جمشید هاشم پور متولد 3 فروردین 1323 در تهران، بازیگر می باشد. تا مقطع دیپلم در رشته ریاضی تحصیل کرده است، با نقش زینال بندری و با سر تراشیده در سینما به شهرت رسید اما بسیار آدم تو دار، متین و مردمی می باشد.
آقای هاشم پور از پدر نظامی و اهل میانه و مادر اردبیلی در خیابان سلسیل تهران متولد شد و اصالتا تورک زبان بود و با هشت خواهر و برادر دیگر خود بزرگ شد.
آقای هاشم پور سالهاست ازدواج کرده که ثمره این زندگی دو فرزند دختر می باشد، یکی از دخترانش بنام مریم هاشم پور تجربه مجری گری در شبکه سه را نیز دارد.
معمولا اسم بازیگرانی را که در دهان نچرخد و آسان تلفظ نشود تغییر می دهند تغییر اسم من از هاشم پور به آریا هم به همین دلیل بود. اما دوستان اجازه ندادند با این اسم به فعالیتم ادامه دهم.
سال 1364 بعد از بازی در فیلم یوزپلنگ به مدت 3 سال ممنوع الکار شد، می گوید دلیل خاصی نداشتند فقط میگفتند ایشان خیلی دارد پرواز می کند و مطرح می شود.
در سال 1347 وقتی 24 ساله بود با معرفی یکی از دوستان اش به ساموئل خاچیکیان کارگردان مشهور تبریزی برای اولین بار در فیلم جهنم سفید نقش کوتاهی بازی کرد.
تا سال 1350 نزدیک به 10 فیلم ایفای نقش کرد اما بخاطر دلایلی که بیشتر اخلاقی بود قید بازیگری را زد و بعد از گذراندن دوره امدادی وارد سازمان امداد و نجات شد. به مدت بیست سال عضو گروه امدادی بود که هدف آنها نجات افراد گیر افتاده در کوه، بهمن و تصادف بود تا اینکه از آن سازمان بازنشسته شد
جمشید هاشم پور در سال 1323 از پدر و مادری اردبیلی در خیابان سلسبیل تهران به دنیا آمد و تحصیلات خود را تا دیپلم ریاضی ادامه داد. وی اولین فیلم سینمایی خود را با معرفی یکی از دوستانش به ساموئل خاچیکیان، کارگردان ایرانیِ ارمنی تبار، در سال 1347 و با بازی در نقش کوتاهی در فیلم جهنم سفید آغاز کرد. سپس در فیلم های جنجال پول ساختهٔ پرویز خطیبی و ایوالله به کارگردانی منوچهر نوذری، خوشگل ترین زن عالم (به همراه منوچهر وثوق)، قسمت (کارگردان امیر شروان)، عشقی ها (کارگردان جمشید شیبانی) بازی کرد. آخرین فیلم جمشید هاشم پور در قبل از انقلاب خوشگلترین زن عالم به کارگردانی قدرت الله احسانی و بازیگری منوچهر وثوق، جمیله بود. بعد از آن برای مدتی سینما را رها کرد تا سال 1361 که به دعوت مسعود کیمیایی برای بازی در فیلم خط قرمز دوباره به سینما بازگشت. او ستاره سینمای ایران در دهه هفتاد بود.
بازی او در نقش «زینال بندری» در فیلم تاراج ساختهٔ ایرج قادری بود که جمشید هاشم پور (آریا) را با سرِ تراشیده میان مردم مطرح کرد؛ تا جایی که تیپ قهرمان سرتراشیده تا سالها مخاطبان بسیاری را روانهٔ سینماها می کرد. فیلمهای بعدی جمشید هاشم پور عبارتند از: فرمان، بازداشتگاه، نقطه ضعف، بالاش، پایگاه جهنمی، عقابها، یوزپلنگ، تیغ و ابریشم، عشق و مرگ، پرده آخر، تماس شیطانی، دادستان، قرق، مادر، طعمه، افعی، یاران، آخرین خون، نیش، پرواز از اردوگاه، آخرین بندر، ضربه طوفان، یاغی، رنجر، زخمی، مجازات، گروگان، عقرب، آواز قو، گشت ارشاد، مسافر ری و چندین فیلم دیگر تا به امروز.
جمشید هاشم پور از معدود هنرپیشگان موفق سینمای ایران است که فعالیت تئاتری نداشت و بنا به گفته خودش در یکی از مصاحبه هایش سینما را از سینما شروع کرده است و تنها فعالیت تئاتری وی صحنه هایی از فیلم تماس شیطانی بود که صحنه های تئاتر را با راهنمایی مجید مظفری اجرا کرد. وی با بازی در نقشهای متفاوت توانایی های خود را به اثبات رسانده است. او در دهه شصت و اوایل دهه هفتاد در کنار بازی در فیلمهای اکشن و حادثه ای گه گداری بازی در نقشهای دیگر را نیز امتحان کرده است: روز باشکوه (کیانوش عیاری، 1367) - مادر (علی حاتمی، 1368) - پردهٔ آخر (واروژ کریم مسیحی، 1369) - عشق و مرگ (محمدرضا اعلامی، 1369) و دلشدگان (علی حاتمی، 1370).
هاشم پور پس از دریافت دیپلم افتخار از هفدهمین دوره جشنواره فیلم فجر (1377) برای بازی در فیلم هیوا (رسول ملاقلی پور) گزیده کار شد و سعی کرد در فیلمهای خوب و متفاوت بازی کند. بازی بسیار خوب او در فیلمهای آواز قو (سعید اسدی، 1379)، سفر به فردا (محمدحسین حقیقی، 1380)، قارچ سمی (رسول ملاقلی پور، 1380)، واکنش پنجم (تهمینه میلانی، 1381) نشان از رویکرد سخت گیرانهٔ هاشم پور دارد. او در این سالها یک بازی تحسین برانگیز در فیلم مسافر ری (داود میر باقری، 1379) از خود به نمایش گذاشت.
جمشید هاشم پور در سال 1382 دو فیلم بر پرده سینماهای تهران داشت: «واکنش پنجم و سفر به فردا». بازی خوب او در فیلم «سفر به فردا» که نامزدی بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر را برایش به ارمغان آورد به دلیل اکران نامناسب و نوع فیلم آنچنان که باید دیده نشد. نقش کوتاه او در فیلم کیفر بسیار گیرا و تأثیر گذار بود به گونه ای که برای تیزر تبلیغاتی عکس این بازیگر بر پرده های تبلیغات بود. هاشم پور در سال 1386 از پس نقش سنگینی در فیلم استشهادی برای خدا به خوبی برآمد و نامزد دریافت سیمرغ بلورین از جشنوارهٔ فجر شد.
جمشید هاشم پور: یکی از روزهایی که مثل همیشه مشغول پیاده روی بودم، جوانی با صدای بلند گفت: آقای مشایخی! آقای مشایخی! من هم ایستادم و گفتم: بله، جانم عزیزم؟ گفت: می خواهم یک عکس با شما بگیرم. من هم قبول کردم. عکس را گرفت و رفت. چند روز بعد در مسیر پیاده روی ام دوباره همان جوان را دیدم. آمد جلو و گفت: من عکس شما را به پدرم نشان دادم و گفتم با آقای مشایخی عکس گرفته ام. او هم به من گفت: خاک بر سرت، تو چطور هنرمندان مملکتت را نمی شناسی؟ این محمدعلی کشاورز است!
آقای بازیگر چند سال پیش بخاطر عوارض برآمده از یک بیماری قلبی دچار ناراحتی شد، ایشان به همین منظور مدتی در یکی از بیمارستان های فوق تخصصی قلب بستری بودند.
مرده خور (1398)
سرکوب (1397)
ژن خوک (1397)
مأموریت غیرممکن (1397)
شین (1397)
درخونگاه (1396)
هایلایت (1396)
دارکوب (1396)
ملی و راه های نرفته اش (1395)
انزوا (1395)
نفس (1394)
سریال شهرزاد (1394)
من دیه گو مارادونا هستم (1393)
هاری (1393)
روزگاری عشق و خیانت (1392)
کلاشینکف (1392)
هیس! دخترها فریاد نمی زنند (1392)
گام های شیدایی (1391)
گشت ارشاد (1390)
زنها شگفت انگیزند (1389)
گلوگاه شیطان (1389)
پایان نامه (1389)
ازدواج در وقت اضافه (1388)
کیفر (1388)
چهره به چهره (1387)
فرود در غربت (1387)
خیابان بیست و چهارم (1387)
کلبه (1387)
نفوذی (1387)
استشهادی برای خدا (1386)
آن مرد آمد (1386)
محافظ (1386)
چهار انگشتی (1385)
میم مثل مادر (1385)
سنگ، کاغذ، قیچی (1385)
قاعده بازی (1385)
از دوردست (1384)
قتل آنلاین (1384)
یک بوس کوچولو (1384)
جنایت (1382)
مزرعه پدری (1382)
واکنش پنجم (1381)
سفر به فردا (1380)
قارچ سمی (1380)
آواز قو (1379)
مسافر ری (1379)
رنجر (1378)
سهراب (1378)
باشگاه سری (1377)
چشم عقاب (1377)
هیوا (1377)
زخمی (1376)
شبیخون (1376)
یاغی (1376)
یورش (1376)
جوانمرد (1375)
عقرب (1375)
لاک پشت (1375)
دشمن (1374)
فاتح (1374)
گروگان (1374)
ویرانگر (1374)
آخرین بندر (1373)
دیوانه وار (1373)
روز دیدنی (1373)
سربلند (1373)
مجازات (1373)
نیش (1373)
آخرین خون (1372)
پادزهر (1372)
پرواز از اردوگاه (1372)
ضربه طوفان (1372)
یاران (1372)
افعی (1371)
تماس شیطانی (1371)
طعمه (1371)
قافله (1371)
قهرمان (1370)
دادستان (1370)
دلشدگان (1370)
قرق (1370)
گل ها و گلوله ها (1370)
پرده آخر (1369)
عشق و مرگ (1369)
مادر (1368)
روز باشکوه (1367)
تیغ و ابریشم (1364)
یوزپلنگ (1364)
پایگاه جهنمی (1363)
تاراج (1363)
عقاب ها (1363)
بازداشتگاه (1362)
بالاش (1362)
دادشاه (1362)
نقطه ضعف (1362)
خط قرمز (1360)
فرمان (1360)
ایوالله (1350)
خوشگلترین زن عالم (1350)
عشقی ها (1350)
قسمت (1349)
جنجال پول (1347)
جهنم سفید (1347)
برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد (هیوا)
دوره 17 جشنواره فیلم فجر (مسابقه سینمای ایران) - سال 1377
برنده لوح زرین بهترین بازیگر مرد (واکنش پنجم)
دوره 4 منتخب سایت ایران اکتور (بهترین های سال) - سال 1383
برنده لوح زرین بهترین بازیگر مرد (مسافر ری)
دوره 2 منتخب سایت ایران اکتور (بهترین های سال) - سال 1381
چهارمین بازیگر نقش اول مرد سال (قارچ سمی)
دوره 17 منتخب نویسندگان و منتقدان (بهترین های سال) - سال 1381
بهترین بازیگر نقش مکمل مرد سال (واکنش پنجم)
دوره 18 منتخب نویسندگان و منتقدان (بهترین های سال) - سال 1382
اهدای تندیس حافظ یک عمر فعالیت هنری
سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای فیلم (دارکوب) در سال 1396
