دیرگیر کننده بتن یا افزودنی های کندگیر کننده بتن
مواد افزودنی دیرگیر کننده بتن مواد آلی و یا ترکیبی از مواد آلی و معدنی هستند که برای حفظ کارایی بتن و یا ملات تازه به مخلوط اضافه می شوند. رعایت دقیق دستورالعمل های سازنده و دقت در اندازه گیری مقادیر مصرفی از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا همواره خطر عدم گیرش ناشی از مصرف بیش از اندازه افزودنی های کندگیر کننده بتن وجود دارد. افزودنیهای دیرگیر کننده بتن روند کسب مقاومت های مکانیکی کوتاه مدت بتن را به تاخیر انداخته اما پس از عمرهای 5 و 7 روزه رشد مقاومت جبران شده و در اغلب موارد ایجاد آرامش در روند گیرش باعث حصول نتایج مقاومتی بهتر و تولید محصولاتی با تخلخل کمتر نسبت به نمونه های فاقد افزودنی های بتن می گردد.
مواد دیر گیر کننده بتن چه تاثیراتی را بر بتنی که تازه ساخته شده است می گذارند؟
-
سطوح بتن: خروج حباب های درونی بتن باعث پیدایش سطوح صاف تر درون قالب و سطح بیرونی بتن می شود، اما بتن هایی که حاوی مواد دیر گیر کننده بتن هستند، در برابر تغییر شکل مقاوم تر هستند.
-
کنترل ترک و جمع شدگی بتن: در اثر گیرش های ناهماهنگ و سریع ، قسمت هایی از بتن دچار ترک های حرارتی و جمع شدگی می شود، ولی در بتن های حاوی مواد دیر گیر کننده کمتر ترک های حرارتی و جمع شدگی بتن رخ می دهد. در واقع این طور می توان بیان کرد که جمع شدگی در هنگام خشک شدن در بتن هایی که فرصت جاگیری بهتری در قالب را دارند، کمتر است و بخش وسیعی از جمع شدگی در مرحله خمیری رخ می دهد.
- مقاومت: بتن هایی که دارای مواد دیر گیر کننده بتن هستند، به علت گیرش کند و یکنواخت و همچنین کاهش ترک های اجرایی و خشک شدن در مقایسه با بتن هایی که فاقد مواد دیر گیر کننده هستند، دارای مقاومت فشاری بیشتری هستند.
- دوام: به علت اینکه مواد دیر گیر کننده در بتن روند کند و آرامی دارند، باعث می شوند که بتن به تدریج وارد قالب شود و حباب های درشت از سطح لایه های بیرونی بتن خارج شود، خارج شدن حباب های درشت از بتن باعث تولید بتنی با تخلخل زیاد و نفوذ پذیری کمتری می شود، به همین خاطر در مناطق دریایی آسیب پذیری بتن کمتر می شود و بتن دوام بیشتری در این مناطق دارد
کاربرد کندگیر کننده ها در چه مواردی است؟
از موارد کاربرد این افزودنی ها که به بتن اضافه می شوند به شرح زیر است:
- اول، بتن ریزی حجیم: در بتن ریزی های حجیم، به علت دمایی که به دلیل آب گیری سیمان ایجاد می شود، میان هسته ی میانی و سطح بیرونی، اختلاف دمایی ایجاد می شود؛ در نتیجه ترک خوردگی حرارتی رخ خواهد داد. به همین منظور کم شدن اختلاف دما و کنترل آن، از کندگیر کننده ها بهره می برند.
-
دوم، پرداخت بتن نما: زمانی که سطح پوشیده از بتن به پرداخت نیاز داشته باشد؛ کندگیر کننده به مخلوط بتن اضافه شده تا سطح آن دیرتر خشک شده و بتوان بین بتن با روکش، سطح پیوند بهتری ایجاد کرد. به همین جهت به بتن نما کندگیر کننده افزوده می شود تا کار های لازم بر روی آن صورت می گیرد.
-
سوم، بتن ریزی دیوار های عظیم: در بتن ریزی های حجیم، دما بسیار بالا بوده؛ به همین جهت دلیل کاهش انحراف سازه بتنی و گیرش تدریجی بتن به آن کندگیر کننده افزوده شده تا اختلاف دمای کنترل شده و سازه ای از پیوستگی لازم برخوردار شود.
-
چهارم، بتن ریزی با قالب های لغزنده: اضافه نمودن کندگیر کننده، بتن را روان نموده و از چسبندگی آن به قالب ممانعت خواهد کرد. علاوه بر آن با ایجاد تاخیر در روند گیرش، بتن با توجه به وزن خود، فضایی را میان آرماتور ها پر کرده و بین بتن و فولاد چسبندگی لازم را ایجاد می نماید