شعر زیبای شیدائی از استاد شهریار

  سه شنبه، 20 اردیبهشت 1401   زمان مطالعه 1 دقیقه
شعر زیبای شیدائی از استاد شهریار
سید محمدحسین بهجت تبریزی (۱۱ دی ۱۲۸۵ – ۲۷ شهریور ۱۳۶۷) متخلص به شهریار، شاعر ایرانی بود. او اهل تبریز بود و به زبان‌های فارسی و ترکی آذربایجانی شعر سروده‌است. شهریار در سرودن گونه‌های دگرسان شعر فارسی مانند قصیده، مثنوی، غزل، قطعه، رباعی و شعر نیمایی چیره‌دست بوده‌است. در این قسمت شعر شیدائی شهریار را خواهید خواند.

رندم و شهره به شوریدگی و شیدایی

شیوه ام چشم چرانی و قدح پیمایی

عاشقم خواهد و رسوای جهانی چه کنم

عاشقانند به هم عاشقی و رسوایی

خط دلبند تو بادا که در اطراف رخت

کار هر بوالهوسی نیست قلم فرسایی

نیست بزمی که به بالای تو آراسته نیست

ای برازنده به بالای تو بزم آرایی

شمع ما خود به شبستان وفا سوخت که داد

استاد شهریار
یاد پروانه پر سوخته بی پروایی

لعل شاهد نشنیدیم بدین شیرینی

زلف معشوقه ندیدیم بدین زیبایی

کاش یک روز سر زلف تو در دست افتد

تا ستانم من از او داد شب تنهایی

پیر میخانه که روی تو نماید در جام

از جبین تابدش انوار مبارک رایی

شهریار از هوس قند لبت چون طوطی

شهره شد در همه آفاق به شکرخایی


دیدگاه ها

  دیدگاه ها
نظر خود را به اشتراک بگذارید
از سراسر وب   
پربازدیدترین ویدئوهای روز   
آخرین ویدیو ها