روش های جلوگیری از زود انزال شدن در سکس و رابطه جنسی

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از فراناز، مردانی که دچار اختلال انزال زودرس هستند از چه روش هایی باید کمک بگیرند تا بتوانند با آن مقابله کنند، عارضه انزال زودرس چه آسیب هایی به رابطه زناشویی وارد می کند متخصصین ارولوژی در این زمینه چه می گویند؟

اختلافات فراوان در تعریف انزال زودرس در طول چند دهه گذشته باعث تفاوت های آماری زیادی در میزان شیوع و تاثیرات درمانی انزال زودرس شده است. علاوه بر آن، این آمارها با تغییر گروه هدف مورد مطالعه نیز دستخوش تغییر می شود.

انزال زودرس چیست؟

آخرین مقالات ارائه شده توسط ISSM و با اندک تفاوت هایی توسط ICD انزال زودرس را چنین تعریف می کند؛ انزال زودرس عبارت است از انزالی که همیشه (یا تقریبا همیشه) قبل از دخول واژینال یا بلافاصله پس از دخول رخ می دهد و شخص از به تعویق انداختن آن ناتوان است و باعث ناراحتی و مشکل ارتباطی یا بیزاری جنسی می گردد.

انواع انزال زودرس

پیدا کردن یک زمان مشخص برای تعریف انزال زودرس نیز مشکل است. در مقالات مختلف زمان های متفاوتی (از ۱۵ ثانیه تا ۲ دقیقه) برای انزال زودرس در نظر گرفته شده است. از نظر نحوه و زمان شروع مشکل انزال زودرس می توان آن را به دو نوع اولیه (یا همیشگی) و ثانویه (یا اخیر) تقسیم کرد که نوع ثانویه انزال زودرس اغلب مشکلات بیشتری برای افراد ایجاد می کند.

نوع همیشگی انزال زودرس به احتمال بیشتری با یک علت بیولوژیک همراه است تا مشکلات ارتباطی، ولی در نوع ثانویه انزال زودرس معمولا باید به دنبال مسائل بین فردی و ارتباطی گشت. (به شکل بسیار نادر موارد ثانویه با تنگی کانال نخاعی هم گزارش شده است.)

علل انزال زودرس

به طور سنتی انزال زودرس را یک مشکل ذهنی – عاطفی می دانند ولی امروزه مانند بسیاری از بیماری ها و پدیده ها به دنبال یافتن علل بیولوژیک انزال زودرس در مردان هستند. از نگاه روانشناسی علل انزال زودرس شامل اضطراب یا تجربه های اولیه جنسی، نزدیکی های با فواصل طولانی یا تکنیک ضعیف کنترل انزال می باشد.

از نظر بیوژنیک علل انزال زودرس مردان شامل بیش حساسی آلت، رفلکس های تشدید شده، زمینه ژنتیک، مشکلات گیرنده سروتونینی و به ندرت مشکلات هورمونی می باشد. مطالعات سال های اخیر نقش گیرنده های سروتونینی (۵HT) را نمایان کرده است. از این رو نقش درمان های دارویی (مهار کننده بازجذب سروتونینی) SSRI با تئوری تحریک گیرنده ۵HT۲C و تاخیر انزال پررنگ تر شده است.

درمان انزال زودرس مردان

در اینجا به اختصار به ذکر برخی نکات کاربردی در درمان انزال زودرس پرداخته و در پایان نیز به افق های جدید درمانی انزال زودرس اشاره می کنیم:

الف) درمان انزال زودرس با روشهای غیر دارویی

همانطور که اشاره شد، برخی علل روانی در ایجاد انزال زودرس دخیل هستند. بر همین اساس تعدادی روش و تکنیک درمانی برای انزال زودرس پیشنهادشده است. اولین روش برای درمان انزال زودرس در سال ۱۹۵۶ توسط یک اورولوژیست پیشنهاد شد، این روش درمانی مبتنی بر قطع نزدیکی برای چند ثانیه است.

– درمان انزال زودرس با روش STOP-PAUSE

روش دیگری که برای درمان انزال زودرس در سال ۱۹۸۳ پیشنهاد شد، روش STOP-PAUSE بود که به شکل یک تمرین صورت می گیرد که طی آن شریک جنسی در طی چند هفته سعی در بالا بردن سطح تحریک پذیری فرد می کند. متاسفانه برخلاف انتظار اولیه؛ موفقیت این تکنیک ها در حدود %۶۰-۵۰ می باشد. در حال حاضر به ویژه در موارد شدید از این تکنیک ها به صورت ترکیبی در کنار داروها استفاده می شود.

– روش جراحی برای درمان انزال زودرس

برای کاهش حساسیت زیاد اعصاب آلت تناسلی برخی مطالعات از قطع شاخه های انتهایی DORSAL NERVE حمایت می کنند. گرچه این روش برای درمان انزال زودرس به نظر سودمند بوده است ولی به خاطر ماهیت تهاجمی آن و نیز کاستی مطالعات صورت گرفته در این زمینه، همچنان به عنوان یک روش در دست تحقیق برای درمان انزال زودرس در نظر گرفته شده و برای تثبیت آن مطالعات بیشتری نیازمند است.

ب) درمان های دارویی انزال زودرس

۱) SSRI و درمان انزال زودرس

اثرات این داروها برای درمان انزال زودرس به صورت اتفاقی در طی مصرف این داروها در درمان افسردگی، از دهه ۱۹۷۰ مورد توجه قرار گرفت و در حال حاضر داروهای این گروه به عنوان درمان اصلی انزال زودرس استفاده می شود. (البته به جز FLUVOXAMINE و VENLAFAXINE که مطالعات انجام شده چندان تاثیری در مورد آنها گزارش نکرده است.)

افزایش زمان انزال از ۳ روز بعد از مصرف شروع شده و به تدریج تا حدود ۴ هفته افزایش یافته تا به حدود ثابتی برسد. برای اغلب این داروها افزایش زمان انزال در حدود ۶-۵ برابر وضعیت اولیه گزارش شده است. البته ممکن است در مقایسه با هم تفاوت هایی بین این داروها برای درمان انزال وجود داشته باشد. در یک مطالعه در مورد قدرت تاثیر آنها (و مقایسه با کلومی پیرامین و پلاسبو) و افزایش زمان انزال، زمان های متفاوتی گزارش شده است.

البته در مورد مصرف این داروها به صورت تک دوز و مقایسه آنها مطالعات گسترده ای در دسترس نیست. در یک مطالعه اثرات پاروکستین و کلومیپرامین مقایسه شده اند که اثرات پاروکستین برای درمان انزال زودرس بسیار ناچیز بوده است، در حالی که در مصرف بلند مدت در همین افراد این دارو منجر به افزایش زمان انزال شده است.

در مجموع برای استفاده از این داروها برای درمان انزال زودرس، شواهد محکمی در اختیار نداریم. (به جز داروی DAPOXETIN که در پایان به آن اشاره خواهیم کرد.) برخی توصیه به استفاده درازمدت این داروها با دوز بسیار کم و سپس استفاده ON DEMAND با دوز بالاتر می کنند.

شایع ترین عوارض این داروها برای درمان انزال زودرس در کوتاه مدت، خمیازه کشیدن مکرر، احساس ضعف و خستگی و عوارض گوارشی است. بیشتر این عوارض خفیف بوده و بعد از گذشت چند روز از درمان به تدریج برطرف می شوند. همچنین کاهش میل جنسی و نیز کاهش نعوظ نیز دیده شده است. این موارد بیشتر در مورد پاروکستین گزارش شده است و در مورد ستالوپرام کمترین میزان را داشته است. در مورد قطع مصرف ناگهانی آنها (به جز فلوکستین) نیز باید به بیمار هشدار داد.

2- CLOMIPERAMIN برای درمان انزال زودرس

کلومی پرامین که از سال ۱۹۷۳ نتایج مطالعات در مورد تاثیر آن گزارش شده است. در استفاده روزانه افزایش تا حدود ۴ برابری در زمان انزال در اغلب مطالعات نشان داده شده است. استفاده تک دوز از آن هم همین فایده را دارد. شایع ترین عارضه هنگام استفاده از آن احساس خواب آلودگی و نیز تهوع و استفراغ است.

۳) PDE-۵IS (SILDENAFIE
در حدود %۳۰-۲۵ از مردان از اختلال نعوظ همزمان هم رنج می برند و برخی مطالعات اثر بخشی آن را در طولانی کردن زمان انزال گزارش کرده اند اما در مجموع شواهد کافی برای اثر بخشی آن در درمان انزال زودرس وجود ندارد و استفاده از آن در درمان تایید نشده است.

ج) درمان انزال زودرس با روش های موضعی

با توجه به تئوری حساسیت بیش از حد رسپتورهای آلت تناسلی، به نظر استفاده از درمان های موضعی برای کاهش انزال زودرس نیز در این زمینه جایگاه دارد. استفاده از آنها در صورت لزوم و عوارض جانبی سیستمیک کم آنها از جمله مزیت های این نوع درمان زودانزالی است. در مقابل بی حسی آلت تناسلی در مرد و نیز کاهش حس واژن و واکنش های پوستی از جمله عوارض آنهاست.

از درمان های موجود LIDOCAIN-PRILOCAINE CREAM است. برخی مطالعات افزایش ۵ برابری زمان انزال را گزارش کرده اند اما در مورد LIDOCAIN SPRAY (با اسامی و فرم های تجاری مختلف) تاثیرات درمانی و ایمنی آن هنوز بررسی مدونی نشده است.