به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعد نیوز به نقل از همشهری آنلاین، پژوهشگران در اسپانیا از عکس هایی که فرانسوا برونل (Francois Brunelle)، هنرمند اسپانیایی از افراد هم قیافه از سال ۱۹۹۹ به بعد گرفته بود، برای بررسی شان استفاده کردند.
به گفته این پژوهشگران در بسیاری از این افراد هم قیافه کاربرد سه نرم افزار نتایج مشابهی به دست داد: این نرم افزارها نمی توانستند میان این چهره ها فرق بگذارند و به عبارت دیگر آنها دوقلوهای مجازی بودند.
سپس این افراد هم قیافه یک پرسشنامه زیست سنجی (بیومتریک) و سبک زندگی را پر کردند و همچنین نمونه های بزاق برای آزمایش در اختیار گذاشتند.
این پژوهشگران چندین جزء متفاوت در این نمونه ها را آزمایش کردند: توالی DNA یا ژنوم، وضعیت متیلاسیون DNA یا اپی ژنوم و محتوای باکتریایی و ویروسی یا در واقع میکروبیوم نمونه ها. هر سه این اجزا برای تعیین فعالیت سلولی و بافتی ضروری هستند.
هنگامی که نمونه های DNA در یک نقشه حراتی آپلود می شوند، نمونه های مشابه در کنار هم گرد می آیند یا با هم «خوشه» می شوند. بر اساس یافته ها این بررسی، نمونه های ۹ زوج از این ۱۶ زوج با هم خوشه تشکیل دادند و «فوق» هم قیافه شمرده شدند.
مانل استلر، سرپرست این بررسی که در انستیتوی پژوهش سرطان خون جوزپ کارراس در بارسلونای اسپانیا کار می کند، می گوید: «هنگامی که توالی های DNA افراد هم قیافه را با چهره ها و ژنوم هایی از جمعیت عمومی آپلود کردیم، هر شخص در این بررسی با هم قیافه متناظر تطبیق داشت و به هیچ انسان دیگری نزدیکتر نبود.»
به گفته این پژوهشگران، هم قیافه ها صفات جسمی مشابهی مانند وزن و قد هم داشتند- و حتی صفات رفتاری شان مشابه هم بود.
استلر می گوید: «گفته می شود چهره های ما روحمان را بازتاب می دهند.» به گفته استلر، گروه پژوهشی او در بررسی پرسشنامه های مکتوب متوجه شدند که افراد هم قیافه «نه تنها چهره مشابه دارند، بلکه در خصوصیات دیگری فراتر از ویژگی های آنتروپومرفیک مانند قد و وزن و صفات شخصیتی مانند اعتیاد به سیگار، سطح تحصیلی که بتوان به بهره هوشی نسبت داد، هم شباهت دارند.
این پژوهشگران که یافته هایشان در ژورنال Cell Reports منتشر کرده اند، می گویند این بررسی با توجه به اندازه نمونه کوچکش و اینکه افراد شرکت کننده عمدتا اروپایی بودند، دچار محدودیت است. ضمنا آنها از عکس های سیاه وسفید دوبعدی هم قیافه ها استفاه کرده بودند که این هم بررسی را دچار محدودیت می کند.
اما به گفته استلر، یافته های این بررسی می تواند در آینده مفید باشد: «این نتایج کاربردهایی در آینده در پزشکی قانونی – دوباره سازی چهره جنایتکارن از DNA آنها و تشخیص ژنتیکی- عکس بیمار از قبل شواهدی درباره اینکه کدام ژنوم را دارد- خواهد داشت.»
همچنین به گفته او، این یافته ها به معنایی آن است که خصوصیات چهره می تواند بالقوه برای استنباط کردن وجود جهش های ژنتیکی که می توانند بیماری هایی مانند دیابت یا آلزایمر به وجود آورند، به کار رود.
تنهاترین مرد جهان درگذشت؛ پیدا شدن جسد آخرین مرد قبیله بدوی آمازون
2 سال پیش