اشکنه گوجه سبز یک نوع اشکنه خوشمزه و پرخاصیت است. اِشْکِنه یکی از خوراک های ایرانی است که به صورت معمول با نان میل می شود. این خوراک تاریخچه ای طولانی دارد و ابتدا در نواحی خراسان پُخت شده است. هم اکنون نیز در میان مردم مشهد و دیگر شهرهای خراسان طرفدار زیادی دارد. اشکنه سوپ یا روغن آبی است از آرد، سبزی و پیازداغ.یکی از بهترین تعریفات بر جامانده از زمان گذشته از کتاب نادر میرزا دربارهٔ اشکنه نقل شده است: ”اشکنه خورش های نان است و بس با مزه و آسان زود پزند. باشد که در خانه خورشی آماده نباشد یا به بیابان و روستا گوشت و دیگر چیز به دست نیاید، اشکنه سازند. نخست بدان که اشکنه زبان پهلوی است که به تازی ثَرید نامند.آبگوشت را نیز نام پارسی اشکنه است. اکنون اشکنه دیگر است و آبگوشت دیگر، و همه خورش نان است که پَرکن پَرکن در آن افکنند تا نرم و آغشته گردد و خورند.” این خوراک دارای گونه های مختلف است و در میان افراد گوناگون به روش های مختلف پخته می شده است.
مواد لازم برای اشکنه گوجه سبز
- گوجه سبز :500 گرم
- شکر:3 قاشق غذاخوری
- پیاز:3 عدد
- روغن:150 گرم
- شنبلیله:1 قاشق سوپخوری
- تخم مرغ:4 عدد
- آرد سفید :2 قاشق سوپخوری
- زردچوبه :1 قاشق سوپخوری
- فلفل:به میزان کافی
- نمک:به میزان کافی
طرز تهیه اشکنه گوجه سبز
تابه ای را روی حرارت قرار دهید و مقداری روغن داخلش بریزید تا داغ شود.بعد پیاز های خرد شده را داخل روغن بریزید و تفت دهید تا طلایی رنگ شود.بعد از طلایی شدن پیازها ،آرد و شنبلیله را به آن اضافه کنید و کمی سرخ کنید.بعد زرد چوبه را هم اضافه کنید. به مخلوط پیاز و آرد سرخ شده حدود 3 تا 4 لیوان آب اضافه کنید و بگذارید بجوشد.بعد از جوش آمدن آب به آنها نمک و فلفل اضافه کنید.تخم مرغ ها را در ظرفی بشکنید و به آنها مقداری نمک بپاشید و آرام آرام در مایه اشکنه بریزید .مدام مواد را هم بزنید تا تخم مرغ ها در یک قسمت بسته نشوند.هسته گوجه سبز را در بیاورید و داخل اشکنه بریزید تا بپزد .بعد از پخته شدن گوجه ها شکر را به بقیه مواد اضافه کنید تا اشکنه طعم ملسی بگیرد.پس از 2 تا 3 جوش اشکنه را در ظرف مورد نظر بریزید.
نکات کلیدی در تهیه اشکنه گوجه سبز
- شما می توانید مقدار شکر را بنا به ذائقه خود کم و زیاد کنید.
- از ابتدا به اندازه آب اضافه کنید تا مجبور نباشید مجدد آب بریزید.
- به دلخواه می توانید مقدار گوجه سبز را کم و زیاد کنید.
- می توانید از کمی نعنا خشک برای گرفتن سردی گوجه سبز نیز استفاده کنید و در همان ابتدا با افزودن شنبلیله اضافه کنید.
ارزش غذایی ۱۰۰ گرم گوجه سبز
کربوهیدرات ۸.۵۱ گرم، چربی ۲.۸۴ گرم، پروتئین ۱.۶ گرم، فیبر خام ۰.۵ درصد.
با مصرف ۱۰۰گرم گوجه سبز، ۵ درصد ویتامین آ، ۲.۱ درصد ویتامین ب ۱ (تیامین)، ۱.۹ درصد ویتامین ب ۲(ریبوفلاوین)، ۲.۸ درصد نیاسین، ۱۳ درصد ویتامین ث، ۵.۱ درصد کلسیم، ۲.۲ درصدفسفر، ۵ درصدآهن و ۳.۶ درصد پتاسیم مورد نیاز در روز تامین می شود.
برخی گیاه شناسان معتقدند مصرف گوجه سبز برای بهبود طعم دهان مفید است. از خواص دیگر این میوه، خاصیت مسهلی آن است که بخوبی شناخته شده است. همچنین اثرات منحصر به فرد آن شامل کاهش فشارخون و چربی خون، حذف رسوبات از خون و تنظیم عملکرد معده ای – روده ای است.
گوجه سبز باعث تعادل اسید و باز در جریان خون می شود، از این رو می تواند در درمان حالت اسیدی خون مفید باشد. این میوه اثرات قابل توجهی در جلوگیری از بیماری هایی مانند چربی خون بالا، پیری سلول وسرطان دارد. اسید بنزوئیک، ترکیبی است که خاصیت ضد میکروبی دارد. این ماده به طور طبیعی در گوجه سبز وجود دارد.
همچنین، بعضی از تحقیقات بیانگر خاصیت ضدقارچی و ضدباکتریایی این میوه هستند. مطالعات نشان می دهد که این میوه می تواند در درمان تومورها موثر باشد. همچنین به دلیل وجود اسید اسکوربیک (ویتامین ث )، برای افراد مبتلا به نقرس توصیه می شود.