درست17 سال قبل (1385 ه. ش)، آنگاه که همزمان با ریاست اداره آفریقا و عربی در سازمان فرهنگ؛ سردبیر مجله”رشد معلم” و مجله “امیدنو” بودم در تحلیل جنگ 33 روزه میان اسرائیل و حزب‌الله لبنان در سال 2006م مطالبی را در مجلات مختلف نوشتم، که حکایت از تحقق وضع کنونی مقاومت داشت؛ عملیاتی که به «جنگ تموز» معروف شده بود. اسرائیل در سال 2004م برخلاف توافق با حزب‌الله، سه اسیر لبنانی را آزاد نکرد. حزب‌الله برای آزادی آن‌ها، در جولای 2006م، در عملیات «الوعد الصادق» دو نظامی اسرائیلی را اسیر گرفت؛ آنگاه بود که بیشتر تحلیل گران در تصویر سیدحسن نصرالله نوشتند او کسی است که لاف نمی زند و با عنوان مرد صداقت” (رجل صادق) از او سخن گفتند و اینک درصدد تحلیل گفتمان سخنرانی دیروز او هستم
برای تحلیل گفتمان سخنرانی سید مقاومت، نخست سرخط های آن سخنرانی را باید دوباره خواند و پس از معرفی دال مرکزی به بررسی مفاد این گفتمان پرداخت و درنهایت پیامد سخنرانی را در مواضع رسمی کاخ سفید بیان کرد:
الف) بررسی سرخط‌های سخنرانی سید حسن نصرالله
قداست دفاع از فلسطین: جنگی مقدس‌تر با صهیونیست‌ها نیست
100درصد فلسطینی بودن عملیات طوفان الاقصی
وقوع یک زلزله امنیتی، نظامی، سیاسی و روانی در سطح موجودیت اسرائیل.
تأکید بر پیامدهای استراتژیک عملیات به‌ویژه آثار مهم آن بر حال و آینده منطقه.
«طوفان الاقصی» مرحله تاریخی جدیدی از درگیری با دشمن و تعیین سرنوشت ملت فلسطین و مردم منطقه و کشورهای آن را رقم زد.
نمایش ناپایداری قدرت نظامی اسرائیل(سست‌تر از لانه عنکبوت: ان اوهن البیوت لبیت العنکبوت)
1. (کجاست اسرائیلی که مدعی بود قوی‌ترین ارتش منطقه است؟ حالا جوری شده که ناو آمریکایی باید بیاید اینها را کمک کند!)
2. اسرائیل فقط بازوی آمریکا است.
3. عجله آمریکا برای حمایت از اسرائیلی ها نشان داد که رژیم اسرائیل چقدر ضعیف است.
4. از همان روزهای اول، «اسرائیل» از آمریکا درخواست تسلیحات جدید کرد. . آیا این کشور قدرتمندی است که توانایی ایستادن روی پای خود را دارد؟
5. کجاست اسرائیلی که به ارتش خود افتخار می‌کرد؟
غافلگیری عملیات: (صبح 7 اکتبر اسراییلی ها تا فهمیدن چه خبر است خیلی زمان کشید و همه مسئولان مثل نتانیاهو مست بودن)
فقدان هرگونه دستاورد.
1. دشمن پس از گذشت یک ماه نتوانست حتی یک دستاورد نظامی ارائه دهد، تنها مردم بیگناه رو بمباران کردند.
2. در جنگ 33 روزه نیز به همین بهانه آمدند و گفتند می‌خواهیم اسرای مان را آزاد کنیم و آمریکا و غرب و کشورهای عربی ازشان حمایت کردند اما هیچ غلطی نکردند.
3. ارتش دشمن 75 سال است که چیزی جز دودلی، ترس، ضعف و قتل‌عام بدست نیاورده است.
1. ما از نزدیک شاهد قهرمانی مقاومت فلسطین بودیم، پس چگونه دشمن در این سرزمین و با رزمندگانی از این نوع خواهد جنگید؟
2. دشمن در تهاجم زمینی به غزه ترسیده، درمانده و شکست خورده است.
1. آمریکا امروز مسئولیت مستقیم در جنایات غزه دارد .
2. تاوان این کشتارهای اخیر را باید آمریکا بپردازد
3. آمریکا باید تنبیه شود به‌خاطر جنایاتش در منطقه
4. تصمیم مقاومت اسلامی عراق برای حمله به پایگاه‌های اشغالگر آمریکا در عراق و سوریه تصمیمی حکیمانه، درست و مبارک است.
5. آمریکا مانع محکومیت اسرائیل در شورای امنیت و جلوگیری از آتش‌بس در غزه است و باید پاسخگوی جنایات خود باشد.
“دال مرکزی” گفتمان سید در این سخنرانی عزت و اقتدار مقاومت، تحقیر اسرائیل و اعلام دشمن اصلی (آمریکا) بود.
1. وی به گونه‌ای سخن گفت که هم از “موضع قدرت” بود و هم بهانه‌ای به دست اسرائیل نمی‌داد.
2. ازآنجاکه سید حسن نصرالله و حزب‌الله هیچگاه در منازعات درون فرهنگی جامعه لبنان دخالت نکرده و نمی‌کند، خط‌قرمز خود را “تمامیت ارضی لبنان” عنوان کرد. او به‌خوبی می‌داند، در صورت بروز جنگ، به حمایت همه مردم لبنان از مسیحی و سنی تا شیعه نیازمند است.
3. سیدحسن نصرالله با هوشمندی کامل از استقلال عمل و شجاعت فلسطینی‌ها سخن گفت و عملیات طوفان الاقصی را عملیاتی صددرصد فلسطینی دانست که دیگران(ایران) هیچ دخالتی در آن نداشته‌اند.
4. نصرالله بیشترین تهدیدات خود را متوجه آمریکا کرد و با نادیده‌گرفتن قدرت نظامی و استقلال اسرائیل، آنان را تحقیر کرد. 5. او ضمن اینکه نشان داد علاقه‌ای به گسترش جنگ ندارد ولی بسته نبودن دست محور مقاومت را در برابر حمایت همه‌جانبه آمریکا از اسرائیل به تصویر کشید.
ساعتی پس از سخنرانی سید حسن نصرالله آنتونی بلینکن سخنگوی شورای امنیت ملی کاخ سفید در تل‌آویو مواضع رسمی دولت آمریکا را چنین اعلام کرد:
1. حزب‌الله لبنان نباید سعی کند از درگیری بین حماس و اسرائیل سوء‌استفاده کند.
2. آمریکا نمی‌خواهد شاهد گسترش درگیری میان حماس و اسرائیل در لبنان باشد.
3. تنها راه برای “تضمین امنیت اسرائیل”، ایجاد یک کشور فلسطینی است.
4. بهترین راه، حتی شاید تنها راه، ایجاد “دو کشور برای دو ملت” است.
