زنی زیبا اما مرگبار و کشنده! 

رزا شانینا تک تیرانداز شوروی

رزا شانینا تک تیرانداز اهل اتحاد شوروی در جنگ جهانی دوم بود که به خاطر قتل 59 نفر از جمله ۱۲ نفر در «نبرد ویلیونس» (ژوئیه ۱۹۴۴) مشهور شد. وی در سال ۱۹۴۱ پس از کشته شدن برادرش به صورت داوطلبانه به ارتش پیوست و تک تیراندازی در خط مقدم جنگ را برگزید.

وی در روز ۲۸ ژانویه ۱۹۴۵ بر اثر جراحات وارده از گلوله تفنگ کشته شد. رزا همواره به خاطر دقت بالا در تیراندازی تحسین می شد.

یکی از مهارت های او شلیک سریع دو گلوله به دو هدف بود.

یک روزنامه کانادایی در سال 1944 میلادی شانینا را اینگونه توصیف کرد: «وحشت پنهان پروس شرقی.» او اولین تک تیرانداز زن شوروی بود که به دریافت مدال افتخار نائل آمد. رزا شانینا تنها بین 6 تا 11 آوریل 13 سرباز دشمن را کشت و به خاطر همین شجاعتش بود که عکس او در 9 ژوئن همان سال بر روی جلد روزنامه شوروی چاپ شد.

عملیات باگریشن عملیاتی بزرگ در طی جنگ جهانی دوم بود که توسط ارتش شوروی و به منظور پاکسازی نیروهای آلمانی از بلاروس٬ شوروی، اوکراین و لهستان صورت گرفت. در آن عملیات، تصمیم گرفته شد تا از اعزام تک تیراندازهای زن به خط مقدم جلوگیری شود اما شانینا تاکید کرد که باید خط مقدم فرستاده شود.

با درخواستش موافقت نشد، اما او به هر ترتیب خودش را به خط مقدم جبهه رساند و بعدها نیز به خاطر همین عدم تبعیت از دستور مواخذه شد اما دادگاه نظامی برایش تشکیل نشد. او اما از آنجایی که می خواست همراه گردان باقی بماند، علاوه بر مطرح کردن موضوع به نیکولای کریلوف، فرمانده ارتش پنجم، دو مرتبه نیز به ژوزف استالین نامه نوشت.

بخشی از خاطرات رزا در 10 اکتبر 1944 این است: «نمی توانم بپذیرم که میشا پانارین دیگر زنده نیست. چه آدم خوبی بود. او کشته است. عاشقم بود و من هم... در قلبم احساس سنگینی دارم. 20 سالم است و هیچ دوست نزدیکی ندارم.» او همچنین در نوامبر 1944 نوشت: «فکری در سرم می چرخد که انگار عاشق مردی به نام نیکولای شده ام اگرچه او خیلی تحصیل کرده نیست.»

او در همان داستان نوشته که به ازدواج فکر نمی کند زیرا «الان موقع اش نیست.» رزا در آخرین صفحه در دفترچه خاطراتش با لحنی ناراحت نوشت: «نمی تواند به آرامش برسد و دیگر به درد کسی نمی خورد.»