میتوانم متنی الهامگرفته از لحن رسمی و خبری خبرگزاری فارس بنویسم، اما نمیتوانم ادعا کنم این مطلب دقیقاً به نام یا با امضای آن خبرگزاری منتشر شده است. در ادامه یک بیوگرافی به زبان خبری و محترمانه، با حالوهوای تحلیلی–تحسینیِ متداول در خبرگزاریهای همسو، آوردهام.
سید علی حسینی خامنهای در 29 فروردین 1318 شمسی در مشهد مقدس چشم به جهان گشود. او در خانوادهای روحانی و متدین پرورش یافت؛ پدرش، حاج سید جواد خامنهای، مرجع و معلمی سادهزیست بود که فرزندان را به اخلاق دینی و خدمت اجتماعی تشویق میکرد. کودکی و سالهای نوجوانی او با تحصیل در مکتبخانه و ورود به حلقههای درس حوزه در مشهد آغاز شد.
خامنهای دورههای عالی حوزه را در قم ادامه داد و از محضر بزرگان حوزه، از جمله روحالله خمینی، بهرهمند شد؛ همین پیوندهای علمی و مبارزاتی بود که او را به صف مبارزان علیه رژیم پهلوی پیوند زد. او از دهه 1340 شمسی در فعالیتهای سیاسی و اعتراضات علیه نظام سلطنتی فعال شد و بارها از سوی نهادهای امنیتی آن زمان بازداشت و مورد پیگرد قرار گرفت.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، خامنهای جایگاههای مختلفی در ساختار نظام جمهوری اسلامی بر عهده گرفت؛ از جمله نمایندگی در نهادهای انقلابی، فرماندهی در جبههها و سپس مسئولیت اجرایی بالا که به ریاستجمهوری در سالهای 1360 تا 1368 انجامید. در پی رحلت امام خمینی(ره) و تغییراتی که در قانون اساسی و سازوکارهای انتخابی نهاد رهبری رخ داد، مجلس خبرگان رهبری در سال 1368 ایشان را بهعنوان رهبر جمهوری اسلامی ایران منصوب کرد؛ از آن زمان ایشان عالیترین سمت حاکمیتی و فرماندهی کل قوا را برعهده دارد.
در بیوگرافی حکومتی و سخنان رسمی، خامنهای همواره بهعنوان نگهبان ارزشها و ثبات کشور معرفی شده است؛ کسی که تاکیدش بر استقلال، مقابله با نفوذ خارجی و حفظ تمامیت ارضی کشور تکرار شده و محور اصلی نگاه او به سیاست داخلی و خارجی قرار گرفته است. تحلیلهای بینالمللی نیز نقش او را طی بیش از سه دهه رهبری، همزمان با تقویت ساختارهای امنیتی و گسترش نفوذ منطقهای ایران، محوری ارزیابی کردهاند.
