رونمایی از لباس پیشنهادی برای کاروان المپیک ایران که در رقابت با لباس خانم آمپول زن شکست خورد +عکس/ به این خلاقیت مسئولان ورزشی چه نمره ای می دهید؟
به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز، لباس رسمی کاروان المپیک ایران برای شرکت در افتتاحیه پاریس نمونهٔ بسیار خوبی است تا نشان دهد نبودِ سیستم تا چه اندازه لطمه زننده است. آخر یعنی چه که هر 4 سال یک بار باید این داستان لباس زشت ایران در المپیک تکرار شود؟ 4 سال وقت دارند و آخر سر لباسی که رونمایی می‌شود همین افتضاحی است که داریم می‌بینیم؟!
امروز المیرا شریفی مقدم در تلویزیون به طعنه گفت: کاروان ورزشی تیم ایران انگار کادر پزشکی دیگر ورزشکاران بودند ولی واقعیت این است که این هم نیست و از این هم بدتر است.
از المپیک لندن 2012 ، ریو دو ژانیرو 2016 ، توکیو 2021 ( که به دلیل کرونا یک سال دیرتر برگزار شد) تا همین روز گذشته در پاریس این قضیه لباس‌ها و طراحی‌های عجیب و غریب و زشت آنها همواره تکرار شده است.
حیرت آور است که وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک در این 3 سال گذشته نتوانسته‌اند یک لباس شکیل و در شأن تیم اعزامی ایران برای المپیک پاریس فراهم کنند!
مگر کسی می‌تواند آن افتضاح المپبک ریو دو ژانیرو را فراموش کند که عاقبت در دقیقه 90 با هزار بدبختی جمع شد؟ حالا چرا باز هم باید شاهد تکرار چنان موقعیتی باشیم؟
البته این بار تا ورزشکاران به پاریس نرسیدند حتی یک عکس یا تصویر هم از لباس منتشر نکردند تا دیگر جای هیچ حرف و سخنی باقی نماند و لباس‌ها را به ورزشکاران بدهند و بگویند همینی است که هست و باید بپوشید!
باید شفاف اعلام شود طراح این لباس تیم اعزامی ایران چه کسی یا چه شرکتی است و برای این طراحی چه پولی هزینه شده است. چون یک دانش آموز علاقه‌مند به طراحی لباس هم اگر طرح می‌داد نتیجه بسیار بهتر از این می‌شد.
در این قضیه در وهله اول وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک که مسئولیت اصلی را بر عهده دارند باید در این قضیه پاسخ‌گو باشند والا فقط و فقط بی احترامی به ورزشکاران و مردم ایران بوده است.
وزارت ارشاد کارگروه ساماندهی مد و لباس دارد و هر سال هم جشنواره‌های مختلفی برگزار می‌کند. آیا در تمام این کشور نمی‌توانند یک طراح برای لباس‌های المپیک کاروان ایران پیدا کنند؟
بهرنگ علوی بازیگر سینما و تلویزیون با کنایه یک استوری در صفحه اینستاگرام منتشر کرد و نوشت: «با آرزوی موفقیت برای تیم تزریقات»
وقتی این قضیه تاسف برانگیزتر می‌شود که ببینیم و بدانیم این حضور تا چه اندازه به چشم تمام مردم دنیا می‌آید و کشورهای به مراتب کوچک‌تر و کم توان‌تر از ایران در این بخش تا چه اندازه موفق‌تر عمل کرده‌اند.