به گزارش سرویس بارداری و زایمان پایگاه خبری ساعدنیوز، پروژسترون بهعنوان «هورمون بارداری» نقش اساسی در آمادهسازی رحم برای نشستن جنین، حفظ دیواره رحم و جلوگیری از انقباضات رحمی دارد . برخی زنان بهخصوص آنهایی که سابقه سقط مکرر دارند یا پس از روشهای کمکباروری مانند IVF، تولید کافی پروژسترون ندارند؛ در این موارد، استفاده از شیاف پروژسترون میتواند نقش حیاتی ایفا کند.
تحقیقات متعددی، از جمله بررسیهای سیستماتیک و متاآنالیز، نشان دادهاند که در زنانی با سقطهای مکرر، کاربرد شیاف پروژسترون میزان احتمال ادامه بارداری و نجات جنین تا مرحله زایمان را افزایش میدهد .
و از طرفی، شواهد رسمی مانند ACOG تأکید میکنند که این روش در موارد زایمان زودرس در حاملگی تکی بدون کوتاهی دهانه رحم مفید نیست .
مطالعه PRISM و PROMISE اشاره دارند که مصرف روزانه 400 میلیگرم شیاف از زمان مثبت شدن تست بارداری تا هفته دوازدهم، احتمال زندهماندن جنین را افزایش میدهد—and therefore توصیه به زنان با سابقه سه یا بیشتر سقط مکرر شده است.
در پروتکلهای IVF، تخمکگذاری القایی تولید پروژسترون را کاهش میدهد. مطالعات نشان دادهاند که استفاده از شیاف با اپلیکاتور مانند Cyclogest یا Prolutex نتایج بارداری مشابه تزریق زیرجلدی دارد، ولی عوارض موضعی کمتری ایجاد میکند.
متاآنالیزهای بزرگ نشان میدهند که در حاملگی تکی با دهانه رحم ≤25–30 میلیمتر، شیاف پروژسترون میتواند خطر زایمان پیش از 34 هفتگی را کاهش دهد . با اینحال، در بارداریهای چندقلویی یا حاملگیهای تکی بدون کاهش طول دهانه رحم، شواهد کافی برای توصیه آن وجود ندارد.
زمان آغاز مصرف: معمولاً از 3 روز پس از اوج LH (یا مثبتشدن تست بارداری) شروع میشود، با دوز رایج 100–200 یا 400 میلیگرم دو بار در روز .
نحوه استفاده: اپلیکاتور را بعد از شستوشوی دست و واژن وارد کرده، ماده را آزاد کرده و سپس دراز بکشید تا 30–60 دقیقه در بدن بماند.
مدت زمان مصرف: بسته به وضعیت، تا هفته 12–16 در سقط مکرر یا تا هفته 34–37 در پیشگیری از زایمان زودرس ادامه مییابد.
مصرف شیاف عموماً ایمن است ولی گاهی عوارضی مشاهده میشود:
شایع و خفیف: سردرد، نفخ، حساسیت سینه، افزایش ترشحات، خشکی یا خارش موضعی .
شایع نیست ولی جدی: خونریزی نامعمول، علائم لختهشدگی، تغییرات خلقی شدید یا واکنشهای آلرژیک که در صورت بروز، باید فوراً به پزشک مراجعه شود.
استفاده از شیاف پروژسترون در موارد دارای سابقه سقط مکرر، بارداری پس از IVF یا حاملگی با دهانه رحم کوتاه، بر اساس شواهد بالینی میتواند بهعنوان ابزار موثری عمل کند. روش مصرف صحیح و دوره مناسب، همراه با پایش پزشکی، کلید موفقیت این درمان است. با اینحال، در موارد حاملگی تکی بدون ریسک یا حاملگیهای چندقلویی نباید بهطور خودسرانه مصرف شود.
برای مشاهده مطالب مرتبط با بارداری و زایمان اینجا کلیک کنید
