کاربردهای زمان حال
1 – برای صحبت کردن درباره واقعیت ها
Das ist Felix. (این فلیکس است.)
2 – کارهایی و اتفاق هایی که بارها در زمان حال اتفاق می افتد.
Jeden Dienstag geht er zum Fußballtraining. (هر سه شنبه او به تمرین فوتبال می رود.)
3 – جملاتی که نشان می دهد یک کار چه مدتی طول کشیده یا انجام شده
Er spielt schon seit fünf Jahren Fußball (او پنج سال است که فوتبال بازی می کند.)
4 – اتفاقاتی در آینده که در زمان حال برنامه ریزی شده
Nächsten Sonntag hat seine Mannschaft ein wichtiges Spiel. (یکشنبه بعد تیم او یک بازی مهم دارد.)
ساختار صرف فعل در زمان حال ساده
با صرف افعال در زمان حال در درس “صرف افعال” آشنا شده اید. اما در جدول زیر به صورت مجددا به نحوه صرف این افعال در این زمان اشاره می کنیم.
شخص | پسوند | مثال |
اول شخص مفرد (ich) | -e | ich lerne |
دوم شخص مفرد (du) | -st | du lernst |
سوم شخص مفرد (er/sie/es/man) | -t | er lernt |
اول شخص جمع (wir) | -en | wir lernen |
دوم شخص جمع (ihr) | -t | ihr lernt |
سوم شخص جمع و حالت محترمانه (sie/Sie) | -en | sie lernen |
دو فعل sein و haben قائده ای برای صرف ندارند پس نحوه صرف آن ها در این زمان را مجدد نشان می دهیم.
شخص | sein | haben |
اول شخص مفرد (ich) | ich bin | ich habe |
دوم شخص مفرد (du) | du bist | du hast |
سوم شخص مفرد (er/sie/es/man) | er ist | er hat |
اول شخص جمع (wir) | wir sind | wir haben |
دوم شخص جمع (ihr) | ihr seid | ihr habt |
سوم شخص جمع و حالت محترمانه (sie/Sie) | sie sind | sie haben |
استثناها
قاعده کلی گفته شده برای صرف افعال در زمان حال ساده، دارای چند استثنای کوچک هم است. این استثناها عبارتند از:
1 - اگر بن فعل (فعل بدون en-) به حرف d یا t ختم شود، در دوم شخص مفرد و جمع و سوم شخص، پیش از اضافه کردن t یا st به بن فعل یک e اضافه می کنیم. (در واقع به جای t و st به فعل et و est اضافه می کنیم). به مثال زیر توجه کنید:
warten - du wartest, er wartet, ihr wartet
2 - برای حالت بالا در صورتی که فعل قوی (بی قاعده) باشد و در طول صرف شدن یکی از حروف صدادار آن عوض شود دیگر قاعده بالا صادق نخواهد بود (e اضافه نخواهد شد). به مثال های زیر توجه کنید:
laden - du lädst, er lädt, ihr ladet
halten - du hältst, er hält, ihr haltet
3 - اگر بن فعل (فعل بدون en-) به یکی از حروف s/ß/x/z ختم شود، در زمان صرف دوم شخص مفرد به جای اضافه کردن st به فعل تنها t اضافه می شود. به مثال زیر توجه کنید:
tanzen - du tanzt (اشتباه : tanzst)
4 - اگر بن فعل به ie ختم شود، پیش از اضافه کردن صرف افعال e را انتهای بن فعل حذف می کنیم. به مثال زیر توجه کنید:
knien – ich knie, wir knien, sie knien (اشتباه: kniee, knieen)
5 - اگر بن فعل به حروف eln یا ern ختم شود، برای ساختن بن فعل تنها n از آخر فعل حذف می شود و در پسوندهای صرف هم e حذف خواهد شد. همچنین برای افعالی که به eln ختم می شوند می توان در اول شخص مفرد e را (به صورت اختیاری) از بن فعل هم حذف کرد. به مثال های زیر توجه کنید:
wandern – ich wandere, wir wandern, sie wandern
lächeln – ich läch(e)le, wir lächeln, sie lächeln