طراحی با شکوه مانتو های ایرانی ترند تابستان 1401 

امروزه لباس علاوه بر پوششی برای بدن، به عنوان نمادی از فرهنگ و هویت ملی در هر جامعه محسوب می شود. به عبارت دیگر لباس یکی از مهم ترین نمادها و مولفه های فرهنگی در یک کشور است. یکی از مهم ترین مولفه های مرتبط با هویت، پوشاک افراد جامعه است که بی شک با دیگر عناصر، ارتباطی تنگاتنگ دارد، از آن ها اثر می پذیرد و بر آن ها اثر می گذارد. هم چنین هنر در یک ارتباط دو سویه با فرهنگ، از آن تاثیر می پذیرد و بر آن اثر می گذارد. نقش آفرینی و هنرنمایی در تزئین پارچه و لباس با استفاده از ویژگی های منحصر به فرد هنرهای سنتی سابقه ای کهن در ایران دارد. امروزه بیش ترین محل استفاده از هنرهای تزئینی زیر مجموعه ی نساجی سنتی، تزئین پوشاک می باشد.

هنر معماری و طراحی لباس

بدن را می توان به عنوان یک ماشین، وسیله نقلیه و همچنین بنای یک ساختمان اولیه در نظر گرفت. بنابراین می توان اظهار داشت که لباس پوشیدن فرد تعریفی از فضای شخصی و ساختارهای معماری را ارائه می دهد، هرچند که ازنظر مقیاس بزرگتر هستند. رشته طراحی لباس و رشته معماری نقاط اشتراک بسیاری دارند. رابطه بین معماری و طراحی لباس باعث ایجاد ارتباطات نزدیک تر بین دو رشته شده است، به عنوان مثال، هر دو زمینه در فرآیند طراحی خود مشترکاتی دارند که باعث می شود آنها مرزهای یکسانی را به اشتراک بگذارند: هم یک معمار داخلی و هم یک طراح لباس هدف ایجاد فرم های عالی، راحت و زیبا برای انسان را دنبال می کنند.

کیوان خسروانی طراح لباس و معمار ایرانی

کیوان خسروانی طراح لباس و معماری که با وجود کارهای بسیار موفقی که در هر 2 زمینه هنری دارد کمتر نام او را شنیده ایم. خسروانی یکی از محدود معماران ایرانی است که قدرت طراحی و ابتکار را در بیشتر زمینه های هنری با تکیه به فرهنگ و هنر کشورش ایران از خود نشان داده است. او تحصیلات خود را در رشته معماری در سال 1336 (1957) در امریکا در دانشگاه برکلی آغاز کرد و پس از یک سال به دلیل علاقه به بودن در کشورش خود را به ایران و دانشکده معماری منتقل کرد و تحصیلات خود را تا درجه فوق لیسانس معماری با درجه عالی به پایان رسانید.

طراحی لباس با هویت ایرانی

انسان معاصر در مواجه با زندگی صنعتی که با شتاب فراوانی همراه است به قالب های نوینی از هنر نیاز دارد که علاوه بر حفظو انتقال پیام ها و مفاهیم فرهنگ بومی و گذشته، از زیبایی، خلاقیت و نوگرایی هایی همسو با عصر جدید نیز برخوردار باشد.یکی از شاخص ترین هنرها با پیشینه غنی در ایران، معماری است که ریشه در باورها، اعتقادات و سنت های گذشته مردم ایراندارد و تزیینات وابسته به معماری، جز لاینفکی از آن بوده و به مثابه حاملانی برای انتقال معانی و مفاهیم همواره در ساختاراین هنر کاربردی نقش داشته است. امروزه طراحی مد و لباس به عنوان شاخه ای از هنر دوران معاصر با به کارگیری تزیینات وابسته به معماری سعی در به نمایش گذاشتن هویت بصری ایرانی و نمایان کردن قابلیت های نهفته در هنر ایران را دارد.