شرایط نگهداری از آفتاب پرست در خانه

در این مطلب قصد داریم توصیه های عمومی در رابطه با نگهداری و همچنین نکات دامپزشکی آفتاب پرست را بررسی خواهیم کرد. تمامی این اطلاعات قطعی نیستند اما چهارچوبی از اطلاعات لازم را برای صاحب آفتاب پرست ارائه می دهد. آفتاب پرست ها نیز مانند هر حیوان خانگی دیگری، نیاز به مراقبت صحیح دارند که از مهمترین عوامل داشتن یک زندگی طولانی و سالم در حیوان است.
بسیاری از مردم عاشق و مایل به نگه داشتن آفتاب پرست ها به عنوان حیوانات خانگی هستند و درک دلیل آن نیز کار دشواری نیست. آنها حیوانات جالب و با تنواع رنگی هستند اما هر فردی که آفتاب پرست را به عنوان حیوان خانگی نگهداری می کند باید بداند که آنها از نظر طبیعی شکننده هستند و نیازهای بسیار خاصی دارند. یک آفتاب پرست بدون مراقبت مناسب و مداوم، خیلی سریع بیمار می شود.

مشخصات ظاهری آفتاب پرست

دو طرف بدن آفتاب پرست مسطح و واجد دم بلند قلاب مانند می باشند. در بسیاری گونه ها برجستگی های شانه مانندی روی سر، پشت، زیر گردن و دم وجود دارد. دست ها و پاها دارای ۵ انگشت می باشند. زبان آفتاب پرست به بلندی مجموع طول بدن و دم می باشد. انتهای آن ضخیم تر شده است و از این قسمت برای گرفتن طعمه استفاده می کند. در زیر میکروسکوب روی سطح زبان قلاب های کوچکی دیده می شود که به منظور ثابت نگه داشتن طعمه بعد از گرفتن به کار می روند. چشم های آفتاب پرست به صورت مستقل از هم حرکت می کنند و هر کدام به اندازه ۱۸۰ درجه می چرخند. پلک ها از اطراف بهم متصل شده به طوری که فقط مردمک چشم دیده می شود.

اندازۀ بدن گونه های مختلف آفتاب پرست از ۵/۲ سانتی متر تا ۸۰ سانتی متر ذکر شده است. و یکی از ویژگی هایی که آفتاب پرست هارا از سایر موجودات متمایز ساخته است توانایی تغییر رنگ آفتاب پرست هااست در واقع تغییر رنگ نوعی ارتباط بر قرار نمودن و انتقال پیام می باشد که به منظور مهم جلوه دادن خود، ترساندن دشمنان، استتار به منظور جلوگیری از شکارشدن و جفتگیری سودمند می باشد. مثلاً ماده های آبستن با تغییر رنگ تمایل یا عدم تمایل خود به جفتگیری را نشان می دهند. هنگامی که آفتاب پرست ها بخواهند گرمای بیشتری از محیط جذب کنند رنگ بدن تیره تر شده و بالعکس وقتی بخواهند گرمای بدن را کم کنند رنگ روشنتری به خود می گیرند.در حدود ۱۳۰ نمونه آفتاب پرست درسر تا سر آفریقا، عربستان، هند و سریلانکا وجود دارد. آفتاب پرست ها در طبیعت عمر زیادی ندارند اگر چه برخی گونه ها تا ۱۰ سال هم زنده می مانند اما گونه های کوچک بیشتر از ۵/۱ سال زنده نمی مانند.

مزایای داشتن آفتاب پرست

• آفتاب پرست ها انرژی کمی دارند. در نتیجه به فضا و سرگرمی کم تری هم نیاز دارند.
• بسیاری از نژادهای آفتاب پرست می توانند حدود 10 سال زندگی کنند و این یعنی می توانید مدت نستباً زیادی این دوست خوبتان را در کنارتان داشته باشید.
• آفتاب پرست ها هیچ سر و صدایی ندارند! آن ها سحیوانات خانگی آرامی هستند.

معایب داشتن آفتاب پرست

• برای داشتن آفتاب پرستی سلامت و شاد، رژیم غذایی بسیار خاصی نیاز است.
• برای نژادهای مختلف، دمای خاصی نیاز است.
• در صورتی که دامپزشک باتجربه ای در نزدیکیتان نباشد، رفع مشکلات سلامتی آن ها می تواند سخت باشد.
• وسایل مورد نیاز زیستگاه او گران قیمت است.
• به طور کلی، اگر اولین بار است که می خواهید حیوان خانگی داشته باشید، پیشنهاد نمی کنیم که اولین تجربه داشتن حیوان خانگی را با آفتاب پرست آغاز کنید.

محفظه یا محل نگهداری آفتاب پرست

قفس آفتاب پرست باید به اندازه کافی بزرگ باشد تا بتواند تحرک لازم را داشته باشد و یک محفظه سه بعدی پوشیده از شاخه هایی با قطر مختلف را با برگ هایی برای پوشاندن آنها داشته باشد. قفس ها باید بلندتر از طول آنها باشند و از موادی ساخته شوند که به راحتی تمیز می شود. از قرار دادن محفظه در قسمت های شلوغ خانه خودداری کنید. در مورد شاخ و برگ ها نیز گیاهان فیکوس و پاتوس معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند زیرا قابل خوردن هستند. شاخه های سخت چوب نیز نشیمنگاه خوبی برای آنها فراهم می کند. از شاخه های درختان ضعیف و مرطوب مانند کاج استفاده نکنید. به قفس حیوان خانگی خود به اندازه کافی تجهیزات پوشاننده اضافه کنید تا احساس کند که مکانی برای پنهان شدن یا مخفی شدن دارد.

رژیم غذایی آفتاب پرست

آفتاب پرست های واقعی اکثرا گوشتخوار هستند، به این معنی که برای تامین منابع غذایی از حشرات یا حیوانات دیگر استفاده می کنند. آنها قادر به خوردن انواع حشرات هستند اما به عنوان حیوان خانگی عمدتا از رژیم های کریکتی تغذیه می کنند. با این حال، این رژیم نباید بیش از 50 درصد برنامه غذایی او را شامل شود. همانطور که گفته می شود “شما همان چیزی هستید که می خورید”، بنابراین مهم است که با یک رژیم غذایی متنوع و مغذی حیوان خانگی خود را تغذیه کنید.
علاوه بر سبزیجات دارای برگ های تیره، جو دوسر، کلم بروکلی، یونجه و سایر میوه ها و سبزیجات نیز می توانند جزو برنامه غذایی آنها محسوب شوند. همچنین افزودن پودر مکمل کلسیم به رژیم غذایی توصیه می شود. حشرات و لاروهای دیگر مانند کرم های مومی ، کرم های خاکی ، کاترپیلارها ، ملخ ها ، مگس ها و مانند آنها باید برای ایجاد تنوع غذایی مهیا شوند.
توصیه می کنیم آفتاب پرست خود را یا با دست تغذیه کنید یا تمام مواد غذایی آن را درون یک کاسه قرار دهید تا حیوان خانگی شما کاسه را به عنوان منبع غذایی خود تشخیص دهد. البته شاخه ای قرار دهید که بسیار نزدیک کاسه باشد تا آفتاب پرست بتواند به طعمه دست یابد. بعضی از آفتاب پرست ها سبزیجات می خورند (سبزیجات تیره و برگ دار بهترین هستند) و می توانید آنها را ریز خرد کنید تا به صورت روزانه همراه با طعمه ها در ظرف غذا قرار بگیرند.حیوانات بالغ باید یک بار در روز تغذیه شوند، در حالی که آفتاب پرست های جوان تر روزانه به چندین بار تغذیه نیاز دارند. هر بار به اندازه ظرفیت حیوان خود برایش خوراک فراهم کنید و نگذارید حشرات برای یک مدت زمان طولانی در محفظه بمانند.

بیماری های آفتاب پرست

آفتاب پرست ها نیز مانند انسان و حیوانات دیگر می توانند از منابع گوناگون بیمار شوند. آنها مستعد ابتلا به عفونت های باکتریایی ، قارچی و ویروسی هستند و می توانند انواع مختلفی از انگل ها را نیز در خود جای دهند. شما می توانید با تمیز نگه داشتن محفظه، از بین بردن طعمه های غیرماده روزانه و جلوگیری از تماس حیوان خانگی خود با آفتاب پرستان دیگر، این عفونت ها را مهار کنید. اگر از قبل خزنده ای در خانه دارید، حداقل از 1 تا 3 ماه باید حیوان جدید را قرنطینه کنید تا از انتقال بیماری از فردی به فرد دیگر جلوگیری شود.
آفتاب پرست ها به بسیاری از مواد شیمیایی و سموم موجود در محیط اطراف حساس هستند و باید از تمیز کننده های خانگی، ذرات معلق در هوا و غیره دور نگه داشته شود و مانند هر خزنده ، باید دستان خود را بعد از دست زدن به آن یا وسایل موجود در محفظه آن (مخصوصاً بسترهای خاکی) بشویید.
بیماری هایی وجود دارد که خزندگان از این طریق به انسان منتقل می کنند (عفونت سالمونلا یک نمونه از آنها است)، اما بهداشت مناسب باید این خطر را کاهش دهد. مشکلات دیگری که ممکن است در آفتاب پرست ها ایجاد شود شامل، نارسایی اعضای بدن (به ویژه کلیه و کبد) ، سرطان و شکستگی استخوان ها به دلیل کمبود ویتامین D ، کلسیم یا اشعه UVB است.

آیا می توانید ارتباط خوبی با آفتاب پرست داشته باشید؟

اگر به دنبال آفتاب پرست خانگی هستید که بتوانید رابطه خوبی با آن برقرار کنید، این حیوان نمی تواند حیوان خانگی خوبی برایتان باشد. آفتاب پرست ها به مراقبت زیادی نیاز دارند اما آن ها مانند سگ ها یا بعضی گربه ها (می دانیم که گربه ها هم می توانند انزوا طلب باشند) جواب این مراقبت های شما را با نشستن در آغوشتان یا تحسین کردنتان نمی دهند.

آیا آفتاب پرست ها گاز می گیرند؟

اگرچه گاز گرفتن کار همیشگی آفتاب پرست ها نیست ولی آن ها می توانند این کار را انجام دهند و گاز می گیرند. اما باید گفت که این حیوان تنها زمانی انسان را گاز می گیرد که عصبانی شود یا احساس خطر کند. بسیاری از آن ها قبل از گاز گرفتن صدای هیس ایجاد می کنند یا رنگ هایشان تغییر می کند تا به این ترتیب به شما هشدار دهند – در نتیجه زمانی که این علامت ها را دیدید باید از آن ها فاصله بگیرید.

آیا آفتاب پرست ها با کودکان رابطه خوبی دارند؟

به دلیل این که آفتاب پرست ها به طور کلی حیوانات مستقل تری هستند و می توانند به راحتی مضطرب شوند، بهترین گزینه انتخابی برای کودکان نیستند. این امر به دلیل آن است که کودکان معمولاً دوست دارند به حیوان خانگیشان دست بزنند، آن را لمس کنند و بغلشان کنند و آفتاب پرست ها هم معمولاً این نوع توجه و محبت را دوست ندارند. به همین دلیل برای کودکان به عنوان حیوان خانگی گزینه مناسبی نخواهند بود.

ایگوانا را چگونه در دست بگیریم؟