روابط نامشروع و زن‌بارگی ربع پهلوی/ از رابطه جنسی با معشوقه برادرش تا زنان شوهردار

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعد نیوز به نقل از خبرآنلاین، می توان ادعا کرد که پهلوی ها در زن بارگی، گوی سبقت را از پیشینیان خویش ربوده و رکورد زده اند! رضا پهلوی ولیعهد خودخوانده محمدرضا پهلوی نیز در طول چهار دهه اخیر که با اموال ملت ایران در خارج از کشور روزگار می گذراند، از زن بارگان شاخص خاندان خویش است و نزدیکان وی در این فقره روایت ها دارند...

شناخت حالات و روحیات خانواده محمدرضا پهلوی، از رهیافت های مهم به تحلیل علل و زمینه های انقلاب اسلامی به شمار می رود. از جمله منابع این شناخت، رجوع به روایات و خاطرات افرادی است که روزگاری با این جماعت به سر برده اند و خلقیات و منش ایشان را از نزدیک روایت کرده اند. احمدعلی مسعود انصاری (پسرخاله فرح دیبا) از جمله چهره هایی است که از سربند ایجاد این رابطه فامیلی، به دربار راه یافت و تا اواخر دهه ۶۰، با خاندان سلطنت ارتباط نزدیک داشت.

او پس از مرگ شاه، تا مدت ها با رضا پهلوی نیز همکار بود تا اینکه بر اثر یک اختلاف مالی از وی جدا شد. در نزدیک به سه دهه ای که از انتشار خاطرات احمدعلی مسعود انصاری می گذرد، جماعت موسوم به سلطنت طلب سعی کرده اند تا افشاگری های وی درباره خاندان پهلوی را به حساب یک اختلاف شخصی بگذارند و از اهمیت این روایات بکاهند، حال آنکه اگر بنا شود با چنین منطقی با روایات تاریخی مواجه شویم، قطعاً باید در تاریخ پژوهی را تخته کنیم! چراکه در این صورت با استناد به اینگونه بهانه ها، هیچ یک از متون روایی قابلیت استناد نخواهند داشت! امید می بریم که انتشار این مقال تاریخ پژوهان انقلاب و عموم علاقه مندان را مفید و مقبول آید.

رابطه جنسی ربع پهلوی با دوست دختر برادرش!

زن بارگی و مردبارگی از سنن غالب در خاندان پهلوی، به ویژه در میان درباریان و کارگزاران حکومت پهلوی دوم بوده است. این موضوع، اما اختصاص به این خاندان سلطنتی نیز ندارد و هماره در طول تاریخ، ردی از اینگونه کردارها در دربار سلاطین وجود داشته است. با این همه می توان ادعا کرد که پهلوی ها در این فقره، گوی سبقت را از پیشینیان خویش ربوده و رکورد زده اند! رضا پهلوی ولیعهد خودخوانده محمدرضا پهلوی نیز در طول چهار دهه اخیر که با اموال ملت ایران در خارج از کشور روزگار می گذراند، از زن بارگان شاخص خاندان خویش است و نزدیکان وی در این فقره روایت ها دارند. احمدعلی مسعود انصاری که مدت ها در دفتر وی همکار او بوده، درباره تجاوز ولیعهد متوهم به دوست دختر برادرش چنین می گوید:

«یک روز علیرضا برادرش با دوست دخترش به نام شاه پری - ز- که دختر بسیار زیبا و خوش اندامی بود- به دیدار رضا آمد. آن روزها علیرضا دانشجوی رشته موسیقی در دانشگاه پرینستون بود و با آنچه پدر برایش به جای گذاشته بود، روزگار خوشی می گذراند. به هر حال من و رضا و شاه پری یاد شده نشسته بودیم و به موسیقی ملایمی گوش می دادیم و از هر دری حرفی می زدیم که در این اثنا متوجه شدم شاه پری بدجوری به رضا نگاه می کند و رضا هم از این دلبری استقبال می کند و به قول معروف اشارات نامه رسان شده اند.

پیش از آنکه کار خراب تر شود در فرصتی به رضا گفتم این کار خوبی نیست، درست است که دختر زیبا و آزادی است، اما دوست دختر برادر توست و ظاهراً هم علیرضا از او خوشش می آید. رضا گفت بسیار خُب می روم و نظر علیرضا را در این مورد می پرسم. بعد هم گفت با علیرضا صحبت کرده و او گفته است که این مسئله او نیست و مطلبی است میان رضا و آن دختر که خودشان باید راه خودشان را انتخاب کنند. فردای آن روز که علیرضا را دیدم، او را خشمگین و ناراحت یافتم. می گفت: از پشت به او خنجر زده شده و در حق او سخت نامردی شده است. با او به صحبت نشستم و سعی کردم کمی آرامش کنم. گفت: سخت دختر را دوست دارد و عاشق اوست. و چون به مسئله رضایت خود به رابطه آن دو اشاره کردم، و حرفی را که به رضا زده بود یادآور شدم، گفت: من راضی نبودم، مسئله را به خود رضا و شاه پری واگذار کردم، زیرا هرگز فکر نمی کردم رضا در حق من چنین کند یا آن دختر چنین بی وفا باشد. البته دختر هم اصرار داشت که هر دوی آن ها را دوست دارد. به هر حال رابطه رضا و شاه پری ادامه یافت و این امر چنان علیرضا را ناراحت کرد که گویا اقدام به خودکشی هم کرد که به خیر گذشت. از آن طرف این شیرینی به دهن رضا سخت مزه کرده بود و حتی می خواست با دختر ازدواج کند و هر چه به او می گفتم که درست نیست با دختری ازدواج کند که مدت ها معشوقه و هم بستر برادرش بوده گوشش بدهکار نبود و می گفت آن هم بستری برای او مهم نیست و به این حرف ها اهمیت نمی دهد و همچنان بر تمنای دل از دست رفته اش پای می فشرد. تا بالاخره پس از دو ماهی که شعله تمنا کمی فروکش کرد علیاحضرت دخالت کرد و به هر زبانی بود، او را از این کار منصرف نمود.»

افشاگری خیانت همسر رضا پهلوی با یک مرد فرانسوی +عکس

تصمیم رضا پهلوی برای تجاوز به دختر میزبان!

مسعود انصاری در ادامه نقل خاطرات خود از زن بارگی مخدوم سابق خویش، از ماجرایی دیگر پرده برمی دارد. وی روزی را به یاد می آورد که همراه با رضا پهلوی به هتلی متعلق به یکی از آشنایان رفته بود و همراهِ او شباهنگام، تصمیم داشته به دختر میزبان تجاوز کند:

«رضا در مورد زن این ضعف را دارد و از این نعمت به آسانی نمی تواند چشم بردارد. در این مورد ماجراها بسیار است. از جمله چند ماهی بعد از ماجرای شاه پری به هتلی رفتیم که با صاحب آن - که یک شخص امریکایی بود- دوست بودیم. دختر خانواده بدجوری به رضا چشم دوخته بود و من سخت مراقب بودم که آتشی در خرمن نگیرد که بالاخره مهمان پدر دختر بودیم و این کار خلاف اخلاق بود و خیانت در اعتمادی که پدر به ما کرده بود. ساعتی بعد به سوی اتاق هایمان رفتیم تا استراحت کنیم و من خوشحال که مانع آن ارتباط نادرست شده ام. اما پس از مدتی یکی از خدمه به اتاقم آمد و خبر داد که رضا به سراغ دختر رفته است و کار دارد از دست می رود. بلافاصله لباس پوشیده و با عجله خود را به آن ها رساندم و پیش از جاری شدن سیل، به هر زبانی بود رضا را قانع کردم که از شکستن سد دست بردارد و به پاس محبت های پدر حرمت میزبانی او را نگه دارد و به اتاق خود بازگردد و شب را تنها به سر آرد.»

ردیف کردن زنان شوهردار

روانشناسی زن بارگان نشان می دهد که آنان برای نیل به مطلوب خویش، معمولاً حاضر به رعایت هیچ قاعده اخلاقی و انسانی ای نیستند. هم از این روی تجاوز به زنان شوهردار، رویه ای رایج در خاندان پهلوی به شمار می رفت و آنان در ارتباط با جنس لطیف، خود را پایبند هیچ اصلی نمی کردند! روایت احمدعلی مسعود انصاری از زندگی جنسی رضا پهلوی شاهدی بر این مدعاست:

«باید توجه داشت که رضا جوان بود و پرتمنا و با زندگی ای که او داشت برعکس تصور عموم دسترسی به دختر برای او در امریکا مشکل بود، زیرا در این دیار باید خود به دنبال دختری می رفت و دل او را به دست می آورد که با موقعیتی که او داشت بسیار سخت بود و هر ماجرایی می توانست به صفحه اول جراید کشیده شود. در حالی که در ایران و در مراکش این مشکلات نبود و کسان دیگری این مهم را بر عهده می گرفتند. مثلاً همین اواخر و پس از بالا گرفتن اختلاف من و شاهزاده یکی از نزدیکان رضا تعریف می کرد یک بار در ایران رضا چشم به راه لعبتی بود ـ که از معرفی اش به ملاحظاتی درمی گذرم ـ که قرار بود به دیدارش بیاورند.

دختر دیر کرده بود و رضا بی صبرانه مرتب به ساعتش نگاه می کرد تا اینکه زنگ زد و احمد اویسی از آن سوی خط خبر داد که خاطر عزیزشان نگران نشود علت تأخیر شوهر خانم بوده که برعکس معهود کمی در رفتن تأخیر کرده بوده و همان لحظه از منزل خارج شده و به زودی یار برای وصال خواهد آمد. در دوران حضور رضا در مراکش تقریباً از این بابت مشکلی نبود، همان سنت دیرینه خوش خدمتی ها برقرار بود. به علاوه که تشریفات چندانی هم نبود و مثل ایران نبود که برای دستیابی به شاهزاده از هفت خان تشریفات، گارد، محافظ و ... باید می گذشت؛ لذا از این بابت وضع رضا از ایران هم بهتر بود. حتی به خاطر دارم یک روز چندین زن زیبا را یکجا آورده بودند که او هر کدام را می خواهد انتخاب کند.

می دانستم رضا و دیگران به مسئله شوهر داشتن این زنان اهمیت نمی دهند در حالی که طبق دستورات اسلام این گناهی بزرگ و نابخشودنی است و بارها به او گفته بودم من تحمل حضور چنین عمل خلاف مذهبی را ندارم و حتی تذکر داده بودم که حکم کسی که با زن شوهردار رابطه برقرار کند، طبق قوانین اسلام مرگ است؛ لذا بر آن شدم که اگر کسی از آن ها شوهر دارد مرخصش کنم. در سر راه به دیدار آن جمع رفتم و پرسیدم کدامین شوهر دارند؟ و با کمال تعجب مطلع شدم که حتی یک دختر بی شوهر در میانشان نیست. با ناراحتی همه را به خانه هایشان فرستادم و آن روز رضا را از کار مورد علاقه اش محروم کردم. در مراکش یکی دو دختر اروپایی و امریکایی هم این عیش را کامل می کردند. به جز یول براینر که به او اشاراتی کردم، دختری بود به نامMerrian Erikson که اهل سوئد بود و در سال های زندگی در ایران توسط یکی از کسانی که از این گونه خدمت ها دریغ ندارند او را برای رضا فرستاده بودند تا خدمتی را که به پدر می شد از پسر هم دریغ نگردد. این دختر زیبای بلند قد که چند سالی هم از رضا بزرگ تر بود ظاهراً به آسانی تسلیم نشده بود و به یاد دیدارهایی در ایران، در غربت مراکش چنان رضا را به هیجان آورده بود که روزی که قرار بود فردایش برای دیدار رضا به مراکش بیاید در شهر زیبای آگادیر رضا آشفته خاطر مرتب می پرسید: احمد فکر می کنی فردا او با من دست خواهد داد؟ و با من به... موفق خواهم شد؟ و آنقدر این سؤال را تکرار کرد که در آخر بی حوصله گفتم به درک اینکه اینقدر فکر ندارد یا تو قدرت سوارکاریت را در این میدان خواهی آزمود یا اسب رکاب نمی دهد و تو فکر دیگری خواهی کرد! البته در امریکا به خصوص اوایل ورود و قبل از ازدواج، معدودی هم بودند که به نوعی در پی جلب توجه رضا از این راه بودند، ولی این فرصت ها کمیاب بود.

از آن جمله از حمید لاجوردی می توان نام برد. او که در کار بورس و معاملات ارزی بود و رضایت رضا و خانواده برایش سود فراوان داشت، برای جلب نظر این مشتریان خوب نهایت تلاش خود را می کرد. حتی نادر معتمدی دوست دیرینه رضا را هم که زمانی معشوق فرحناز بود، به استخدام خود درآورد. به هر صورت برای خشنودی رضا در کنتی کت که بودیم یکی از زیبارویان امریکایی را به او معرفی کرد که مدتی خاطر رضا را به خود مشغول داشت. اما از آنجا که رضا توقع دل نازک او را برنمی آورد و انتظار ماهرو را برای خرید یک ماشین یا هدیه ای گرانقیمت برآورده نمی کرد، بالاخره عمر این رابطه نیز به سر آمد!»

پری غفاری معشوقه مو بلوند و زیبای شاه پهلوی!

زن ذلیل تمام عیار!

یک اصل روانشناختی می گوید: معمولاً آنان که برای خانواده و زوجیت دیگران احترامی قائل نیستند، نمی توانند برای همسر و فرزندان خویش نیز حریمی قائل شوند. در باب خاندان پهلوی به ویژه پهلوی دوم، بر این نکته بیفزایید که روحیه ضعف در برابر زنان و به قول ایرانیان «زن ذلیلی» را. این روحیه در زندگی ولیعهد متوهم نیز بازتاب ها و آثار گوناگون یافته که مواردی از آن به شرح ذیل در خاطرات احمدعلی مسعود انصاری آمده است:

«هلاکو رامبد از ضعف شاه فقید در مقابل همسرهایش مطلع بود. از جمله دیده بود که چگونه در سال های آخر حکومت شاه، فرح در عمل حکومت را به دست گرفته و شنیده بود که شاه به علت مخالفت ثریا، به مجلس عروسی دخترش شهناز با اردشیر زاهدی نرفته بود. وی با آن که ده ها نمونه دیگر از ضعف نفس های شاه را در برابر زنانش می دانست، اما باز هم متوجه اثرات این ضعف نفس که در رضا شدت بیشتری داشت نمی شد و توجه نمی کرد که این ضعف با فرهنگ امریکایی که رضا با آن رشد کرده و در آن زن ها بر مردها حاکم هستند، تشدید شده است.

به حدی که مثلاً بارها پیش می آمد که رضا بی حوصله و از ماندن در خانه خسته شده بود و به من پیشنهاد می کرد به سینما یا محل تفریحی برویم، اما پس از موافقت من، همین که می خواستیم برویم می گفت مثلاً تا نیم ساعت دیگر قرار است یاسمین از دانشگاه زنگ بزند. صبر کن به او خبر بدهم کجا می رویم، ولی گاه می شد که یاسمین ساعت ها زنگ نمی زد و رضا جرئت نمی کرد از خانه بیرون برود و تمام آن روزمان خراب می شد، یا مدتی یاسمین برای رضا رژیم غذایی تعیین کرده بود تا او چاق نشود و با آنکه سخت گرسنه اش بود تا یاسمین خانه بود جرئت نمی کرد غذا بخورد، اما همین که یاسمین پایش را از خانه بیرون می گذاشت رضا با عجله می دوید طرف آشپزخانه یا دستور می داد فوری برای او غذایی بیاورند، و این رژیم گرفتن او اسباب تفریح خاطر ما و وسیله ای برای ساختن لطیفه های گوناگون شده بود.

این ضعف نفس تا حدی بود که وقتی یکی از ما حتی به دفاع از او در مقابل زنش حرفی می زدیم، او از ترس زنش به ما می تاخت. از جمله در همان سفری که گفتم به فلوریدا رفته بودیم، رضا مریض شده بود. یک شب که حالش خوب نبود و سخت بی حوصله بود یاسمین پایش را در یک کفش کرده بود که به دانسینگ بروند و رضا نمی خواست. بالاخره آنقدر یاسمین یک دندگی کرد که مسعود معاون به او تذکر داد که بهتر است امشب را به خاطر رضا دست بردارد. همین مخالفت مسعود سبب اختلاف آن دو شد و سخن به تلخی کشید. در بازگشت از سفر رضا به من گفت: به مسعود بگو دیگر با یاسمین به تندی حرف نزند که من ناراحت می شوم؛ و بالاخره هم، چون مسعود با یاسمین درست کنار نیامد، با وجود علاقه زیادی که رضا به او داشت، و از کودکی با او بزرگ شده بود و از سال ۸۳ هم امور شخصی رضا را اداره کرده بود، او را اخراج کرد.

حال به این زنِ زور، اگر روحیه غیرایرانی یاسمین را هم بیفزاییم، غفلت رامبد و استیصال او بهتر معلوم می شود، زیرا یاسمین که عملاً در امریکا بزرگ شده بود حتی به مراتب از رضا هم با فرهنگ و جامعه ایران بیگانه تر بود. وی به فرهنگ امریکایی و تفریحات آن علاقه بسیار داشت. از جمله مثل بیشتر نوجوانان امریکایی عاشق رقص و رفتن به دانسینگ بود. به همین سبب هم رضا را مجبور می کرد که آن دانسینگ مجلل را در خانه درست کند، در حالی که رضا به رقص علاقه چندانی نداشت و به همین سبب هم یاسمین که در دانشگاه جرج واشنگتن درس سیاست می خواند با همکلاسی خود تا نیمه های شب به مجالس رقص می رفت و توجهی نداشت که این مسئله چقدر از نظر ایرانیان ناپسند است و کمتر ایرانی ای می پذیرد که همسرش شب تا دیروقت با یک مرد غریبه در خارج از منزل به سر برد.

همین بی توجهی به اخلاق و فرهنگ ایرانی سبب شده بود که گاردها و خدمه ایرانی مرتب از رفتار او به خصوص همراهی دائمی اش با آن پسر همکلاسی اش، اظهار نارضایتی کنند و، چون با من احساس نزدیکی می کردند و مرا به خاطر اعتقادات مذهبی ام با نظر خود نزدیک می دیدند، نزد من گلایه می کردند. از جمله می گفتند روزی رضا موقع خروج از منزل به آن ها گفته بود، چون به دنبال کاری منزل را ترک می کند، مواظب باشند کسی مزاحم یاسمین و دوست پسرش که در استخر شنا می کردند نشود و آن ها هم به سرعت دوربین های تلویزیونی را از روی استخر گردانیده بودند و، چون این حساسیت ها را با رضا در میان گذاشتم و گفتم که می دانم که بین همسر تو و آن جوان رابطه ای نیست، اما این مسائل در فرهنگ ما ایرانیان پذیرفته نیست، گفت من لیبرالم و به این حرف ها اهمیتی نمی دهم. با توجه به این شرایط بود که آهی که زبان رضا و همسرش را خیلی خوب می فهمید در مقابله با رامبد موفق بود. معلم خصوصی یاسمین شده بود و برای درس خصوصی به او حتی به اتاق خواب او می رفت که مورد اعتراض بی حاصل من بود؛ و هر چه به رضا می گفتم اتاق خواب حریم خانواده است و غیر از زن و شوهر کسی نباید به آن وارد شود و درس را در سالن خانه هم می توان خواند، گوش نمی داد. بدین ترتیب رامبد سنگر به سنگر عقب رانده می شد. به طوری که بارها به من که دیگر مدت ها بود کمتر به خانه رضا رفت و آمد داشتم و تنها به ضرورت کارهای مالی با او و اطرافیانش رابطه داشتم، زنگ می زد و با نهایت تأثر و در حالی که بغض گلویش را می فشرد، به تلخی می گفت این سخت ترین و بدترین دوران زندگی سیاسی اوست. تلخی وی با گذشت زمان بیشتر می شد و وقت و نیروی او را بیهوده به هدر می داد و او را به جایی نمی رساند.»