچنان قابل اجراست و مانع پیروزی شما در رقابت‌های تنگاتنگ و نفس‌گیر نمی‌شود.
نکته مهم در اجرای بازی‌ها، داغ نکردن این گوشی و همچنین مصرف کم باتری است که البته در ادامه بیشتر در رابطه با باتری صحبت می‌کنیم. با این حال پیشنهاد می‌شود حتما از جک هدفون ۳.۵ میلی‌متری نهایت استفاده را ببرید، چرا که خروجی صدا از تک اسپیکر گلکسی M11 اصلاً راضی کننده نیست و به سختی می‌توانید در ولوم‌های پایین صدای محتوای پخش شده را بشنوید.
سامسونگ برای گلکسی M11 دوربین سه‌گانه را در نظر گرفته که مشابه آن را در گوشی‌های همین کمپانی کره‌ای و همچنین در برندهای دیگر دیده‌ایم. خوشبختانه خبری از ماژول‌های مستطیلی نیست و همه چیز به صورت عمودی در سمت چپ قاب پشتی زیر هم قرار گرفته‌اند. مشخصات این ۳ دوربین و دوربین سلفی را در ادامه مشاهده می‌کنید.
استفاده از دوربین سامسونگ گلکسی M11 چالش‌های خودش را دارد. دوربین عمق‌سنج ۲ مگاپیکسلی همچنان بلا استفاده است، زیرا تاثیر آن چندان محسوس نیست. همچنین دوربین اولتراواید هم تصاویر راضی‌کننده‌ای ثبت نمی‌کند. با این اوصاف بیایید به ترتیب به سراغ دوربین‌ها برویم.
از دوربین اصلی شروع کنیم. سنسور کوچک ۱/۳.۱ اینچی ۱۳ مگاپیکسلی سامسونگ گلکسی M11 در شرایط نوری مناسب، عکس‌های قابل قبولی می‌گیرد. رنگ‌ها کمی با اغراق ثبت شده، ولی جزئیات چندان بالا نیستند خصوصاً چمن‌ها تار ثبت شده و به خوبی از یکدیگر تفکیک نشده‌اند. دوربین در تشخیص نور محیط معمولا دچار مشکل می‌شود و برای این که از سفید شدن آسمان جلوگیری کنید، بهتر است خودتان به صورت دستی محل فوکوس و نورسنجی را انتخاب کنید. البته قابلیت HDR خودکار در تنظیمات گلکسی M11 به چشم می‌خورد که تاثیر زیادی در کیفیت نهایی تصویر می‌گذارد و پیشنهاد می‌کنیم اصلاً به خاموش کردنش فکر نکنید (تصویر سمت راست HDR روشن و تصویر سمت چپ HDR خاموش است).
با این که تصاویر جزئیات کافی را ندارند ولی با کمی ویرایش و تغییر، می‌توان تصاویر قابل قبولی از آن‌ها به دست آورد. بخش عمده مشکلاتی که گفتیم، به نبود هوش مصنوعی و پردازشگر تصویر قدرتمند بر می‌گردد.
موضوع دیگری که به عنوان چالش عکاسی با گلکسی M11 از آن یاد کردیم، به زوم مربوط می‌شود. سنسور کوچک و رزولوشن پایین این گوشی به محض زوم کردن، به شدت از جزئیات تصویر کاسته و خروجی تار و بی‌کیفیتی به شما می‌دهد. با اینکه حداکثر زوم دیجیتالی سنسور اصلی این گوشی ۸ برابر است ولی پیشنهاد می‌کنیم تا جای ممکن به سوژه نزدیک شوید، یا عکس را در حالت عادی ثبت کرده و سپس روی گوشی یا کامپیوتر آن را کراپ کنید.
تصاویر پرتره دوربین اصلی قابل قبول هستند. جزئیات صورت از دست نرفته و نرم‌افزار هم علاقه‌ای به عروسکی کردن چهره ندارد. البته این جا هم با آسمان سفید طرف هستیم که تصویری فاقد رنج دینامیکی را به شما تحویل می‌دهد. از طرفی اگر حالت پرتره یا «Live Focus» را فعال کرده و سپس اقدام به عکاسی کنید، تا حدودی به افکت بوکه دست پیدا خواهید کرد. حاشیه اطراف صورت و به خصوص مو‌ها، به درستی از پس‌زمینه جدا نشده و با بالا بردن شدت بوکه، بخش‌های بیشتری از پس‌زمینه از دست می‌روند. پیشنهاد می‌کنیم اگر می‌خواهید عکاسی پرتره کنید، سوژه خود را پشت به نور قرار ندهید.
سنسور اولترا واید ۵ مگاپیکسلی سامسونگ گلکسی M11 هم از برخی از مشکلات دوربین اصلی رنج می‌برد. تصاویر ثبت شده با این سنسور جزئیات بالایی ندارند، ولی رنگ‌ها درست ثبت می‌شوند، ولو با کمی اغراق. البته جزئیات در گوشه‌های تصویر به شدت کاهش پیدا کرده و مثلاً چمن‌ها و برگ درخت‌ها، آبرنگی ثبت می‌شوند. همانند دوربین اصلی، این جا هم پیشنهاد می‌شود که همواره قابلیت «Auto HDR» را روشن نگه دارید.
دوربین سلفی ۸ مگاپیکسلی گلکسی M11 بیشتر در نورسنجی مشکل دارد و اگر منبع نوری شدیدی در تصویر داشته باشید، بخش اعظمی از تصویرتان سفید و بدون جزئیات ثبت می‌شوند. نرم‌افزار گوشی در تشخیص سوژه مشکل خاصی نداشته ولی بهتر است خودتان سوژه را به صورت دستی انتخاب کنید. قابلیت Live Focus در دوربین سلفی هم فعال است، ولی با افزایش شدت بوکه، بخش بیشتری از پس‌زمینه عکس از دست می‌رود.
عکاسی در شب با سامسونگ گلکسی M11 هم یکی دیگر از چالش‌ها به شمار می‌رود، زیرا این گوشی به حالت عکاسی در شب مجهز نیست و در عین حال هوش مصنوعی هم برای کمک به پردازش تصاویر وجود ندارد. در نتیجه هر مقدار نوری که بتواند راه خودش را به سنسور کوچک این گوشی باز کند، مستقیماً «پردازش» شده و به تصویر نهایی راه می‌یابد. تصاویر عموماً فاقد جزئیات و بی رنگ و لعاب بوده و نویز تصویر نیز بسیار بالاست.
دوربین اولترا واید هم علاوه بر مشکلات فوق، رزولوشن، گشودگی دریچه دیافراگم و سطح سنسور کمتری داشته و در نتیجه با چالشی به مراتب سخت‌تر روبرو خواهید شد. در رابطه با سلفی هم تمامی شرایط بالا صدق می‌کند. تصاویر فاقد جزئیات هستند و همه چیز مات و پر از نویز ثبت می‌شود. گلکسی M11 در تشخیص سوژه به مشکل برخورده و نورسنجی درستی صورت نمی‌گیرد. در نتیجه تصویر تاریک، بدون رنگ و جزئیات است.
از آن جایی که سنسورهای این گوشی لرزشگیر اپتیکال و دیجیتال نداشته و خبری هم از تکنولوژی «Super Steady» نیست، فیلم‌ها لرزش زیادی دارند. رنگ‌ها همچنان اغراق شده ثبت می‌شوند و جزئیات و گستره دینامیکی هم در ویدیو ۱۰۸۰p با نرخ ۳۰ فریم بر ثانیه چندان بالا نیستند. البته این مورد آخر قابل حدس بود، چرا که در صورت فیلم‌برداری، امکان استفاده از «Auto HDR» وجود ندارد.
اکنون به مهم‌ترین دلیل خرید این گوشی می‌رسیم. سامسونگ گلکسی M11 از یک باتری ۵۰۰۰ میلی‌آمپر ساعتی بهره می‌برد که می‌توانید آن را با شارژر ۱۵ واتی درون جعبه به‌سرعت شارژ کنید. خوشبختانه سامسونگ از پورت USB-C استفاده کرده است که با تمامی شارژرها سازگاری دارد.
برای خالی کردن باتری این گوشی به زمان و تلاش زیادی نیاز دارید و حتی اگر بخواهید هم نمی‌توانید آن را در یک روز خالی کنید. برای تست باتری، از اپ پی‌سی مارک استفاده کردیم که چند عملیات سنگین را به‌شکل مداوم انجام می‌دهد تا باتری گوشی تخلیه شود. سامسونگ گلکسی M11 با سربلندی از این تست بیرون آمده و با روشنایی ۵۰ درصدی نمایشگر و وای فای روشن، پس از ۱۵ ساعت و ۲۲ دقیقه باتری آن به صورت کامل به اتمام رسید.
در نتیجه به سادگی می‌توان روی دو روز استفاده معمول از این گوشی حساب کرد. برای مثال چند دست بازی «Call of Duty Mobile» که بالای یک ساعت طول کشید تنها ۱۲ درصد از باتری گوشی را مصرف کرد. مصرف باتری گلکسی M11 در حالت استندبای هم مثال‌زدنی است. درصد باتری این گوشی در پایان روز چهارشنبه روی عدد ۱۰۰ ایستاده بود و تا روز یک‌شنبه هفته بعد، تنها به ۹۰ درصد کاهش پیدا کرد. البته شارژ شدن این باتری ۵۰۰۰ میلی‌آمپر ساعتی هم به زمان زیادی نیاز دارد و در تست‌های ما ۲ ساعت و ۳۰ دقیقه طول کشید.
سامسونگ با افزودن ویژگی‌های کاربردی به سری گلکسی M می‌خواهد فاصله بین این سری و خانواده گلکسی A را کاهش دهد، اما به‌نظر میرسد برای دست‌یابی به این هدف به تلاش بیشتری نیاز دارد. گلکسی M11 همچنان یک گوشی اقتصادی برای تجربه پایه اندروید به‌شمار می‌رود. دوربین سه‌گانه این گوشی در عمل چندان کارآمد نیست و نباید انتظار زیادی از آن داشته باشید. تعبیه حفره دوربین سلفی داخل نمایشگر هم چندان معقول نیست چون حاشیه‌های اطراف صفحه همچنان به‌قوت خود باقی هستند.
از این‌ها که بگذریم، گلکسی M11 یک گوشی با کیفیت ساخت قابل قبول و سخت‌افزار مناسب برای استفاده روزمره محسوب می‌شود. نمایشگر گوشی مثال‌زدنی نیست اما کار شما را راه می‌اندازد. از همه مهم‌تر باتری ۵۰۰۰ میلی‌آمپر ساعتی این گوشی به‌راحتی تا دو روز دوام می‌آورد و به لطف فناوری شارژ سریع، به‌سرعت دوباره پر می‌شود. اگرچه این گوشی برای تجربه گیمینگ حرفه‌ای ساخته نشده اما در اجرای بازی‌های روز مثل آسفالت ۹ و کال آو دوتی موبایل، فراتر از انتظار ما عمل کرد. بنابراین می‌توانید زمانی را هم در روز به بازی کردن اختصاص دهید، بدون اینکه نگران خالی شدن باتری گوشی باشید.
در مجموع گلکسی M11 یکی از ارزان‌ترین کهکشانی‌های سامسونگ در بازار است که به نسبت قیمت ۳.۵ میلیون تومانی، امکانات مناسبی را در اختیار شما قرار می‌دهد. با کمی جستجو بین برندهای رقیب می‌توانید گزینه‌های ارزشمندتری را بیابید، هرچند احتمالاً باتری گوشی‌های رقیب خیلی زودتر از گلکسی M11 تخلیه می‌شوند.
| معرفی | 2020، مارس 30 | |
|---|---|---|
| وضعیت |
|
| نوع | PLS صفحه نمایش TFT لمسی خازنی، 16 میلیون رنگ |
|---|---|
| ابعاد | 6.4 اینچ (~81.6% نسبت نمایشگر به بدنه) |
| رزولوشن | 720 در 1560 پیکسل، 19.5:9 (~268 پیکسل در اینچ تراکم پیکسلی) |
| محافظ |
| ابعاد | 161.4 در 76.3 در 9 میلی‌متر |
|---|---|
| وزن | 197 گرم |
| ساخت | جلوی شیشه‌ای، پشت پلاستیکی، فریم پلاستیکی |
| سیم‌کارت | دو سیم‌کارته (نانو-سیم، همزمان یکی فعال (dual stand-by)) |
| سیستم‌عامل در زمان عرضه |
|
|
|---|---|---|
| تراشه | Qualcomm SDM450 Snapdragon 450 (چهارده نانومتری) | |
| پردازنده مرکزی | 8 هسته‌ای 1.8 گیگاهرتز Cortex-A53 | |
| پردازنده گرافیکی | Adreno 506 |
| درگاه حافظه | microSDXC (درگاه اختصاصی) |
|---|---|
| حافظه داخلی | 32 گیگابایت 3 گیگابایت رم، 64 گیگابایت 4 گیگابایت رم |
| نوع حافظه | eMMC 5.1 |
| اصلی | 13 مگاپیکسل 13 مگاپیکسل (1.12 میکرومتر سایز پیکسل، 1/3.1 اینچ سایز سنسور، لنز واید، f/1.8، فوکوس خودکار با تشخیص فاز) 5 مگاپیکسل (لنز فوق‌عریض 14 میلی‌متری، f/2.2) 2 مگاپیکسل (سنسور تشخیص عمق تصویر، f/2.4) |
|---|---|
| قابلیت‌ها | فلش LED، پانوراما، HDR |
| فیلم‌برداری | 1080p@30fps |
| سلفی | 8 مگاپیکسل (لنز عریض، f/2.0) |
| فیلم‌برداری سلفی | 1080p@30fps |
| جک ۳.۵ میلی‌متری | بله |
|---|
| باتری | باتری غیر قابل تعویض لیتیوم یونی با ظرفیت 5000 میلی آمپر ساعت |
|---|---|
| شارژر | شارژ سریع 15 وات |
| حسگرها | حسگر اثرانگشت (پشت گوشی)، شتاب‌سنج، سنسور مجاورت |
|---|
| فناوری |
|
|---|
| شبکه بی‌سیم | Wi-Fi 802.11 b/g/n، Wi-Fi Direct، هات‌اسپات | |
|---|---|---|
| بلوتوث | 4.2، A2DP | |
| GPS |
|
|
| رادیو | رادیو اف‌ام | |
| USB | 2.0، Type-C 1.0 کانکتور ریورسبل، پشتیبانی از OTG |
| رنگ‌ها |
|
|
|---|---|---|
| مدل‌ها | ||
| نرخ مخصوص جذب (SAR) | ||
| نرخ مخصوص جذب اروپا (SAR EU) | ||
| حدود قیمت در زمان عرضه |
