تجاوز وحشیانه به پسر جوان به بهانه دیدن کبوتر

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از فرارو، 3 اردیبهشت 99 نوشت : متهمان به تعرض به پسربچه ای که در راه مدرسه ربوده شده و مورد آزار و اذیت قرار گرفته است، به صورت غیابی محاکمه شدند.

مردی یک سال قبل به مأموران پلیس مراجعه کرد و مدعی شد پسر نوجوانش مورد آزار و اذیت قرار گرفته است.

او به مأموران گفت: پسرم از مدرسه برمی گشته که دو جوان او را به بیابانی برده و مورد آزار قرار داده اند. پسرم کمی ساده و زودباور است. او به آن ها اعتماد کرده و چنین اتفاقی برایش افتاده است. وضعیت بچه ام طوری بود که مجبور شدم او را به دکتر ببرم و مدارک پزشکی او موجود است. با توجه به ادعای این مرد و شکایتی که کرده بود، مأموران پسر او را مورد بازجویی قرار دادند.

این نوجوان ۱۳ ساله به مأموران گفت: من از مدرسه برمی گشتم که دو نفر از کسانی که همیشه در محل می دیدم من را صدا زدند. آن ها گفتند که کبوتری در یکی از زمین های خالی اطراف دارند و گفتند که من می توانم آن کبوتر را ببینم و با آن بازی کنم، من هم حرفشان را باور کردم و همراهشان رفتم. وقتی که رفتم، آن ها من را مورد آزار و اذیت قرار دادند و بعد هم گفتند حق نداری به کسی چیزی بگویی. من هم قول دادم به کسی چیزی نگویم و به خانه آمدم. وقتی به خانه آمدم، خیلی ترسیده بودم و لباس هایم هم به هم ریخته بود، به همین خاطر پدرم فهمید چه اتفاقی افتاده است و گفت که حتما موضوع را پیگیری می کند و از من خواست که نترسم و همه چیز را بگویم.

با توجه به مطرح شدن موضوع تجاوز، پرونده به دادگاه کیفری استان تهران ارسال شد. وقتی پرونده به آنجا رفت، قضات دستور دادند پسر نوجوان در پزشکی قانونی مورد بررسی قرار گیرد. با معرفی پسر نوجوان به پزشکی قانونی و بررسی آثار برجای مانده روی بدنش و نامه پزشک و لباس های او مشخص شد این پسر مورد تعرض قرار گرفته است. این در حالی بود که هم زمان دستور بازداشت دو پسر جوان نیز صادر شد. تحقیقات مأموران نشان داد یکی از آن متهمان جوانی افغانستانی است که وقتی متوجه شکایت پدر پسر نوجوان شده، از محل فرار کرده و دیگری جوانی ایرانی بود که مأموران او را بازداشت کردند.

پسر ایرانی در بازجویی ها اتهام تجاوز را قبول نکرد و گفت: پسر نوجوان خودش همراه ما آمد. ما گفتیم یک کبوتر داریم. واقعا هم کبوتر داشتیم. او خودش همراه ما آمد و کبوتر را دید. بعد پسر افغانستانی که با من هم دوست بود، او را مورد آزار و اذیت قرار داد، اما من کاری نکردم و اتهام را قبول نمی کنم. متهم درباره اینکه آیا می داند همدستش کجاست، گفت: من از او خبر ندارم، وقتی فهمید پسر نوجوان شکایت کرده است، ترسید و فرار کرد. او به من گفت: می خواهد به کشورش برگردد. پلیس در تحقیقات بعدی متوجه شد جوان افغانستانی از کشور خارج شده است. همچنین مشخص شد او از اتباع افغانستان بوده که به صورت غیرقانونی وارد ایران شده بود و به همان صورت هم از ایران خارج شده است. با توجه به انکار پسر ایرانی و نبود ادله علیه او، قضات تصمیم گرفتند برای او قرار وثیقه صادر کنند.

پسر جوان با سپردن وثیقه آزاد شد تا در روز محاکمه در دادگاه حاضر شود. اما سه بار ابلاغ به او راه به جایی نبرد و پسر جوان ایرانی نیز متواری شد. دادگاه با توقیف وثیقه و دستور جلب او، متهم را به صورت غیابی مورد محاکمه قرار داد. در ابتدای جلسه رسیدگی، پسر نوجوان یک بار دیگر آنچه را که بر او رفته بود توضیح داد و گفت: آن ها من را گول زدند و گفتند من می توانم با کبوترشان بازی کنم، ولی وقتی به آنجا رفتم، آن ها به من حمله کردند و مورد آزار و اذیت قرار دادند. هر دو آن ها من را اذیت کردند.

سپس پدر پسر نوجوان صحبت کرد و درخواست رسیدگی و صدور حکم برای متهمان کرد. در ادامه، وکیل متهم متواری در جایگاه قرار گرفت. او گفت: من نمی دانم موکلم کجاست، اما به خاطر اینکه ترسیده در دادگاه حاضر نشده است. در آخرین تماسی که با او داشتم هم به او گفتم بهتر است در دادگاه حاضر شود. بااین حال طبق نظریه پزشکی قانونی، آثار برجای مانده روی بدن پسر نوجوان در حد تجاوز به معنای قانونی نبوده است و البته این را هم تأکید می کنم که این آثار مربوط به موکل من نبوده است. از آنجایی که فعلا دسترسی به متهم افغانستانی هم به دلیل فرار وی و خروجش از کشور وجود ندارد، بنابراین من به عنوان وکیل مدافع موکلم درخواست برائت او را دارم.

ضمن اینکه تا زمان حضور هردو متهم در دادگاه و بیان توضیحاتشان امکان روشن شدن مسئله دقیقا وجود ندارد و معلوم نیست تعرض به این پسربچه توسط چه کسی انجام شده است. بعد از گفته های وکیل مدافع متهم فراری، شعبه ۷ دادگاه کیفری استان تهران برای تصمیم گیری درخصوص این پرونده و صدور رأی وارد شور شدند.