بیوگرافی استاد فرهنگ شریف
استاد فرهنگ شریف موسیقیدان، آهنگسازو نوازنده نامدار و پرآوازه ایران در اولین روز از سال ۱۳۱۰ هجری شمسی در شهر آمل به دنیا آمد. پدر ایشان که از پزشکان مطرح تهران بود، با ایجاد فضایی آرام در محیط خانواده، آن هم در زمانی که خانواده ها جایگاهی برای موسیقی و هنر در رشد و تربیت فرزندان قائل نبودند، بستر رشد دلخواه را برای هر سه پسر خود فراهم نمود. یکی از آنها فرهنگ شریف بود.
فرهنگ شریف از چهار سالگی تحت تاثیر آموزش موسیقی به وسیله پدرش و نیز رفت و آمد بزرگان موسیقی به منزل آنها خصوصا عبدالحسین خان شهنازی برادر حاج علی اکبرخان شهنازی، موسیقی را فرا گرفت.
در سن دوازده سالگی نخستین تک نوازی خود را که به صورت زنده از رادیو پخش می شد با موفقیت اجرا کرد و به دنبال آن در اغلب برنامه های گل ها به عنوان تک نواز آواز، خوانندگان برنامه را همراهی می کرد.
فعالیت های هنری استاد فرهنگ شریف
استاد فرهنگ شریف با خوانندگان بسیاری همکاری و همنوازی آوازی داشته(اسامی در پاورقی) و به اجرای کنسرت های زیادی به همراه آنان در شهرها و کشورهای مختلف پرداخته است.
فرهنگ شریف در کارنامه هنری خود با خوانندگانی چون گلپا، ایرج، تاج اصفهانی، دلکش، غلامحسین بنان، محمدرضا شجریان، علیرضا افتخاری، محمود محمودی خوانساری، حسام الدین سراج، مرضیه، حمیرا، هایده و روح انگیز همنوازی داشته ودر فستیوال های بین المللی جهت شناساندن ساز تار به علاقه مندان موسیقی در ورای این مرز و بوم تلاش ها نموده است.
استاد در دانشگاه موزه هنر لندن با برگزاری کنسرت های تخصصی ؛ پژوهشی و همچنین تشکیل کلاسها و کارگاههای تخصصی ؛ آموزشی، نقش پر رنگی را در بیان ویژگی های ساز تار ارائه نموده است .
فستیوال موسیقی برلین نیز جایی بود که او توانست هنر خود با ساز تار را به رخ جهانیان بکشاند. ایشان به همراه خسرو آواز ایران زمین، استاد محمدرضا شجریان نیز کنسرت های متعددی را چه در داخل و چه در خارج از کشور اجرا نموده است.
فرهنگ شریف چند سالی را در دانشگاه های مطرح آمریکا به امر آموزش موسیقی مشغول بود. او نخستین هم نوازی را با خوانندگانی چون محمودی خوانساری، شجریان، اکبر گلپایگانی داشت و نخستین تصنیف اکبر گلپایگانی از ساخته های اوست.
مهجوریت تار
این ساز خوش صدا؛ پس از پایان دوره ی دو بزرگ مرد این زمینه (میرزا حسینقلی و درویش خان)، و همچنین دست پرورده های ایشان همچون مرتضی نی داوود، علی اکبر شهنازی، موسی معروفی و...؛ کم کم رو به مهجوریت گمارد و سازهای کلاسیک همچون ویولن و پیانو در نظر مردم رونق بیشتری یافت. ممارست و پیگیری فرهنگ شریف در حفظ ارزش های این ساز، نه تنها باعث شد در دوره ای تک نوازنده حرفه ای این ساز باشد(به عنوان مثال از هنرمندان هم دوره ایشان همچون حسن کسایی، پرویز یاحقی، حبیب الله بدیعی، همایون خرم، جهانگیر ملک و... که به همراه خود فرهنگ در رادیوی وقت خوش درخشیدند، تنها فرهنگ شریف بود که نوازنده ی تار بود)؛ بلکه باعث شد در آینده، این ساز دوباره به قله های موسیقی ایران راه یابد. در این دوره که از آن به عنوان عصر ویولن نیز یاد می کنند، سازهای دیگری هم مورد این بی مهری ها قرا گرفتند. یکی از این سازها، ساز کمانچه بود.
سبک نوازندگی استاد فرهنگ شریف
یکی از مهم ترین و دلنشین ترین سبک های نوازندگی تار متعلق به اوست.وی با ابداعاتی که در نحوه انگشت گذاری و مضراب زنی در نقاط مختلف سیم های تار انجام داده، از تار صدایی کاملاً متفاوت به وجود آورده که بسیاری معتقدند زیباترین صدای تولید شده از ساز تار است.
تدریس در آمریکا و کنسرت استاد فرهنگ شریف
فرهنگ شریف در کارنامه هنری خود با خوانندگانی چون گلپا، ایرج، تاج اصفهانی، دلکش، غلامحسین بنان، محمدرضا شجریان، علیرضا افتخاری، محمود محمودی خوانساری، حسام الدین سراج همنوازی داشته و در چند فستیوال بین المللی از جمله فستیوال موسیقی برلین توانسته است ساز تار را به خوبی به جهانیان بشناساند.فرهنگ شریف چند سالی را در دانشگاه های مطرح آمریکا مشغول تدرس بوده است.
جوایز استاد فرهنگ شریف
فرهنگ شریف دارای گواهی نامهٔ درجه یک هنری معادل دکترا بود که در دورهٔ ریاست جمهوری محمد خاتمی به وی اهدا شد. همچنین نکوداشت فرهنگ شریف در فرهنگ سرای ارسباران با حضور افرادی حسین الهی قمشه ای، انوشیروان روحانی، داوود گنجه ای، هوشنگ ظریف، میلاد کیایی، محسن کرامتی، عبدالحسین مختاباد، سعید ثابت، افلیا پرتو، معصومه مهرعلی، فخری ملک پور، سیما مافیها، شهرام میرجلالی و حسین پرنیا برگزار شد
آثار استاد فرهنگ شریف
بزم عاشقان- همایون- عیدانه- پیوند مهر- موی سپید- عالم شیرین- چشم سیه- شام و سحر- به یاد دوست- شفق- بزم خراباتیان- مرید خرابات- مرغ همایون- کوی باده فروشان- آینه دار- به یاد خالقی- اجراهای متعدد در برنامه های گلها و آثار بسیار دیگری که از این آهنگساز و نوازنده برجسته به یادگار مانده است.
وفات استاد فرهنگ شریف
این نوازنده رئوف و خوش قلب« پس از انقلاب به آمریکا مهاجرت کرد و چند سالی هم در دانشگاه های معتبر آنجا به تدریس موسیقی پرداخت. دوری از این آب و خاک برای روح بزرگ ایشان نا ممکن بود. پس به ایران بازگشت. هرچند که گهگاه سفر هایی را به خارج از مرزها انجام می داد ولی تا پایان در همین خاک ماند و سرانجام در تاریخ ۱۷ شهریور ۱۳9۵ و در سن 8۵ سالگی به علت بیماری ریوی و عفونت شدید خونی در بیمارستانی در تهران جان به جان آفرین تسلیم کرد. روحشان شاد و راهشان پر رهرو باد.