پسران بیشتر عاشق می شوند یا دختران؟ 

عشق یکی از مهم ترین مسائل در زندگی هر دختر و پسری است که زمان و انرژی بسیاری از هر کدام می گیرد. هر دختر و پسری دوست دارد اول عاشق شود و بعد ازدواج کند، اما آیا این روش درست است یا نه؟

اغلب جوانان امروزی بر این باورند که برای داشتن یک زندگی مشترک موفق حتما باید عاشق همسر آینده شان شوند تا بتوانند با او خوشبخت شوند و گمان می کنند اگر همسر آینده شان چندین ملاک را برای ازدواج نداشته باشد اشکالی ندارد، مهم آن است که عاشق او باشند، اما بزرگ ترها نظر دیگری دارند، آنها معتقدند عشق واقعی به زمان نیاز دارد و یک شبه ایجاد نمی شود و بعد از شروع زندگی مشترک و به تدریج بین زن و شوهر به وجود می آید.

دکتر محمودزاده، استاد دانشگاه و مشاور خانواده با اشاره به این که علاقه نسبی باید از ابتدا بین همسران وجود داشته باشد، می گوید : مهر و پیوند قلبی بین همسران باید با شناخت روحیات یکدیگر و نحوه تعامل آنان با گذشت زمان و در کنار یکدیگر معنا پیدا کند تا آن عشق واقعی شکل بگیرد.

این استاد دانشگاه می افزاید: در زندگی مشترک این عشق می تواند با به دست آوردن مهارت هایی بیشتر و اجرای آنها زندگی شیرین تر شود. مهربانی، احترام به همسر و خانواده او، اظهار و ابراز علاقه زن و شوهر به یکدیگر، روحیه خدمت به همسر، توکل به خداوند، داشتن تقوی و ایمان، پرهیز از اختلاط با نامحرم، اکتفا کردن به همسر برای داشتن تجربه های خوشایند و لذت های زناشویی از جمله مواردی است که می تواند بر شدت عشق و محبت همسران بیفزاید و یک زندگی خوب را برای آنها رقم زند.

بنابراین عاشق شدن به معنای واقعی یک شبه حاصل نمی شود و طی زمان تحقق می یابد و با ویژگی های خوب و مورد علاقه همسران شکل می گیرد و آن چیزی که در ابتدای زندگی بیشتر باید مورد سنجش قرار گیرد، کفویت دختر و پسر و خانواده هایشان است که در شکل گیری عشق واقعی نقش بسزایی خواهد داشت.

نشانه های عاشق و معشوق واقعی

اما چه ملاک ها و معیارهایی در زن و شوهر نشان می دهد که نسبت به یکدیگر به آن عشق واقعی رسیده اند؟ محمودزاده پاسخ می دهد: احساس خوشایند، علاقه، حساسیت داشتن، توجه خاص و نه بیمارگونه، شوق و اشتیاق رسیدن به محبوب، مسئولیت پذیری، تعهد، غیرت مردانه، شرم و حیای زنانه، علاقه به خوشبخت کردن همسر و توجه به پیوند قلبی که بسیار تقدس دارد از الفبای عشق واقعی محسوب می شود.

تفاوت عشق واقعی با هوس

عشقی که با نوعی احساس شدید و ناگهانی در نگاه اول به جنس مخالف ایجاد می شود، بدون آن که دو طرف نسبت به یکدیگر به شناخت واقعی رسیده باشند با آن عشق واقعی که دکتر محمودزاده از آن سخن می گوید، تفاوت های زیادی دارد.

به گفته این استاد دانشگاه، چون این احساس شدید و لحظه ای، هیجانی آنی و ناشی از هوس های جنسی زودگذر است، قابل اعتماد نیست و نافرجام است و اگر هم زندگی مشترکی بر آن مبنا تشکیل شود دوام زیادی ندارد. البته اگر این احساس با شناخت، تعهد و ویژگی های گفته شده در مدت زمان لازم همراه شود می تواند قابل اعتماد باشد.

روان شناسان بر این عقیده اند که هوس جنسی اغلب در نگاه اول شکل می گیرد و معمولا با عشق واقعی اشتباه گرفته می شود. احساساتی که با شهوت در فرد ایجاد می شود بر مبنای تحریک جنسی و هوس است که با رسیدن به معشوق پایان می پذیرد. برای این که عاشق کسی باشید، باید او را خوب بشناسید، اما خیلی ها با این که برای هم کاملا غریبه هستند در دام هوس های جنسی گرفتار می شوند و چیزی که افراد را اسیر خود می کند جاذبه فیزیکی جنس مخالف است. به واسطه این حس، افراد مدام به هم فکر می کنند، همیشه در مورد هم حرف می زنند و شور و جاذبه زیادی دارند. با این که جاذبه جسمی و جنسی یکی از مولفه های اصلی هر رابطه عاشقانه است، اما عشق فقط به آن محدود نمی شود. اگر رابطه ای فقط بر مبنای جاذبه فیزیکی باشد، پس بر مبنای شهوت است.

این که می گویند در عشق های واقعی مردان بیشتر از زنان درگیر عشق می شوند ولی زنان برنامه ریزی شده تر عاشق می شوند صحت دارد؟

دکتر محمودزاده پاسخ می دهد تقریبا این طور است البته نه در مورد همه. عشق سالم عواملی دارد که تعهداتی را برای طرفین ایجاد می کند و تعهدات مردان در ازدواج بیشتر است. آنان با علاقه این تعهدات را در مورد زن مورد علاقه شان، همان زنی که واقعا دوستش دارند می پذیرند و ریسک پذیری شان بیشتر است، اما معمولا خانم ها محتاط تر عمل می کنند.

تحقیقات نشان می دهد در یک رابطه دوطرفه، مردان بیشتر از زنان درگیر عشق می شوند. چون مردان بیش از زنان تمایل دارند تا غریزه شان را برای رسیدن به فردی که او را جذاب و دلربا می دانند ارضا کنند، اما زنان چون بیشتر به دنبال شریک و پشتیبانی هستند که مراقب آنها بوده و قادر باشد خانواده را از نظر مالی و عاطفی تامین کند برنامه ریزی شده تر عاشق می شوند. زنان در رابطه شان با طرف مقابل علاوه بر جذابیت های فیزیکی به دنبال قدرت، غیرت و حمایت مردان هستند.

عشق واقعی هیچ گاه سرد نمی شود

دکتر محمودزاده در پاسخ به این پرسش که چرا عشق واقعی در یک پیوند برای برخی همسران شکوفا می شود، اما برای بعضی دیگر هرگز ریشه نمی گیرد و می میرد، می گوید: همسرانی که از ابتدا به دنبال شناخت یکدیگر و رسیدن به نقاط مشترک و تفاهم بوده اند و روحیه فداکاری و گذشت دارند بدون شک به عشق واقعی دست یافته و زندگی را با یکدیگر می سازند، اما مسلما افرادی که زندگی های نافرجام و ناپایدار دارند از ابتدا راه را به غلط رفته و یک سری از عوامل را نداشته اند.

اما آیا گذشت زمان می تواند از میزان عشق و علاقه واقعی همسران بکاهد و سبب سردی روابط شود؟

این استاد حوزه و دانشگاه می گوید: عشق اگر واقعی باشد فناناپذیر خواهد بود. به کمک مودت و رحمت خدادادی نه تنها عشق های واقعی سرد نمی شود بلکه گرم تر از روزهای اول آشنایی نیز می گردد.

مطالعه زندگی همسران موفق و مصاحبه با آنان و تهیه گزارش و فیلم مستند از زندگی شان و بازخوانی تجربیات آنان می تواند گامی موثر در مسیر تحکیم خانواده و الگوگیری برای جوانان عزیز باشد.