رمزگشایی جالب از رابطه فرودگاه مهرآباد و دختر ناصرالدین‌شاه!
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعدنیوز به نقل از همشهری آنلاین، درباره پیشینه تاریخی مهرآباد باید گفت که «دوستعلی‌خان‌معیرالممالک» از رجال عصر ناصری (زاده 1253 هجری شمسی باغ فردوس فوت 14 آبان 1345 هجری شمسی در تهران) در صفحه 157 کتاب رجال عصر ناصری می‌نویسد: «مهرآباد از املاکی بود که حاج میرزا آقاسی به ناصرالدین شاه هبه کرد. سه خانوار رعیت داشت و از آب یافت‌آباد مشروب می‌شد. «نظام‌الدوله معیرالممالک» [پدربزرگش - زاده سال 1199 شمسی- فوت سال 1251 شمسی] آن را از دولت به دوهزار و هشتصد تومان خریداری کرد و به احداث قنات و باغ و قلعه روستایی همت گماشت. در ابتدا حسین‌آباد نامیده می‌شد. نظام‌الدوله آنجا را آباد کرد و نظام‌آباد نامید و پس از آنکه جزء مهریه مادرم، «عصمت‌الدوله»،[دختر ناصرالدین‌شاه] درآمد مهرآباد خوانده شد. «دوست‌محمدخان معیرالممالک» [پدرش - زاده سال 1233 هجری شمسی فوت سال 1291 هجری شمسی) در آنجا باغ جدیدی به مساحت شصت هزار متر احداث کرد و عصمتیه نام گذاشت. در میان باغ، عمارتی عالی بنا نهاد که ایوان دورش بر54 ستون چدنی استوار بود. خیابان بندی و درختکاری و گل‌کاری باغ در اثر همکاری معیرالممالک و باغبان فرانسوی، موسیو وریه، به وجود آمد. باغبان مذکور را پدرم در سفر دوم اروپا با خود آورده بود.»
«نصرالله حدادی» نیز در کتاب «طهران قدیم» بعد از آوردن این بخش از خاطرات دوستعلی‌خان معیرالممالک، توضیح می‌دهد: «تهران تا قبل از تاسیس فرودگاه مهرآباد، دارای دو فرودگاه کوچک نظامی به نام‌های دوشان‌تپه و قلعه‌مرغی بود و «عملیات ساختمانی فرودگاه مهرآباد در سال 1326 توسط وزارت دارایی آغاز گشت. ولی پس از چندی تعطیل و مجددا در سال 1329 عملیات ساختمانی دو آشیانه فلزی و توسعه خیابان پرواز و تاکسی‌روها توسط سازمان برنامه شروع شد و پس از چهار سال، یعنی در سال 1333 برنامه اول عمرانی آن پایان یافت. در سال 1332 ساختمان بنای نیمه‌تمام فرودگاه مهرآباد، پس از صرف مبلغ پنجاه و پنج میلیون ریال از طرف وزارت دارایی به وزرات راه تحویل گردید. تهیه نقشه فرودگاه سه سال به طول انجامید و شرکت سوئد سنتاب ساخت آن را عهده‌دار شد. سطح زیربنای ساختمان اصلی از مدخل عمومی مسافرین که وارد سالن وسیعی می‌شوند به مساحت 1200 متر مربع است. فرودگاه مهرآباد در ساعت 6 بعد از ظهر روز شنبه، 14 مرداد سال 1337، افتتاح شد و اولین هواپیمای جت ملخ‌دار شرکت واحد هواپیمایی ایران و پارس با هم به پرواز درآمدند. قریه مهرآباد به دلیل داشتن آسیاب گندم، معروف به سراسیاب مهرآباد بود. طی سال‌های 1370-1385 تغییرات بسیاری در فرودگاه مهرآباد به وجود آورده شده است.»