قطعا این سوال برای شما هم پیش آمده و کنکجاو هستید بدانید دلیل برخی ویژگی ها در عکس های بجا مانده از زشت ترین زنان قاجار چه بود و آنها چرا اینگونه ظاهر زیبای زنانه خود را به وضعیتی خشن و زمخت در می آوردند؛ اگر پاسخ بله است پس با ما همراه شوید تا حقایق شگفت انگیزی درباره آنها بدانید.
در دوران قاجار، یکی از معیارهای زیبایی برای زنان، چاق بودن بود. در این دوره، مردان به زنان چاق و فربه علاقه داشتند. در عکس‌ها و تصاویر آن زمان، زنان چاق بسیار بیشتر از مردان فربه حضور داشتند. این ملاک زیبایی در قاجاریان برتری داشت و زنان چاق در دربار شاهان قاجار بسیار محبوب بودند.
در اواخر دوره قاجاری، زنان ضمخت و چاق به عنوان نمادی از ثروت و مکنت محسوب می‌شدند. همچنین، علاوه بر چاقی، داشتن ابروهای پیوندی نیز برای زنان مهم بود.
ناصرالدین شاه، شاه قاجار، علاقه خاصی به عکاسی داشت و زنانی را برای عکس گرفتن انتخاب می‌کردند که چاق بوده، ابروهای کشیده و سیبیل داشته باشند، برای همین در عکس های بجای مانده ما اغلب زنان سیبیل دار را می بینیم و خبری از زنان تر و تمیز نیست.
البته گفتنی است بعضی از زنان حتی سیبیل را فقط برای عکس‌ها می‌کشیدند و در واقع در زندگی روزمره آنها سیبیل نداشتند. بنابراین، در دوران قاجار، زنان بازنمایی زیبایی خود را از طریق چاقی، سیبیل‌های کشیده و استفاده از لباس‌ها و جواهرات شیک و ظریف انجام می‌دادند. زنان چاق، به عنوان نمادی از ثروت و زیبایی در این دوره مورد توجه قرار می‌گرفتند و اهمیت بیشتری در جامعه قاجاری داشتند.
به نظر می‌رسد که استفاده از ابروی ضخیم و به هم پیوسته، سلیقهٔ شخصی شاه بوده است و او این نوع ابرو را ترجیح می‌داده است. نقاشی سیبیل زنان نیز به نوعی برای بیان ارادت و علاقهٔ آنها به شخص شاه انجام می‌شده است و سیبیلی فربه مورد توجه قرار می‌گرفته است.
گویا چاقی تنها برای زنان قاجار ملاک زیبایی و ثروت نبوده است و در زمان‌های قدیم، قبل از عصر رنسانس، چاقی در کشورهای غربی به عنوان نمادی از ثروت و فراوانی در نظر گرفته می‌شد. این اعتقاد وجود داشت که افراد چاق به دلیل ثروتمندی که دارند، توانایی خوردن خوب و افزایش وزن را دارند. به نکته عجیبی که درمورد این افراد میتوان اشاره کرد این است که ثروتمندان پس از خوردن غذا، به منظور خالی کردن معده خود، عمداً غذای خورده شده را به عقب برمی‌گردانیدند (به عنوان مثال با بردن انگشتان به حلق) و سپس مجدداً به خوردن می‌پرداختند.
