به گزارش سرویس سرگرمی ساعدنیوز، گاهی زندگی آنطور که میخواهیم پیش نمیرود. راهها تاریک میشوند و دلمان از تکرار خسته. اما درست در همین لحظههاست که امید، مثل نوری در دل شب میدرخشد. هر پایان، شروعی در دل خود دارد؛ هر شکست، فرصتی برای تولدی دوباره است. مهم نیست دیروز چه گذشت، مهم این است که امروز هستی و هنوز فرصت برای ساختن، جبران کردن و شکفتن داری. آغاز کن، حتی با گامی کوچک. دنیا همیشه برای کسی که از نو شروع میکند، جا دارد.
گاهی دنیا آنقدر بیرحم به نظر میرسد که فکر میکنی همه چیز علیه توست. قلبت شکست خورده، آدمی که دوستش داشتی دیگر کنار تو نیست و سکوت شبها از همیشه سنگینتر شده. اما حقیقت این است که تو در این تجربه تنها نیستی؛ خیلیها این مسیر را رفتهاند، افتادهاند، گریه کردهاند و دوباره بلند شدهاند. تنهایی تو نشانهی شکست نیست؛ اتفاقاً نشانهی شروع مرحلهای تازه است. حالا تو فرصتی داری که خودت را بشنوی؛ آن صدای درونی که همیشه زیر شلوغی رابطهها و آدمها گم میشد. این دوران شاید سخت باشد، اما میتواند تبدیل به نقطهای شود که بعدها با لبخند بگویی: «از همینجا بود که خود واقعیام را پیدا کردم.»
شاید الان احساس کنی که قلبت تکهتکه شده و هیچکس درد تو را نمیفهمد، اما باور کن افراد زیادی همین لحظه مثل تو در اتاقی تنها نشستهاند و به آینده شک دارند. این حس مشترک انسانی است. هیچکس بدون تجربهی زخمی شدن رشد نکرده. تو نیز در حال رشد هستی، حتی اگر امروز فقط اشکهایت را ببینی. تنهاییات دشمن تو نیست؛ مثل اتاقی خالی است که قرار بود یک روزی با حضور درستترین آدم پر شود. اما قبل از آن، باید خودت وارد این اتاق شوی، گوشهگوشهاش را بشناسی و از بودن با خودت نترسی. تو ارزشمندتر از آنی که فکر میکنی.
آدمهایی که روزی دوستشان داشتیم همیشه در قلبمان میمانند، اما نبودنشان به معنای نابودی ما نیست. گاهی رفتن کسی فرصتی است برای آمدن کسی بهتر، یا حتی آمدن نسخهای بهتر از خودت. اینکه الان تنها ماندهای میتواند پلی باشد برای فهمیدن اینکه واقعاً از زندگی چه میخواهی. تنهایی این امکان را به تو میدهد که بدون قضاوت، بدون عجله، بدون وابستگی، خودت را بررسی کنی. این شناخت بزرگترین هدیهای است که زندگی در دوران سختی به تو میدهد.
میدانم گاهی شبها از شدت دلتنگی احساس خفگی میکنی. اما اگر دقیقتر نگاه کنی، این تنهایی تنها نبودن نیست؛ یک سکوت مقدس است که میتواند تو را به خودت برگرداند. تو سالها برای دیگران بودهای، برای رابطهها انرژی گذاشتی، برای دوست داشتن جنگیدی… حالا وقتش رسیده که برای خودت هم همانقدر ارزش قائل شوی. رابطه تمام شده، اما تو هنوز باقی هستی و این یعنی هنوز امید، فرصت و زندگی هست.
گاهی لازم است دنیا کمی ساکت شود تا ما صدای خودمان را بشنویم. پایان یک رابطه شاید این سکوت را به زور به زندگیات آورده باشد، اما حالا که این سکوت هست، از آن فرار نکن. در این تنهایی، تو میتوانی بفهمی چه چیزهایی تو را خوشحال میکند، چه آرزوهایی داشتی که فراموششان کرده بودی و چه نسخهای از خودت را دوست داری بسازی. در نبود دیگران، تو میتوانی دوباره با خودت آشتی کنی.
هیچ احساسی قرار نیست تا ابد بماند؛ نه شادی، نه غم، نه دلتنگی. حتی این شکست هم روزی مثل یک خاطرهی دور در ذهن تو محو خواهد شد. اما آنچه از این دوران با تو میماند، قدرتی است که از دل همین درد به وجود میآید. تو بیش از آنی که فکر میکنی مقاوم هستی. تنهایی را به چشم فرصتی ببین که زندگی به تو داده تا قبل از ورود به فصلهای بعدی، خودت را بهتر آماده کنی.
گاهی لازم است آدمی که دوستش داری برود، تا تو فرصت پیدا کنی خودت را دوست بداری. تنهایی نه ترسناک است و نه نشانهی ضعف؛ یک دورهی گذراست که تو را به بلوغ میرساند. در این دوران تو یاد میگیری روی دو پای خودت بایستی، نیازهایت را بشناسی و دیگر از ترس تنها ماندن به هر رابطهای آویزان نشوی. این آگاهی هدیهای است که با هیچ رابطهی نادرستی عوض نمیشود.
تو الان در مرحلهای هستی که خیلیها از آن عبور کردهاند. این یعنی قابل عبور است، حتی اگر امروز حس کنی زمین گیرت کرده. شکست عشقی یکی از معمولترین اما مهمترین تجربههای زندگی است. این شکست تو را نمیشکند؛ تو را میسازد. تنهایی امروز تو مثل چوبی است که آهن را سرخ میکند تا شکل تازهای بگیرد. شاید امروز نمیبینی، اما آیندهات روشنتر از آن چیزی است که تصورش را میکنی.
از خودت بپرس: آخرین بار کی برای خودم وقت گذاشتم؟ کی بدون اینکه به کسی فکر کنم، در آرامش نشستم و به نیازهای قلبم گوش دادم؟ شاید مدتهاست این کار را نکردهای. تنهایی امروزت فرصتی است که دوباره با خودت قرار بگذاری. کتابی بخوانی، قدم بزنی، چیزی یاد بگیری، یا حتی فقط برای چند دقیقه در آینه نگاه کنی و بگویی: «من ارزشمندم.» تو زیادی به دیگران دل دادهای؛ حالا وقت دل دادن به خودت است.
گاهی آدمها اشتباه میآیند تا درسی یاد بدهند. بعضیها میآیند تا به تو نشان دهند چی نمیخواهی. بعضیها میآیند تا نشان دهند چه چیزهایی را باید در خودت درمان کنی. نبودنشان به معنای بیارزشی تو نیست؛ به معنای پایان مرحلهای از زندگیات است. حالا تو این شانس را داری که در تنهایی، زخمهایت را ببینی، مرهم بگذاری و قویتر از قبل به زندگیت برگردی.
اگر امروز احساس میکنی تنهایی تو را بلعیده، بدان این احساس واقعی است اما پایدار نیست. مثل موجی است که میآید و میگذرد. در همین میان، میتوانی شنا یاد بگیری. میتوانی یاد بگیری که چطور در نبود دیگران هم آرام باشی. تنهایی یک مهارت است؛ مهارتی که اگر آن را به دست بیاوری، هیچکس و هیچ رابطهای دیگر نمیتواند تو را بشکند.
تو هنوز جوانی. هنوز کلی راه داری، کلی آدم، کلی تجربه، کلی فرصت برای عشقهای بهتر و سالمتر. شکست امروزت فقط یک صفحه از کتاب زندگیات است، نه کل کتاب. تنهایی تو به معنای پایان نیست؛ به معنای آماده شدن برای شروعی تازه است. تو تنها نیستی. هزاران نفر همین لحظه مثل توند، و همهی آنها دیر یا زود دوباره نور پیدا میکنند. تو هم پیدا خواهی کرد. فقط یکچیز را فراموش نکن: از خودت دست نکش.
اگر از این نوع پیام های انگیزشی خوشتان آمد خوشحال می شویم در قسمت دیدگاه ماه تولد خود را با ما به اشتراک بگذارید.
2 هفته پیش
2 هفته پیش
2 هفته پیش
2 هفته پیش
2 هفته پیش
2 هفته پیش
2 هفته پیش