پل اورگان در نزدیکی روستایی با همین نام، در 35 کیلومتری جنوب غربی شهر چادگان قرار دارد و حدود یک قرن پیش، توسط اهالی اورگان روی رودخانه زاینده رود بنا شده است. هدف از ساخت پل، تسهیل عبور و مرور میان روستای اورگان با سایر روستاهای مجاور بود. البته طبق باور برخی، این پل جایگزین پل چوبی قدیمی‌تری شده است که قدمت آن از یک قرن تجاوز می‌کند. پل اورگان با 90 متر طول و پنج متر عرض و ارتفاع، با استفاده از مصالح سنگ و ساروج احداث شده است. در سال 1395 خورشیدی، این پل به‌عنوان یازدهمین پل تاریخی مسیر زاینده رود، در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
اگر به چادگان سفر کنید، حتماً اهالی چادگان، دیدن از روستای اورگان و پل تاریخی اورگان را به شما پیشنهاد می‌کنند. روستای اورگان در دهستان چنارودجنوبی در 35 کیلومتری جنوب غربی شهر چادگان واقع شده است. دشت‌های پوشیده از گل، باغ‌های انگور، گردو و بادام و آب‌وهوای معتدل و خنک، روستای اورگان را به منطقه‌ای ییلاقی و از زیباترین جاهای دیدنی چادگان تبدیل کرده است. نکته جذاب‌تر از طبیعت زیبای این روستا، خوی همدلی و اتحاد مردم آن است. نیرویی که باعث شد حدود 100 سال پیش، پل اورگان روی زاینده‌رود ساخته شود.
پل اورگان، به طول 90 متر، عرض و ارتفاع پنج‌متر، با 12 پایه و 11 دهانه معبر آب و حتی تعبیه مخفیگاهی درون پل، محلی امن برای اقامت چندساعته مسافران، به‌دوراز حیوانات وحشی و راهزنان، بود. علاوه بر آن، پل اورگان محل برگزاری مراسم‌های بومی و جشن‌های شادی نیز بوده است. امروزه این پل از جاذبه‌های گردشگری و جاهای دیدنی چادگان اصفهان است. امروزه هم پل اورگان محلی برای دورهمی‌ها و جمع شدن اهالی و خانواده بزرگ قوم بختیاری است. این پل تاریخی بالاخره با پیگیری اهالی روستا و دوستداران میراث فرهنگی ایران، در فهرست آثار ملی ایران، ثبت شد
این پل در شهرستان چادگان و در فاصله 2 کیلومتری روستای اورگان قرار دارد و تاریخ آن به سال 1308 در دوران حکومت قاجار بر می گردد که بر روی رودخانه زاینده رود بنا شده است.
پل اورگان را می توان یکی از یادگاری های اقوام بختیاری در این منطقه دانست. این پل توسط شخصی به نام حاج جلیل استکی یکی از اهالی اورگان ساخته شد که وصیت کرد پس از مرگش یک سوم از دارایی اش صرف تعمیر و نگهداری از پل شود.در سال 1339 شمسی شیخ محمدعلی نوراللهی نجف‌آبادی تعمیراتی بر روی پل انجام داد، به طوری نام او در روی سنگی که در پل اورگان به کار گذاشته شده حک شده است.
این پل مرکز چناررود جنوبی را به دیگر مناطق شهرستان وصل می کند و یکی از راه‌های ارتباطی بین شهرستان چادگان و استان چهارمحال و بختیاری بوده است و همچنان مورد استفاده قرار دارد.پل اورگان بر اثر طغیان های رودخانه زاینده رود چندین بار به زیر آب رفته است که آخرین بار در سال 1383 بوده است. این پل جزء آثار ملی ایران است و با شماره 31586 به ثبت ملی رسیده است.
طول این پل برابر با 90 متر و عرض 5 متر است و در بلندترین قسمت پل، 5 متر ارتفاع دارد. همچنین دارای 12 پایه است که این پل را سرپا نگه داشته اند. 11 دهانه برای آن در نظر گرفته شده است که به صورت طاغ جناغی طراحی شده اند که نمائی زیبا به پل بخشیده اند.
در قسمت میانی پل، طاقچه ای برای آن تعبیه شده است که باعث می شود در زمان هائی که رودخانه طغیان می کند از فشار آبی که به آن وارد می شود کاسته شود. مصالحی که در ساخت پل به کار برده اند شامل سنگ های محیطی و ملات گچ است.
برای تزئینات آن از آجر استفاده شده است که قسمت بالای طاق ها را با آن مزین کرده اند. پایه وسطی پل به خاطر وجود طاقچه از دیگر پایه های پل متفاوت است. در قسمتی از پل مخفی گاهی برای استراحت چند ساعته مسافرانی که از روی این پل عبور می کردند ساخته شده است. این مخفی گاه برای در امان ماندن از حیوانات وحشی ایجاد شده است.
برای این که بتوانید این پل را ببینید باید به روستای اورگان که در کنار این پل قرار دارد بروید. این روستا نیز در قسمت غربی استان اصفهان قرار دارد و فاصله آن از شهر اصفهان 161 و از شهر چادگان 32 کیلومتر است. بهترین روش برای رفتن به این منطقه استفاده از خودرو شخصی است. البته می توانید از تاکسی نیز برای رفتن به این مکان استفاده کنید ولی به آسانی و راحتی خودرو شخصی نیست.
برای بازدید از این سازه نیازی به پراخت هرینه نیست و به صورت رایگان می توانید از آن دیدن کنید. می توانید یک روز زمانتان را برای این جاذبه تخصیص دهید، زیرا علاوه بر دیدار از پل می توانید زمانی را نیز در طبیعت زیبای آن بگذارانید و از آب و هوای آن استفاده کنید. موقع انجام این فعالیت مراقب محیط طبیعی اطرافتان باشید و از ریختن زباله در این مکان خودداری کنید
پل اورگان در روستایی به همین نام در شهرستان چادگان استان اصفهان از آثار تاریخی این منطقه از ایران است. این پل که اکنون نیز مورد استفاده قرار دارد در سال 1395 به عنوان یازدهمین پل از مجموع 11 پل تاریخی مسیر زاینده رود با شماره 31586 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
