به لجن کشیدن امیرکبیر/ انتقاد تند روزنامه جوان از قبله عالم 

به گزارش پایگاه خبری ساعد نیوز به نقل از خبر آنلاین، هر قدر علی حاتمی در نشان دادن ایرانیان به عنوان مردمی با فرهنگ و اصیل در آثارش حساسیت نشان داده و چه در متن و پرداخت دیالوگ ها و موقعیت های تاریخ معاصر ایران دقت و ذکاوت به خرج داده است، پدر و پسر محمدی به شدت غیرمسئولانه و گستاخانه به فرهنگ ایرانیان در قالب سریال «قبله عالم» پرداخته اند.

در «قبله عالم» با یک نوع شوخی مضحک تاریخی مواجهیم. انگار منوچهر محمدی به عنوان تهیه کننده به همراه پسرش قصد داشته اند شخصیت بزرگ و عظیمی، چون امیرکبیر را به لجن بکشند. هم تراز دانستن امیرکبیر با شاهان و دولتمردان بی کفایت قاجار برای اولین بار است که در یک سریال ایرانی به تصویر کشیده می شود و این از آن شیطنت های آگاهانه کارگردان است. محمدی در «قبله عالم»، امیرکبیر را کوچک و حقیر نشان می دهد. مهدعلیا در این سریال زنی هوسران نشان داده می شود.

این چه منطقی دارد که یک سینماگر به خود حق می دهد همه شخصیت های واقعی تاریخ معاصر را آن طور که دلش می خواهد دچار قلب واقعیت کند. محمدی برای جلو بردن قصه سریالش دست به هر کاری زده است. در قسمت اول شاهد سکانس هایی از مهدعلیا هستیم که همگی در کنار ضعف شخصیت پردازی، لوس و مشمئزکننده هستند. خنداندن مخاطب واقعاً به چه قیمتی؟ به قیمت خراب کردن همه چیز؟ محمدی قطعاً به دلیل ضعف هنری و فنی در کارگردانی چاره ای جز نادیده گرفتن اصالت هنر نداشته است. محمدی ها سعی بر این داشته اند نقش زن را در تاریخ، یک برده معرفی کنند. آن چه ما از ناصرالدین شاه و صدراعظم جدید یعنی ظل الدوله می بینیم یک کاریکاتور بدشکل و بی قواره است. تسلط نداشتن محمدی بر تاریخ معاصر اینجا هم پیداست، اگر چه در اول هر قسمت راوی اذعان دارد که این روایت سندیت تاریخی ندارد، اما زمانی که اسامی شخصیت ها بر اساس نام های تاریخی برداشته شده است، چگونه می توانیم آن را صرفاً یک سریال کمدی صرف قلمداد کنیم.

نریشن مضحک ابتدایی سریال «قبله عالم» با امضای امیرکبیر پایان می یابد. اوج نوآوری محمدی از بی کفایتی ناصرالدین شاه نشان دادن او کنار منقل و تریاک است؛ تصویر کلیشه ای و زننده.

در قسمت دوم نشان دادن امیرکبیر با دیالوگ های سطحی امروزی نشان بیشتری از تمسخر تاریخی توسط کارگردان دارد. گویی محمدی ها فکر کرده اند با هجو بی هنرانه قاجار می توانند روی چهره عظیم امیرکبیر نیز خط بکشند و معلوم نیست این همه بی پروایی و نفرت از امیرکبیر به عنوان یکی از بزرگ ترین دولتمردان تاریخ معاصر ایران که در کنار سامان دادن به امور ایرانیان مبارزه ای بی امان با انحراف دینی و بهائیت و سیاست های استعمارگرانه انگلستان را در کارنامه دارد، از کجا نشات می گیرد. چطور می شود یک هنرمند این چنین با یک چهره بزرگ تاریخ معاصر ایران شوخی های مبتذل بکند.

از نظر اجرایی، «قبله عالم» در همین دو قسمت نشان داد نکته ای برای ارائه ندارد و اثری ضدفرهنگی محسوب می شود و عجیب است که ساترا به چنین اثری مجوز ساخت داده است. آیا مباحث ضدفرهنگی فقط شامل مسائل اروتیک می شود و توهین به چهره های تاریخی و ابتذال و بی هنری در متن که منجر به تضعیف فرهنگ جامعه می شود از نظر ساترا دارای اشکال نیست؟ واقعاً باید گفت حیف از این طراحی صحنه لباس و گریم عالی که خرج اثری ضعیف مثل قبله عالم شده است.