به گزارش سرویس چندرسانهای ساعدنیوز، پلنگ ایرانی، که با نام علمی «پلنگ پارسی» نیز شناخته میشود، یکی از بزرگترین زیرگونههای پلنگ در جهان است و در فهرست گونههای در خطر انقراض قرار دارد. این گربهسان قدرتمند با بدنی عضلانی، دم بلند و خالهایی که بهصورت rosette (رز مانند) روی پوستش دیده میشوند، از نمادهای حیاتوحش غرب آسیاست.
پلنگ ایرانی عمدتاً شبفعال است، بهتنهایی زندگی میکند و قلمروطلب است. قدرت بدنی زیاد، توانایی بالا در بالا رفتن از درخت، و مهارت در کمین شکار، از جمله ویژگیهای بارز این جانور است. طعمههای اصلیاش شامل بز وحشی، مرال، شوکا و گراز است. کاهش زیستگاه، شکار غیرقانونی و کمبود طعمه، از عوامل تهدیدکنندهی بقای آن محسوب میشود.
گراز یا خوک وحشی، پستانداری از راستهٔ جفتسمسانان است که پراکندگی وسیعی در سراسر اروپا، آسیا و شمال آفریقا دارد. این جانور همهچیزخوار است و از ریشهها، میوهها، گیاهان، حشرات و حتی لاشهها تغذیه میکند. بدنی تنومند، آروارههای قوی و عاجهایی کوچک ولی خطرناک دارد که در دفاع از خود یا در درگیریهای درونگونهای از آنها استفاده میکند. گرازها در زیستگاههای متنوعی از جنگلهای انبوه تا بوتهزارها زندگی میکنند و بهدلیل قدرت تطابق بالا، جمعیت آنها در برخی مناطق بسیار زیاد شده است. گرازها میتوانند رقبای جدی برای منابع غذایی حیاتوحش دیگر باشند و در برخی مواقع نیز به کشاورزی آسیب وارد میکنند.
این تقابل طبیعی میان شکارچی و طعمه، نشاندهندهی پویایی چرخههای زیستی در طبیعت است؛ چرخهای که تنها در صورت حفاظت اصولی از زیستگاههای طبیعی و جلوگیری از دخالتهای انسانی، میتواند بهدرستی ادامه یابد. ثبت چنین صحنههایی، نهتنها به شناخت بیشتر ما از رفتارهای جانوران کمک میکند، بلکه انگیزهای مضاعف برای حفاظت از این گنجینههای طبیعی ارزشمند ایجاد مینماید.
