به گزارش سرویس دانشگاه پایگاه خبری ساعدنیوز، این تصنیف که ریشههای آن به ساختههای علیاکبر شیدا (شیدای بزرگ) بازمیگردد، با تنظیمهای متفاوتی اجرا شده است. مشهورترین نسخه آن با تنظیم استاد فرامرز پایور و گروه اساتید اجرا شده که در آن سنتورنوازی دقیق و همراهی سازهای ملی، بستری باشکوه برای آواز شجریان فراهم کرده است.
ویژگیهای برجسته این اثر:
شعر: اشعار این تصنیف با مطلع «ای مه من، ای بت چین، ای صنم» آغاز میشود. لطافت کلام و توصیف معشوق در قالب «بت چین» (کنایه از زیبایی بینقص)، با لحن پرکشش شجریان جذابیتی دوچندان یافته است.
ملودی: ملودی این کار در عین سادگی، دارای فراز و فرودهای عاطفی عمیقی است که شنونده را به فضای تغزلی اواخر دوران قاجار میبرد.
اجرا: شجریان با تسلط بر تزیینات آوازی (تحریرها)، این تصنیف را از یک ترانه ساده به یک اثر هنری متعالی تبدیل کرده است که هنوز هم در آموزشگاههای موسیقی به عنوان الگوی تصنیفخوانی تدریس میشود.
برای مشاهده اخبار مرتبط با دانشگاه اینجا کلیک کنید
