به گزارش سرویس دانستنیهای جنسی و زناشویی پایگاه خبری ساعدنیوز، عفونت قارچی واژن، یکی از شایعترین مشکلاتی است که بسیاری از زنان در طول زندگی خود آن را تجربه میکنند. این عارضه که با علائمی نظیر خارش، سوزش و ترشحات غیرطبیعی همراه است، میتواند بسیار آزاردهنده باشد. در میان باورهای رایج و سوالات متداول در مورد علل این عفونت، یکی از پرسشهای کلیدی این است که آیا رابطه جنسی دهانی میتواند منجر به عفونت قارچی واژن شود؟ در این مقاله، به طور کامل و با استناد به منابع معتبر علمی، این موضوع را بررسی کرده و به ابهامات شما پاسخ خواهیم داد.
عفونت قارچی واژن، که به آن کاندیدیازیس واژینال نیز گفته میشود، در اثر رشد بیش از حد قارچی به نام "کاندیدا آلبیکنس" (Candida albicans) در محیط واژن ایجاد میشود. این قارچ به طور طبیعی در بدن بسیاری از افراد، از جمله در دهان، دستگاه گوارش و واژن، در مقادیر کم و بدون ایجاد مشکل، وجود دارد. سیستم ایمنی بدن و باکتریهای مفید موجود در واژن (لاکتوباسیلها)، رشد این قارچ را کنترل میکنند. اما زمانی که تعادل این اکوسیستم به هم میخورد، کاندیدا فرصت رشد بیش از حد پیدا کرده و علائم عفونت بروز میکند.
عوامل متعددی میتوانند این تعادل را بر هم بزنند، از جمله تغییرات هورمونی (مانند دوران بارداری یا مصرف قرصهای ضدبارداری)، مصرف آنتیبیوتیکها، دیابت کنترل نشده، ضعف سیستم ایمنی و حتی استرس. در این میان، فعالیت جنسی نیز به عنوان یکی از فاکتورهایی که میتواند بر محیط واژن تأثیر بگذارد، مطرح است. اگرچه رابطه جنسی به خودی خود علت مستقیم عفونت قارچی نیست، اما میتواند شرایط را برای رشد قارچ مهیا سازد و اینجاست که سوال در مورد نقش رابطه جنسی دهانی اهمیت پیدا میکند.
پاسخ کوتاه و علمی به این سوال، عمدتاً منفی است. رابطه جنسی دهانی به طور مستقیم عامل اصلی و قطعی برای ایجاد عفونت قارچی واژن محسوب نمیشود. همانطور که اشاره شد، قارچ کاندیدا به طور طبیعی در دهان بسیاری از افراد سالم نیز وجود دارد. بنابراین، صرف انتقال این قارچ از دهان به واژن، لزوماً به معنای بروز عفونت نیست، زیرا واژن سالم توانایی مقابله با مقادیر کم این قارچ را دارد. عفونت زمانی رخ میدهد که تعادل فلور طبیعی واژن به هم خورده باشد و شرایط برای رشد بیرویه قارچ فراهم شود.
با این حال، این به معنای بیتأثیر بودن کامل رابطه جنسی دهانی نیست. بزاق دهان دارای آنزیمها و یک محیط pH متفاوت از واژن است. ورود حجم زیادی از بزاق به واژن میتواند به طور موقت pH این ناحیه را تغییر داده و تعادل باکتریهای مفید را بر هم بزند. این تغییر موقتی، اگرچه در بسیاری از موارد بیخطر است، اما در زنانی که مستعد عفونتهای قارچی هستند، میتواند همان جرقهای باشد که به رشد بیش از حد کاندیدا و شروع علائم عفونت منجر میشود. بنابراین، میتوان گفت رابطه جنسی دهانی یک عامل خطر (Risk Factor) است، نه یک علت مستقیم (Direct Cause).
سلامت و بهداشت دهان شریک جنسی میتواند در این معادله نقش مهمی ایفا کند. اگرچه کاندیدا به طور طبیعی در دهان وجود دارد، اما عدم رعایت بهداشت دهان و دندان میتواند منجر به افزایش میزان این قارچ در حفره دهانی شود. شرایطی مانند برفک دهان (Oral Thrush) که خود نوعی عفونت قارچی دهانی است، نشاندهنده حجم بسیار بالای کاندیدا در دهان است. انجام رابطه جنسی دهانی توسط فردی که به برفک دهانی مبتلاست، به طور قابل توجهی ریسک انتقال حجم زیادی از قارچ به واژن و بروز عفونت را افزایش میدهد.
علاوه بر این، وجود مشکلات دیگر دهانی مانند بیماریهای لثه یا پوسیدگیهای دندانی نیز میتواند تعادل میکروبی دهان را به هم زده و به رشد بیشتر قارچها کمک کند. بنابراین، تاکید بر رعایت بهداشت دهان و دندان توسط هر دو شریک جنسی، نه تنها برای سلامت فردی آنها مهم است، بلکه میتواند به کاهش ریسک بر هم خوردن تعادل میکروبی واژن و پیشگیری از عفونتهای احتمالی نیز کمک شایانی نماید.
مهم است که به یاد داشته باشیم عفونت قارچی واژن یک بیماری چندعاملی است و تمرکز صرف بر روی رابطه جنسی دهانی، ما را از دیدن تصویر کامل غافل میکند. عوامل خطر مهمتری وجود دارند که باید به آنها توجه شود. مصرف بیرویه آنتیبیوتیکها که باکتریهای مفید واژن را از بین میبرند، یکی از شایعترین دلایل است. همچنین، پوشیدن لباسهای زیر تنگ و ساخته شده از الیاف مصنوعی که رطوبت را حفظ میکنند، محیطی گرم و مرطوب و ایدهآل برای رشد قارچ فراهم میآورد.
برای پیشگیری از عفونتهای قارچی مکرر، رعایت مجموعهای از نکات ضروری است. استفاده از لباسهای زیر نخی و گشاد، خشک نگه داشتن ناحیه تناسلی پس از شستشو، اجتناب از دوشهای واژینال و استفاده از محصولات بهداشتی معطر که میتوانند باعث تحریک و برهم خوردن pH شوند، بسیار مهم است. همچنین، مدیریت بیماریهای زمینهای مانند دیابت و تقویت سیستم ایمنی از طریق رژیم غذایی سالم، ورزش منظم و کاهش استرس، نقش کلیدی در حفظ تعادل طبیعی بدن و جلوگیری از بازگشت عفونت دارد. در صورت تجربه عفونتهای مکرر، مشورت با پزشک یا ماما برای تشخیص دقیق علت و دریافت درمان مناسب، امری ضروری است.
در نهایت، رابطه جنسی دهانی به خودی خود علت اصلی و مستقیم عفونت قارچی واژن نیست. قارچ کاندیدا به طور طبیعی در هر دو محیط دهان و واژن وجود دارد و سیستم دفاعی بدن در حالت عادی قادر به کنترل آن است. با این حال، این عمل میتواند به عنوان یک عامل خطر عمل کرده و با تغییر موقتی محیط واژن، به خصوص در افرادی که از قبل مستعد هستند، شرایط را برای رشد قارچ مهیا سازد. بهداشت ضعیف دهان شریک جنسی میتواند این ریسک را افزایش دهد. برای پیشگیری موثر از عفونت قارچی، باید به تصویری جامعتر نگریست و به سایر عوامل خطر مهمتر مانند مصرف آنتیبیوتیک، نوع پوشش، بهداشت فردی و مدیریت بیماریهای زمینهای توجه ویژهای داشت.
برای مشاهدهی مطالب بیشتر حوزهی دانستنی های جنسی و زناشویی اینجا کلیک کنید
