به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از همشهری آنلاین، روزنامه ایران نوشت: انتشار یک خبر در شماره روز گذشته روزنامه «الجریده» جنبه متفاوت و تأسف برانگیزی از آغاز رقابت های انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ در ایران را به رخ کشید. خبری ادعایی از آغاز مذاکرات محرمانه جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده امریکا که با عنوان «مذاکرات مستقیم و مخفیانه در عمان بین دولت ترامپ و شاهین های ایران» به تیتر نخست این روزنامه کویتی تبدیل شده است اما از نظر محتوا، نحوه تهیه خبر و بازتاب آن در رسانه های داخل ایران و نیز در شبکه های اجتماعی به واقعیاتی سیاسی فرای خود اشاره دارد.
آنچه در پیشانی خبر آمده این ادعا است که: «نمایندگانی از یک شخصیت اصولگرا در ایران و دولت ترامپ در عمان در حال مذاکرات محرمانه هستند. دولت امریکا طرح پیشنهادی برای همکاری و پایان دادن به همه اختلافات دو کشور ارائه کرده و در چارچوب این مذاکرات، دونالد ترامپ رئیس جمهور امریکا برای سفر به تهران، امضای توافقنامه میان دو کشور با رهبر عالی ایران و تضمین برداشتن تحریم ها اعلام آمادگی کرده است».
این بخش از خبر، گزاره هایی است که فارغ از درستی یا نادرستی و بدون درنظر گرفتن میزان باورپذیری بر اساس آنچه در صفحه شطرنج مسائل جاری میان ایران و امریکا وجود دارد می تواند توجه هر رسانه ای را به خود جلب کند و حائز ارزش خبری برای بازنشر دادن تلقی شود. با این حال خبر را نخستین بار نه تارنمای خبرگزاری های رسمی کشور که امکانات قابل توجهی برای رصد اخبار منتشر شده در رسانه های بین المللی دارند؛ بلکه برای نخستین بار سایت خبری «شهرآرا»، بازنشر می دهد که از جمله رسانه های نزدیک به محمدباقر قالیباف رئیس اصولگرای مجلس شورای اسلامی است و پس از آن سایت های خبری همچون عصرایران، دنیای اقتصاد و دیگران.
بعضی رسانه های بازتاب دهنده خبر هم به این نکته اشاره داشته اند که گزارش نخست الجریده را خبرنگار این روزنامه در تهران تهیه و ارسال کرده اما بر اساس اعلام وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی این روزنامه کویتی، به طور رسمی در ایران خبرنگاری ندارد. کما اینکه گزارش نویس به ذکر این نکته اشاره کرده که منبع خبرش یکی از شخصیت های اصولگرای ایرانی است اما نام و هویت او را اعلام نکرده است.
با این وجود اینکه چرا چنین خبر نامستندی ساخته و پرداخته شده و بازنشر یافته است را باید در گزاره هایی جست که به ادعای آغاز مذاکرات محرمانه الصاق شده است و بر اصولگرا بودن مذاکره کننده و نقش نداشتن دولت روحانی تأکید دارد. گزاره هایی مانند اینکه «نمایندگان ترامپ گفته اند که او قطعاً در انتخابات بعدی ریاست جمهوری امریکا پیروز خواهد شد، اما نمی خواهند با دولت روحانی بر سر میز مذاکره بنشینند، زیرا او هیچ قدرتی برای اجرای تعهدات خود ندارد و همیشه... را به کارشکنی در توافق متهم می کند» یا اینکه «طرف امریکایی همچنین به نمایندگان این شخصیت اصولگرای ایرانی گفته اند که همه برآوردهای آنها تأیید می کند رئیس جمهور بعدی ایران یک اصولگرا خواهد بود» و «سازمان اطلاعاتی امریکا به ترامپ توصیه کرده که منتظر دولت اصولگرا در ایران باشد و به دولت روحانی، تکیه نکند». جمله هایی که تنه به تنه حدسیات و محاوره های جاری در کوچه و خیابان می زند اما تنظیم کنندگان خبر و بازنشر دهندگان آن سعی کرده اند با یادآوری مذاکرات پنهانی که در سال های پایانی دولت محمود احمدی نژاد خارج از اراده و اثرگذاری دولت او در عمان شکل گرفت و به نحوی پایه مذاکرات منتهی به برجام در دولت روحانی شد؛ جنبه افشاگری یک خبر باورپذیر را به آن بدهند.
در مقام حدس و گمان شاید نتوان هیچ یک از «مقامات اصولگرا» را با این خبر مرتبط دانست. اما در اینکه این خبر در تهران تهیه شده و به نحو واضحی اهداف انتخاباتی را دنبال می کند کمتر می توان تردید کرد و بر همین اساس است که پرسش ها و ابهام هایی در ذهن شکل می گیرد و پاسخ هایی هرچند غیر متقن پیدا می کند.
طیف قابل توجهی از اصولگرایان در طول عمر دولت حسن روحانی منتقدان بی تساهل رویکرد او در سیاست خارجی بوده اند؛ دلواپسان مذاکرات برجام، سرزنش گران عهدشکنی امریکا و حالا مدافعان خروج از برجام. با این حال اینکه احتمالاً بخشی از اردوگاه تبلیغاتی حامی این جریان به عنوان منبع ناشناس این خبر به این اعتقاد رسیده که با انتساب آغاز مذاکره پنهانی با امریکا به اصولگرایان می تواند بر سبد رأی کاندیدای این جریان بیفزاید کاملاً سؤال برانگیز می نماید.
بماند که داشتن چنین رویکرد انتخاباتی و ارسال چنین سیگنالی که البته مسبوق به سابقه بوده در شرایط شبه جنگی که تحریم های ظالمانه امریکا همچون بمب خوشه ای بر سقف معیشت مردم باریده و هر روز شرایط سخت تری پیش روی آنها می گذارد در واقعیت چیزی جز بی اعتنایی به منافع ملی نمی تواند ارزیابی شود. جامعه از جریان سیاسی که در جلوت صف نخست دفاع از مقاومت است توقع چنین خلوتی ندارد. مگر آنکه بخواهد بپذیرد سال ها مخالف خوانی و دلواپسی چیزی جز سیاسی کاری برای نواختن رقیب نبوده است.
