وابستگی کودک به پدربزرگ و مادربزرگ
هرچند پدر بزرگ ها و مادربزرگ ها میتوانند نقش حمایتی مفیدی برای کودک و والدین داشته باشند ولی گاه همین پشتیبانی، میتواند زیان آور و اسیب رسان باشد.
بارها دیده شده که پدر و مادر بر اساس روش قدیم با کودک رفتار نموده اند و با تشر پدر یا مادر خودشان روبرو شده اند و همین سبب شده کودک، اغوش پدر بزرگ و مادربزرگ را ترجیح دهد.
سپردن کودکان به مادربزرگ ها و پدربزرگ ها
در نبود پدر و مادر، مادربزرگ و پدر بزرگ تا ۳سالگی بهترین جانشین برای مراقبت از فرزند هستند. واگذار کردن کودک به آن ها که مملو از مهر و محبتند، از واگذار کردن به مهدکودک بهتر است.
از نکات مثبت واگذار کردن کودکان به مادربزرگ و پدر بزرگ این است که آن ها از منبع سرشار عاطفه در غیاب والدین محروم نمی شوند ولی به علت وابستگی زيادي که پدر بزرگ و مادربزرگ به نوه دارند، امکان دارد در برخورد با آن ها اسان گیرتر از والدین باشند.
این آسان گیری بی اندازه سبب پیدایش رفتارهای نامطلوب من جمله لجبازی و پرخاشگری بیشتر در کودکان می شود. این مسئله تقریباً در خصوص تمام مادربزرگ و پدر بزرگ ها صدق می کند و کودکان هنگامی که با آن ها هستند رفتارهای نامناسب بیشتری دارند و متأسفانه مادربزرگ و پدر بزرگ چشم پوشی نموده و عکس العمل مناسبی نشان نمی دهند و حتی گاه با بسياري از بی تربیتی ها و رفتارهای نامناسب کودک کنار می آیند.
تأثير رفتار پدر بزرگ و مادربزرگ ها در تربیت فرزند قابل چشم پوشی نیست. در فرهنگ ما، نوه از اولاد هم عزیزتر و شیرین تر است و بنا بر همین مسئله، آن ها پیوسته در صدد محبّت بیش از حد به نوه هایشان هستند که این اتفاق میتواند در موردهای بسياري ایجاد مشکل کند.
نقش پدربزرگ و مادربزرگ در تربیت کودک
بزرگ ترين تأثير نامناسب رفتار پدر بزرگ و مادر عظیم بر کودک را لوس شدن کودک می داند و معتقد است کودک تحت این وضعیت،« نه» گوش دادن را یاد نمی گیرد و صبر و تحملش برای مسایل کاهش می یابد.
کودکان از وقت سپری کردن با پدر بزرگ و مادربزرگ های خویش لذت می برند، زیرا آنها شخصیت های متفاوتی( نه بهتر و نه بدتر، صرفا متفاوت) با والدینشان هستند و ذهن کوچک کودکان به این اختلاف مشتاق و علاقمند است. هرچه فرزندنتان از بودن کنار پدر بزرگ و مادربزرگ های خویش خاطره های بیشتری داشته باشد ارزش های خانوادگی برای او غنی تر خواهد بود.
والدین باید وضعیت لذت بخشی در منزل ایجاد کنند، امر و نهی زیاد و قوانین چارچوب مدار زیاد سبب ناخشنودی کودک از وضعیت منزل می شود و بیشتر تمایل به زندگی در منزل پدر بزرگ و مادربزرگ داشته باشد.
