واسطه ازدواج کامبیز مهدی‌ زاده با دختر رییس‌جمهور که بود؟

کامبیز مهدی زاده فرساد متولد سال ۶۴ در تبریز و دانش آموخته دکترای زمین شناسی است. مهدی زاده کارشناسی ارشدش را در رشته زمین شناسی نفت گرفته و چندین ثبت اختراع و اخذ مدال های جهانی را نیز در کارنامه خود دارد. وی به تازگی مدال طلای چهارمین دوره مسابقات جهانی اختراعات از کشور کانادا را نیز به دلیل طراحی مدل شبیه سازی در سنگ مخزن به منظور افزایش بهره دهی در چاه های نفت به دست آورده است.

وی همچنین همسر دختر رئیس جمهوری است که به گفته خودش رابطه ای پدر و فرزندی با حسن روحانی دارد و البته گاهی با هم اختلاف نظرهایی هم دارند. وی در این باره می گوید: بنده نظرات و گاهی نیز انتقادات را خدمت ایشان مطرح می کنم و ایشان نیز گوش می ­کنند. نظرات ایشان همواره محترم است و من هم نظرات خود را ارائه می ­کنم و گاهی نقطه نظرات مردمی را به اطلاع ایشان می­ رسانم.

مشروح گفت و گو با مهدی زاده در ادامه می آید.

آقای مهدی زاده لطفا در رابطه با خودتان و سابقه فعالیت تان بگویید.

مسئولیت اجرایی من از سال 84 و حدودا در سن 21 سالگی با قبول مسئولیت در سازمان ملی جوانان شروع شد. بعد از آن به وزارت نفت رفتم و مشاور مدیرعامل شرکت توسعه ملی نفت ایران بودم. سپس به عنوان قائم مقام برنامه ریزی پژوهشگاه صنعت نفت کشور به عنوان بزرگ ترین مرکز نفت خاورمیانه و یکی از ده مرکز تحقیقاتی دنیا مشغول به فعالیت بودم. آشنایی من با جناب آقای دکتر ستاری از وزارت نفت بود چون ایشان در وزارت نفت مسئولیت داشتند. سپس رئیس پژوهشگاه صنعت نفت شدند. بعد از آن به پیشنهاد آقای روحانی برای معاونت رئیس جمهوری انتخاب شدند و بعد آقای دکتر کاتوزیان آمدند. البته آن زمان با خانواده آقای روحانی نسبتی نداشتیم ولی آقای دکتر ستاری همیشه لطف داشتند.

چطور داماد آقای روحانی شدید؟

دست روزگار بود. هر شخصی مسیر زندگی خود را تعیین می کند. من هم در مقطعی با این خانواده آشنا شدم و دیداری با آقای دکتر روحانی داشتم. زمانی که خدمت ایشان رسیدم از مناعت طبع و برخورد آقای دکتر بسیار خوشم آمد. به عنوان یک رئیس جمهوری برخورد و گفتمان ایشان برای من بسیار جالب بود.

واسطه ازدواج کامبیز مهدی زاده با دختر رییس جمهور که بود؟ / داماد رئیس جمهور: روحانی گفت به خاطر مردم نمی توانم راحت بخوابم

کمی به عقب برگردیم، چطور به آقای روحانی معرفی شدید؟

دو سه نفر از دوستان به من می گفتند چرا ازدواج نمی کنی؟! چند گزینه را مطرح کردند. اول آقای اکرمی به من پیشنهاد دادند. ایشان بنده را از سال 92 و از ستاد انتخاباتی آقای روحانی می شناختند.

البته من پاسخ دادم که قصد ازدواج ندارم اما ایشان تاکید کرد که یک دختر خوب از یک خانواده خوب سراغ دارم و من آن زمان چون مشغول به تحصیل بودم درس اولویت اولم بود و قبول نکردم و ایشان هم پیگیر نشد. در حین تحصیل در مقطع دکترا و همزمان با اواخر دولت اول آقای روحانی، آقای اکرمی مرا دید و سوال کرد هنوز ازدواج نکرده ای؟ به این صورت شد که به واسطه آقای اکرمی ابتدا همراه با مادرم خدمت خانواده آقای روحانی رسیدیم. پس از تشریفات و توافقات اولیه، بعدا شخصا به حضور آقای رئیس جمهوری رسیدم. در این جلسه جو خوبی حاکم بود. ایشان از من سوالاتی پرسیدند که برایم بسیار جالب بود.

به من گفتند همین که روی پای خودت هستی برای من کافی است. نپرسیدند چه دارم و خانه ام کجاست؟ البته به طور طبیعی ملاحظاتی داشتند که هر پدری نسبت به فرزند خود دارد. این اتفاق اواخر سال 95 رخ داد.

معمولاً گفته می شود که در سطوح سیاسی بالا ازدواج ها به صورت هدفمند میان مقامات و فرزندان آنها صورت می گیرد. آیا ازدواج شما نیز اینگونه بود؟

الحمدالله من نه آقا زاده بودم و نه رفیق آقازاده ای دارم. من از همین مردم بودم و این تئوری خود به خود نفی می شود. این فرصت نیکویی است که نظام جمهوری اسلامی ایجاد کرده است. آنقدر صفا و صمیمیت و گرمی است که یک نفر از بین مردم می تواند برود و با بزرگان وصلت کند.

دکتر روحانی مردم را بسیار دوست دارد و تمام تلاش ایشان بر این است که کشور در آرامش باشد. ایشان چند وقت پیش به من می گفت که نمی توانند راحت بخوابند زمانی که مردم تحت فشار اقتصادی قرار دارند.

شما به عنوان داماد رئیس جمهوری شناخته می شوید ولی همسر شما غایب است. این عدم حضور در شبکه های اجتماعی و رسانه ها چه مصلحتی دارد؟

همسر من دکترای بیوتکنولوژی پزشکی دارند و در زمینه تحصیلی خود فعالیت می کنند. علاقه ایشان به مباحث پزشکی است. دیدگاه دکتر روحانی حضور بانوان در جامعه است. ایشان فرزندان خود را نیز آزاد گذاشته اند تا در آن چارچوب ها و مسیرها حرکت کنند. ولی همسر من دوست دارد در زمینه تخصصی خود کار کند. البته همیشه همراه من نیز هست.

من تا اینجا متوجه شدم که شما دیدار خوبی با دکتر روحانی داشتید. گام بعدی یعنی دیدار با همسرتان چگونه بود؟

ما در جلسه ای با حضور مادر و مادر خانومم با همسرم دیدار داشتیم. بعد خدمت آقای دکتر رسیدم و بعد این دیدارها در چارچوب عرف ادامه پیدا کرد تا شناخت اولیه حاصل شود. فشار انتخابات و فضای انتخابات روی زندگی ما هم تاثیر گذاشته بود. این مباحث یک سال و چند ماه طول کشید. در واقع فضای انتخابات در این تعویق بی تاثیر نبود. ما در سال 97 ازدواج کردیم. ایشان درگیر انتخابات بودند و در سفر بودند و خانواده ایشان هم در استرس و فشارهای سیاسی قرار داشتند.

فشارهایی روی من هم وجود داشت ولی وقتی خدا بخواهد، کار انجام می شود. این صلاح و مصلحت بود. همسرم بر خلاف من بسیار آرام و صبور هستند که باعث شده مکمل یکدیگر باشیم.

در صحبت های خود به اختلاف نظر با آقای روحانی و یا نقد اشاره کردید. معمولا این موارد در چه حوزه ای است؟

ایشان از نقد استقبال می کنند. وقتی آخر هفته ها به خدمت ایشان می رسیم صحبت می کنیم. مقام معظم رهبری می گویند اختلاف نظر و نقد سازنده اشکالی ندارد و خوب است. من هم نقد و نظر خود را در مورد مسائل مختلف با ایشان مطرح می کنم. ولی در نهایت تصمیم گیرنده خود ایشان هستند. من نظرات را به ایشان می دهم و بار مسئولیت اجتماعی را از روی دوش خودم بر می دارم.

انتقادات شما بیشتر در چه حوزه هایی است؟

بیشتر در حوزه اجتماعی است. دغدغه های مردم و مسائل سیاسی و پیشنهادات خودم را مطرح می کنم. البته به کارگیری جوانان در پست های مدیریتی نیز همواره از موضوعات اصلی و داغ ما است.

آخرین موردی که مطرح کردید چه بود؟

در زمینه های مختلف صحبت شد و آخرین گفت وگویی که داشتیم در مورد صادرات نفت ایران بود. من به ایشان گفتم با پایین آمدن تولید و برداشت ما از چاه های نفت، چاه ها fai- می شوند و برای اینکه مجددا آنها را فعال کنیم به میلیاردها تومان سرمایه گذاری مجدد نیاز داریم. یک بار در سال 92 این اتفاق افتاده است و میلیاردها تومان صرف احیای چاه ها کردیم.

باید به سمت و سویی برویم که اجازه ندهیم این اتفاق بیفتد. با توجه به تخصص من در حوزه زمین شناسی نفت، ایشان از من نظر خواستند و در مورد روش های احیا پرسیدند. من گفتم که حتی بعد از احیا نیز چاه مجددا به کیفیت اولیه بر نمی گردد. این آخرین موضوع صحبت ما بود. البته بحث های دیگری نیز مطرح می شود.

اخیرا در فضای مجازی به اطرافیان آقای روحانی پرداختید. ماجرا چه بود؟

همواره سعی کرده ام تفکر مستقل خود را داشته باشم و در فضای مجازی آزادانه حرف خودم را بزنم. اهل چاپلوسی نیستم و نمی خواهم بگویم همه چیز خوب است. نظرات خود را به طور مکتوب گفته ام و در روزنامه های مختلف نیز منتشر شده است. البته اگر هم در جایی لازم باشد از کسی دفاع کنم، این کار را انجام خواهم داد.

سابقه فعالیت سیاسی شما از سابقه دامادی تان بیشتر است. می خواهیم از شما تحلیل بگیریم، حداقل در دو دوره در انتخابات و ستادها فعال بودید و این نشان می دهد دغدغه های سیاسی داشته اید. به نظر شما دلیل لختی دولت دوم آقای روحانی چیست؟ به نظر می رسد دولت دوم آقای روحانی بسیار کند عمل می کند و به آرامی چهره های اثر گذار کابینه خود را از دست داده است.

آقای دکتر روحانی با گفتمان اعتدال وارد و موفق شدند در دور اول نرخ تورم را پایین بیاورند و بر بحث معیشت مردم و نشاط جامعه کار کردند. شما امید و نشاط را در تیتر روزنامه ها می دیدید، در مقایسه با دوره های قبل وضعیت بسیار بهتر شده بود. درست است که در یک سال و نیم گذشته تحریم ها برگشته و تاثیر گذاشته، ولی آقای دکتر سعی کردند کشور 5 سال در آرامش باشد. باید قبول کرد که در طرف مقابل شخصی نامتعادل بر مسند قدرت نشسته است و هر روز حرکتی می کند، قواعد بین المللی را به هم میزند، به قراردادهای بین المللی پایبند نیست، به دیپلماسی بین المللی نگاهی اقتصادی دارد و همه چیز برای او مالی است.

مردم ما از شعارهای گروه های سیاسی گذشته اند و از مسئولان کار می­خواهند. مسئولان و وزرا شعار جوانگرایی می دهند ولی معاونین و روسای دفترشان بالای 60 سال سن دارند. با شعار نمی توان جوانگرایی کرد و در عمل باید جوانگرا بود. یکی از بحث های داغ من با آقای رئیس جمهوری بحث جوانگرایی است. جوانگرایی باید انجام بشود و برای اینکه این دولت و هر دولتی از این وضعیت خارج شود باید به آن سمت و سو برویم. ایراد تمام دولت های ما همین بوده که به جوان ها به عنوان یک ابزار نگاه می کردند. من هم یکی از همین جوان ها بودم. به تماس های من جواب نمی دادند و گوشی خود را خاموش می کردند. من هم در این وضعیت بودم و این وضعیت را لمس کرده ام.

اکنون شاهدیم که جوان ها همه مشاور شدند. جوانی با تحصیلات فوق لیسانس یا دکتری و با سابقه کاری صفر چه مشاوره ای می تواند به وزیر یا معاون رئیس جمهوری بدهد؟! جوان ها باید وارد کار اجرایی بشوند. جوان ها باید فرماندار و معاون مدیر کل باشند و بعد از چند سال تجربه وزیر شوند. ولی این وضعیت در کشور ما بر عکس است. شخص رهبری شروع به جوانگرایی کردند تا دیگران یاد بگیرند. ولی در لایه های میانی مسئولان انگیزه و اعتقادی برای جوانگرایی ندارند.

این یک واقعیت است که برای ورود جوان ها به عرصه های مختلف ترس وجود دارد. من معتقدم یکی از دلایل آنچه شما لختی دولت نام گذاشتید، عدم بهره گیری از نیروهای جوان، پرانرژی و عملگرا در عرصه های کلان و میانی مدیریت کشور است. جوانان سد شکن هستند.

دکتر روحانی در دولت اول خود به نکات درستی اشاره کردند از جمله اینکه کشور ما در وضعیتی نیست که آن را به دست جوانان بی تجربه بسپاریم و باید کشور در دست مدیران کار آزموده اداره شود. امروز که نگاه می کنیم می بینیم از قضا وزیران خوب آقای روحانی شیخ الوزرا بودند. جدا از آقای نعمت زاده که مسائلی داشت باقی وزرای کهنسال دولت آقای روحانی خوب عمل کرده اند.

علت همین است و من هم می خواهم به همین برسم. ما جانشین پروری نمی کنیم. وقتی من در وزارت نفت مسئولیت داشتم، یک گپ مدیریتی ده ساله وجود داشت. یعنی امروز اگر معاون وزیر یا مدیر کلی بازنشسته شود، شما فردی برای جانشینی او ندارید و مجبور هستید به دنبال نفرات 70 یا 80 ساله بروید. اما مگر ما چند نفر ظریف، ستاری، قاضی زاده هاشمی یا نمکی یا زنگنه داریم؟! نکته همان است که در بالا اشاره کردم. اگر به جوانان فضای تجربه کار اجرایی در رده های میانی داده شود، بعد از چند سال همان جوان تحصیلکرده، به مدیر، وکیل و وزیری لایق تبدیل خواهد شد. منتها متاسفانه دیدگاه به کارگیری جوانان بسیار کمرنگ است.

با اعتقاد به همین رویکرد، بنده آقای صلاح الدین کامرانی را که دکترای زمین شناسی بود و متاسفانه به دلیل سوءمدیریت در بهره مندی از نیروهای نخبه، در یک سوله در عسلویه جارو می زد پیش خودم آوردم. آقای کامرانی رتبه اول لیسانس، رتبه برتر فوق لیسانس دانشگاه شیراز و رتبه برتر دکترای دانشگاه خوارزمی است. هنگامی که کلیپ ایشان در فضای مجازی پخش شد، بسیاری از دوستان با ایشان تماس گرفتند اما متاسفانه کاری انجام ندادند. از شهردار تا سایر مقامات آمدند و عکس گرفتند. دوستان تیتر خبری زدند و فراموش شد. اما بنده از دکتر ستاری خواهش کردم، گفت بیاید. کامرانی مقاله آی اس آی با امپکت فاکتور ۷ دارد که کمتر اساتید ما چنین مقاله ای دارند. او اهل تسنن است. وقتی از دفتر بیرون می آمد به من گفت چون اهل تسنن بودم جایی برای ما کار نبود. گفتم همه ما برادر و برابریم. این شعار دین ما است. تاکید رهبر ما و رئیس جمهوری ما این است. ولی او هرکجا رفته بود می گفتند نمی شود. ایشان در قضیه وزارت صمت متوجه شد من نسبتی با رئیس جمهوری دارم. او در خاطراتش که در حال نوشتن آن است به این موضوع اشاره کرده است.

دسته ای عقیده دارند بخش عمده مشکلات ما به تحریم مربوط نیست. موضوع دیگر این است که شرایط ما با آمریکا مشخص است. چهل سال وضعیت این بوده و سوال مردم این است که چرا باید در داخل کشور وضعیتی ایجاد شود که ما به تصمیمات شخصی در آمریکا وابسته باشیم. او پیمانی بین المللی را نقض کند تا ایران دچار مشکل شود؟!

ایران با عقلانیت پشت میز مذاکره نشست. کسی که میز مذاکره را ترک کرد ما نبودیم بلکه آمریکا بود، سر ما بالا است. مردم ما امروز به بزرگی نشسته اند و گفته نمی شود ایران به معاهده ای پشت کرد. سوال اینجاست اگر برجام بد بود چرا آمریکا از آن خارج شد؟! بسیاری از دلواپسان می گویند برجام چیزی نداشت و کاری نکرده است! اگر برجام به نفع آمریکا بود چرا ترامپ از برجام خارج شد؟! ولی تیم مذاکره کننده ما - که رهبری بارها اشاره کرده اند که در نماز آقای ظریف را به اسم دعا می کنند - با هجمه های زیادی روبه رو می شود. باید همانطور که آقای دکتر ستاری اشاره می کند از اقتصاد نفتی به سمت اقتصاد دانش بنیان حرکت کنیم. وقتی نتوانیم نفت صادر کنیم و پول فروش نفت را تحویل بگیریم اداره کشور مشکل می شود. به همین دلیل می خواهیم از اقتصاد نفتی به سمت اقتصاد دانش بنیان برویم.

برای همه ما قابل درک است که وقتی آقای روحانی دولت را تحویل گرفت شرایط بسیار سخت بود و به طور طبیعی بخش زیادی از برنامه ریزی ایشان صرف به نتیجه رساندن برجام شد. اما گویی بعد از آن دولت ایشان هیچ پلان و استراتژی ای برای اداره کشور و رفع مشکلات نداشت. گویی تمام تخم مرغ های دولت در سبد برجام بود.

این تحلیلی اشتباه است. اگر برنامه ای نبود که امروز قیمت دلار بسیار بالاتر از ارقام فعلی بود. اگر تدبیر آقای دکتر روحانی در صندوق توسعه ملی نبود امروز ما در اداره کشور درمانده بودیم. فکری پشت این قضیه بود. بسیاری بعد از خروج ترامپ از برجام می گفتند ما هم به سرعت از برجام خارج شویم. اگر تدبیر مقام معظم رهبری و آقای دکتر روحانی نبود چه چیزی عاید کشور می شد؟! یکی از تدابیر آقای روحانی تغییر رئیس بانک مرکزی بود. آقای همتی با تسلط بیشتر آمدند. بازار با بگیر و ببند و نیروی انتظامی درست نمی شود و در بحث مالی تدبیر لازم است. باید شفاف سازی شود و مردم احساس آرامش کنند. آقای همتی توانست آن آرامش را در بازار ایجاد کند. مسئله دیگر صندوق توسعه ملی بود که اگر نداشتیم همین امروز به مشکل بر می خوردیم. آقای دکتر روحانی فضا را آرام نگه داشت تا مردم کمتر آسیب ببینند. ما هجمه های مختلف به سمت آقای دکتر را می بینیم ولی ایشان سکوت می کنند و همواره به منافع ملی اهمیت می دهد و رعایت حرمت بزرگان نظام را در اولویت قرار می دهند.

دو انتخابات در پیش رو داریم. 98 و 1400. تحلیل شما از وضعیت چیست؟ آرایش سیاسی رقبا به چه صورتی خواهد بود؟ سهم اصلاح طلبان و اعتدال گرایان چه خواهد بود؟

در ابتدا هم عرض کردم مردم از شعارهای سیاسی گریزان شده اند و می خواهند بدانند کار کجاست؟! مقام معظم رهبری و رئیس جمهوری هم نگاهی فراجناحی دارند. جنگ های نزدیک انتخابات شروع شده است. ولی آنچه مهم است این است که همه باید به صحنه بیایند و ما نمی توانیم نسبت به کشور خود بی تفاوت باشم. نباید کاری کنیم تا امید از کشور ما دور شود. همه باید احساس مسئولیت کنند. ما کشوری به نام ایران داریم و باید برای آباد کردن کشور تلاش کنیم. ما عملکرد سیاستمداران خود را دیده ایم، امروز جوانان باید تلاش کنند. باید اجازه بدهیم فکری جدید وارد عرصه شود.

یعنی منظور شما جریان سوم است؟!

جریانی عقلانیت گرا متشکل از افراد و گروه های نخبه و جوان با هدف توسعه، اصلاح نظام آموزشی و شفافیت سازی.

این تعریفی بسیط است.

من در جلسات مختلف گفته ام اگر جوانی در خود این پتانسیل را می بیند و این قابلیت را دارد که در انتخابات شرکت کند باید وارد عرصه شود. چون کسی به فکر جوان ها نیست و این تنها مربوط به این دولت هم نبوده است. جوانان ابزار انتخاباتی هستند. جوانان باید با برنامه ریزی به فکر توسعه کشور باشند. به اعتقاد من مسیر ورود نخبگان و جوانان از طریق نهادینه سازی و قانونی سازی تفکر و عمل فعالیت تشکیلاتی می گذرد. بدین ترتیب که پیش شرط پست های مدیریتی کلان، وزارتی و ریاست جمهوری باید داشتن سابقه فعالیت های مهارت آموزی سیاسی و مدیریتی باشد بدین معنا که افراد باید پله پله سیاست و مدیریت را همزمان فرابگیرند.

منظور شما این است که از مجرای تحزب وارد فعالیت بشوند؟

متاسفانه در کشور ما احزاب نزدیک به انتخابات فعال می شوند در صورتی که اگر حزب فعال باشد همیشه باید کار کند.

اگر بخواهیم جوانان وارد انتخابات شوند باید مکانیزمی وجود داشته باشد. یک جوان به صورت مستقل نمی تواند کاندیدای انتخابات شود، چون مردم او را نمی شناسند و پشتوانه مالی هم ندارد.

همانگونه که عرض کردم اگر بسترهای مسیر ورود جوانان به عرصه های سیاسی و اجرایی فراهم شود، با تلاش و پیگیری در طول زمان، میسر خواهد شد. اما به طور مشخص درباره ورود جوانان به انتخابات نیاز است برنامه مدون وجود داشته باشد. باید از کاندیداها پرسیده شود که هدف و برنامه راهبردی شما چیست؟! نه اینکه نماینده ای با وعده پل کشیدن و احداث جاده و... قول های نابجا به مردم دهند. این کارها وظیفه یک نماینده نیست. وظیفه نماینده قانون گذاری است. کسی که وارد مجلس می شود باید بداند چه وظیفه ای دارد و حکم پیش از دستور و طرح و لایحه چیست؟ نباید نمایندگان در مجلس حرف هایی بزنند که موجب آزردگی خاطر مردم شوند. باید افرادی مسلط بر امور سیاسی به آن صندلی و میز وجاهت بدهند نه اینکه موضوع برعکس شود و میز و صندلی به شخص وجاهت بدهد. باید افرادی با عقبه فرهنگی و سیاسی و علمی وارد مجلس شوند و مطالبه گری کنند.

نمایندگان مجلس امروز پشت تریبون مجلس داد می زنند و احساس شان این است که با داد زدن صدای شان شنیده می شود در حالی که مجلس به گفته امام در راس همه امور است. یعنی در همه شرایط و همه زمان ها می توانند و باید اظهار نظر کنند. ولی پس از انتخاب شدن، فراموش کردن وظایف و انتخاب کنندگان اشتباه است.

همواره گفته می شود که دولت از لحاظ اطلاع رسانی مشکل دارد. نمونه این موضوع را می توانیم در بحث برجام مشاهده کنیم. اینکه یک توافق سیاسی و امنیتی را به مسائل اقتصادی گره زده و دائم راجع به آن تبلیغات اقتصادی کردند. نظر شما در این خصوص چیست؟

بزرگ ترین ضعف این دولت اطلاع رسانی است.

این مطلب را همیشه من به آقای دکتر روحانی گفته ام. ولی از طرفی همیشه هم که نباید رئیس جمهوری پشت تریبون باشد. این وظیفه وزرا و معاونین رئیس جمهوری و مدیران کل نیز هست. کسانی که در چنین جایگاهی هستند وظیفه دارند از دستاورد های دولت حمایت کنند. بسیاری نمی خواهند در تیررس باشند.

البته من در اینجا از رسانه ها نیز گلایه دارم. دولت در اطلاع رسانی ضعیف است، ولی چرا هم فکران حمایت نمی کنند؟! من گلایه ای از رسانه ها دارم؛ چرا مهدی زاده ای را که داماد روحانی شد وقتی مسئله وزارت صمت پیش آمد، این همه تخریب کردند؟! همه ما مسلمانیم یک مسلمان باید قبل از اظهارنظر تحقیق کند. کاریکاتوری از من کشیده بودند که آقای دکتر روحانی پشت سر من ایستاده و همه تیرها به من می خورد با این مفهوم که داماد سپر بلای پدر زن شده است. تیتر زده بودند که مهدی زاده هیچ سابقه علمی و اجرایی ندارد و عکس من را با مدال گذاشته بودند. دست کم دوستان ببینند عکس و تیتر یکی باشد!

من سمتی داشتم و افتخاری برای کشور آورده ام اما ژن خوب نیستم. ژن خوب مرحوم میرزاخانی و مرحوم پرفسور حسابی بودند. ما ادعایی نداریم. من قبول دارم که عملکرد بسیاری از مسئولان و آقازاده ها درست نبود ولی به فرموده رهبری اگر دزدی در وزارتخانه ای بود، نمی توانیم بگوییم همه دزد هستند. نمی توان تعمیم داد. بالاخره کسی هم هست که درس خوانده، زحمت کشیده و در عین حال داماد رئیس جمهوری هم است. از رسانه ها سوال دارم چرا مهدی زاده تخریب شد؟! آیا مهدی زاده را مطالعه کرده بودید؟! آیا سمت های او و سوابق او را دیده بودید؟! نباید اجازه بدهید در مورد سایر افراد این غرض ورزی ادامه پیدا کند. من جوانی پشت خط بودم. من از آقای روحانی نه چیزی خواسته ام و نه چیزی می خواهم. کامبیز مهدی زاده از میان مردم رفت و داماد رئیس جمهوری شد. پدرم و من آقازاده نبودیم. کامبیز مهدی زاده در آمریکا مدال طلا گرفت و پرچم ایران را در میان نود کشور به اهتزاز در آورد. ۱۲ ثبت اختراع دارد و سه سال پژوهشگر برتر سال بوده است. این چه رفتاری است که با من از سوی رسانه ها شد؟ من کجای راه را اشتباه رفته ام؟

در همان روز اعلام خبر ریاست سازمان زمین شناسی بنده در وزارت صمت، به مادرم زنگ زدم و گفت پدرت بسیار ناراحت است چون در فضای مجازی به خانواده ما اهانت شده است. واقعا ناراحت شدم و بغض گلویم را گرفت. همانطور که دیدید استعفایم را نوشتم و روی میز گذاشتم و گفتم خداحافظ شما. اما علم را سیاسی نکنیم، علم را درگیر بازی های جناحی نکنیم. بگذاریم علم در راه خویش استوار بماند.