شورش شهریار؛ علی کریمی قبراق را چه کسی خط زد؟!

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از روزنامه همشهری، کمتر کسی انتظار داشت در میانه کشمکش ها بین موافقان و مخالفان دراگان اسکوچیچ در داستان حذف مهدی طارمی از تیم ملی، علی دایی با این صراحت کم نظیر وارد معرکه شود و به طور مطلق و صددرصدی جانب مهاجم تیم ملی را بگیرد. دایی اما چنین کرد و با ادبیاتی عجیب از خجالت اسکوچیچ درآمد. اظهارات دایی واکنش های بسیاری را برانگیخت، اما به طور کلی دست کم ۴ اشکال را می توان متوجه رفتار او دانست.

نخوانده مصاحبه کرد

در دل مصاحبه دایی کاملا روشن است که او اظهارات اولیه دراگان اسکوچیچ را نخوانده و صرفا براساس شنیده هایش قضاوت کرده است. سرمربی کروات تیم ملی هرگز نگفت بازیکنان ایرانی تاکتیک پذیر نیستند. او در مصاحبه ای که بیشتر شبیه تمجید بود تا نقد، بعد از ستایش از تکنیک و قدرت بدنی ایرانی ها تنها به این نکته اشاره کرد که بازیکنان کشورمان در مباحث تاکتیکی جای پیشرفت دارند. تازه اسکوچیچ این نکته را هم گفت که با حضور روزافزون بازیکنان ایرانی در اروپا، این نقطه ضعف هم در حال ترمیم شدن است و چشم انداز مثبتی وجود دارد. دایی اما طوری به سیم آخر زده که انگار اسکوچیچ توهین بسیار بزرگی به فوتبالیست های ایرانی کرده است. منصفانه باید گفت اغلب اهالی فوتبال در خلوت خودشان خط به خط اظهارات اسکو را تأیید می کنند و روی کمبودهای تاکتیکی بازیکنان ایرانی صحه می گذارند.

بد موقعی حرف زد

غیر از محتوای مصاحبه دایی اما، او زمان مناسبی را هم برای بیان این مطالب انتخاب نکرد. دایی تنها ۴۸ساعت پیش از بازی حساس ایران و لبنان به اسکوچیچ تاخت و با تحقیر او، شخصیت این مربی را نزد شاگردانش خرد کرد. واقعا برای زدن این حرف ها دیر نمی شد و شهریار می توانست بیان دیدگاهش را دست کم تا بعد از همین ۲ بازی پیش رو مقابل لبنان و سوریه به تعویق بیندازد. کاش علی آقا صادقانه جواب بدهد که اگر خودش سرمربی تیم ملی بود و یک نفر درست ۲ روز قبل از یک بازی مهم چنین مصاحبه تندی علیه او انجام می داد، در موردش چه می گفت؟

یک اشتباه محاسباتی بزرگ

دایی در بخشی از سخنانش به شدت به اسکوچیچ حمله کرده و با نقد کارنامه او گفته این مربی در حدی نیست که در مورد بازیکنان ایرانی اظهارنظر کند. این یک اشتباه محاسباتی بسیار بزرگ است. در غائله اخیر اصلا کسی به شخصیت حقیقی و کارنامه و سوابق اسکوچیچ کاری ندارد؛ نکته مهم شخصیت حقوقی او به عنوان سرمربی تیم ملی است. سرمربی حق دارد حرف اول و آخر را در تیم بزند و اگر غیراز این باشد، سنگ روی سنگ بند نخواهد شد. حتی اگر خود دایی هم سرمربی تیم ملی بود، دقیقا همین مسئله در مورد او مصداق داشت و بازیکنان باید احترام جایگاه شهریار را نگه می داشتند. باز اسکو در چند تیم سرمربی بوده و بعد هدایت تیم ملی را پذیرفته، وگرنه دایی زمانی به این نیمکت رسید که فقط یک فصل به عنوان مربی- بازیکن هدایت سایپا را برعهده داشت؛ آیا آن رزومه برای هدایت تیم اول ایران کافی بود؟ آیا بازیکنان به خاطر کارنامه ناکافی دایی باید برای او شاخ و شانه می کشیدند؟

باز هم فراموشی به سبک دایی

علی دایی معمولا موقع این قبیل اظهارات پرشور، طوری هیجان زده می شود که یادش می رود احوالات خودش را مرور کند و ببیند موردی مشابه آنچه نقد می کند در سوابقش وجود داشته یا نه. در این مورد خاص هم او در حالی خط خوردن مهدی طارمی را به باد انتقاد گرفت که خودش در انتخابی جام جهانی ۲۰۱۰علی کریمی آماده و قبراق را به دلیل اختلافات شخصی به اردو دعوت نکرد. کریمی بعد از عزل دایی، در دوران افشین قطبی برای تیم ملی به میدان رفت و حتی گلزنی هم کرد. او در دوران کارلوس کی روش هم به تیم ملی دعوت می شد تا روشن شود غیبتش در تیم دایی «فنی» نبوده است. طبیعتا کسی با آن سابقه به راحتی نمی تواند خط خوردن طارمی را زیر سؤال ببرد؛ مخصوصا که مهدی مرتکب تخلف انضباطی هم شده است.

اسکوچیچ: تیم ملی متعلق به یک بازیکن نیست