تشریح تخصص های مربوط به کارشناسان رسمی دادگستری رشته دامپروری و دامپزشکی
تخصص های مربوط به کارشناسان رسمی دادگستری رشته دامپروری و دامپزشکی
| ردیف | عنوان صلاحیت |
| 1 | ارزیابی حق الامتیاز مجوزهای واحدهای دامداری و دامپروری |
| 2 | ارزیابی خوراک و کنستانتره و مکمل‌های مصرفی دام و طیور |
| 3 | ارزیابی و تشخیص بیماری‌های دام و طیور و خسارت وارده در امور تخصصی |
| 4 | ارزیابی و تعیین خسارت وارده به تجهیزات متعارف تولید و نگهداری دام و طیور |
| 5 | ارزیابی و تعیین خسارت وارده به دام و محصولات و فرآورده‌های دامی |
| 6 | ارزیابی و تعیین خسارت وارده به طیور و محصولات و فرآورده‌های آن |
| 7 | تشخیص بیماری‌های دامی و تعیین میزان خسارت وارده ناشی از مصرف داروهای دامپزشکی |
| 8 | تشخیص، ارزیابی و تعیین خسارت ناشی از نگهداری و حمل‌ونقل دام و طیور و فرآورده‌های آن‌ها |
| 9 | تشخیص، ارزیابی و تعیین خسارت ناشی از فرآورده‌های دامی فاسد شده |
| 10 | تعیین اجاره‌بها و اجرت‌المثل جایگاه‌های متعارف (غیر صنعتی) دام و طیور |
| 11 | رسیدگی به اختلاف فی‌مابین کارفرمایان مهندسین مشاور و پیمانکاران در امور تخصصی (دام و طیور) |
این صلاحیت در گروه تخصصی کشاورزی قرارگرفته است. بخش دامپروری و دامپزشکی به‌عنوان یکی از بخش‌های مهم حوزه کشاورزی که طیف وسیعی از رشته‌ها با آن مرتبط بوده و همچنین بخشی قریب به 20 درصد از جامعه روستایی به این شغل اشتغال دارند و از این نظر به جهت کثرت مخاطبین و همچنین نقش اقتصادی آن، حائز اهمیت بسیاری است، باوجودی که از دیرباز در کشورمان فعالیت غالب کشاورزی و دامداری بوده است، درگذشته بیشترین میزان دام تولیدی از طریق دامداری سنتی صورت می‌پذیرد، رشد جمعیت، کمبود غذا، نیاز به تنوع غذایی، پیشرفت علم و ... موجب شده است که در حوزه دامداری و دامپروری نیز از علوم روز بهره‌مندی حاصل گردد ودامداری‌های صنعتی به‌آرامی جای روش سنتی دامداری را بگیرند.
بااین‌وجود هنوز بیش از دوسوم گوشت و فرآورده‌های دامی موردنیاز از روش‌های سنتی دامپروری عشایری و روستایی تأمین می‌گردد و در این میان سهم دامداری و دام‌پروری‌های صنعتی فقط یک‌سوم گوشت فرآورده‌های دامی موردنیاز کشور است. مهم‌ترین و پرمصرف‌ترین گوشت در ایران، گوشت گوسفند است و به همین دلیل به‌طورکلی در ایران 53 میلیون رأس گوسفند، 26 میلیون رأس بز و بزغال و حدود 5.5 میلیون رأس گاو و گاومیش پرورش داده می‌شوند.
دامداری در معنای لغوی بعنون شاخه‌ای از رشته کشاورزی است که با پرورش دام سروکار دارد. لذا تفاوت دامداری و دامپروری در این است که در دامداری بیشتر از چراگاه‌های تازه و منابع آب طبیعی استفاده می‌شود درصورتی‌که در دامپروری با استفاده و بهره‌گیری از علوم نوین بهره‌وری را افزایش می‌دهند، بااین‌وجود در سراسر دنیا هنوز هم دامداری سنتی غالب بر مجموعه‌های دامپروری هستند. علت این غلبه در این است که هزینه تمام‌شده بأزای هر رأس در مقایسه با دامداری سنتی بیشتر است ولی میزان بازدهی بالا در دام‌پروری‌های صنعتی موجب سودآوری و افزایش تولید می‌گردد.