به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعدنیوز به نقل از همشهری، بیمارستان مفرح که از موقوفات مرحوم «حاج ابوالقاسم مفرح» است در سالهای اولیه راهاندازی شرط جالبی برای بیماران داشت و آن هدیه لباس نو هنگام ترخیص بود.
«رضا انباردار» از اهالی قدیمی محله نازیآباد درباره ماجرای راهاندازی این بیمارستان و شرط ترخیص آن تعریف میکند: «سال 1318 شمسی عملیات ساخت بیمارستان مفرح با هدف درمان و ارائه به خدمات بیماران نیازمند شروع شد. البته زمان ساخت این بیمارستان با جنگ جهانی دوم تقارن پیدا کرد با این حال کار ساخت و تجهیزش متوقف نشد و در نهایت سال 1321 شمسی این بیمارستان در دل باغ 5 هکتاری مرحوم «حاج ابوالقاسم مفرح» در محدوده خارج از شهر به بهرهبرداری رسید. آن زمان بخش زیادی از زمینهای محله نازیآباد و یاخچیآباد متعلق به این مرحوم بود که تصمیم گرفت وقف کار خیر کند. برای مثال همین پارک هفده شهریور امروزی تا بزرگراه آزادگان و بخشهایی از محله نازیآباد متعلق به این مرحوم بود.»
به گفته انباردار حاج ابوالقاسم چند سال بعد از ساخت و افتتاح بیمارستان سال 1328 شمسی به دیار باقی شتافت و پسرش مرحوم حاج محسن عهدهدار مدیریت بیمارستان شد. او درباره شرط جالب سالهای اولیه بیمارستان میگوید: «مهمترین هدف مرحوم مفرح این بود وقتی فردی دچار رنج و بیماری میشود، دغدغهای جز درمان نداشته باشد و نگران هزینههای مالی و تهیه دارو و حواشی آن نباشد و بیماری که به بیمارستان ورود میکند در زمان خروج کاملاً درمان شده باشد و حتی رخت و لباس نو از بیمارستان در زمان ترخیص دریافت کند.»
در یکی از شروط وقفنامه بیمارستان مفرح مسئولیت حفظ و نگهداری اموال موقوفه و مدیریت بیمارستان برعهده فرزندان ذکور ارشد خانواده گذاشته شده است. به همین بهانه از سال 1321 تا سال 1328 هجری شمسی: حاج ابوالقاسم مفرح (واقف و بنیانگذار)، از سال 1328 تا سال 1356:حاج محسن مفرح (فرزند ارشد مرحوم ابوالقاسم مفرح)، از سال 1356 تا سال 1367، اداره اوقاف (به علت عدم پذیرش تولیت توسط فرزند ارشد، محمدعلی مفرح، بهدلیل مشغله کاری)، از سال 1367 تا 1395:دکتر رضا مفرح (فرزند مرحوم حاج ابوالقاسم مفرح)، از سال 1395 تاکنون: دکتر علی مفرح (نوه مرحوم حاج ابولقاسم مفرح) مدیریت بیمارستان را برعهده داشتند.