به گزارش سرویس علم و فناوری پایگاه خبری ساعدنیوز، در روزگاری که جهانِ فناوری با شتابی سرسامآور بهسمت نظامیسازی پیش میرود، نام «Kodiaq‑Q» بیش از هر ربات دیگری لرزه بر تن افکار عمومی انداخته است؛ سگی رباتی که رسانهها آن را به دولت ترامپ نسبت میدهند و در روایتهای غیررسمی، از آن بهعنوان یکی از «مرگبارترین» ماشینهای چهارپا یاد میشود. موجودی فلزی که جای پارسکردن، شلیک میکند؛ بهجای دویدن برای بازی، برای هجوم برنامهریزی شده است؛ و بهجای بوییدن ردپا، اهداف حرارتی را ردیابی میکند. گفته میشود که Kodiaq‑Q قادر است نارنجک شلیک کند، موشک حمل کند و حتی در شرایطی که انسان از پا درمیآید، همچنان با دقت یکنواخت یک رایانه پیش برود.
در شایعات آمده که پنتاگون صد واحد از این مدل را برای یگانهای امنیتیاش دریافت کرده؛ خبری که اگرچه هیچگاه رسماً تأیید نشده، اما همین زمزمهها کافی بوده تا بحثهای گستردهای درباره مرز اخلاق و فناوری در محافل دانشگاهی و امنیتی داغ شود.
در چنین فضایی، پرسشی ساده اما سنگین سربرمیآورد: اگر چنین ماشینی در اختیار تو بود، با آن چه میکردی؟
پاسخ مسئولانه تنها یک مسیر دارد: چنین فناوریهایی، اگر روزی از آزمایشگاههای تخیل عبور کنند، جایگاهی جز پژوهشهای کنترلشده، آزمونهای ایمنی، و بررسی پیامدهای اخلاقی و اجتماعی نخواهند داشت. جایی که انسان نه بهدنبال بهرهگیری نظامی، بلکه در پی فهم حدود قدرت و مسئولیت خویش است. زیرا آنچه جهان امروز به آن نیاز دارد، نه رباتهایی برای جنگیدن، بلکه انسانهایی برای اندیشیدن است.
برای مشاهده سایر مطالب مرتبط با تکنولوژی اینجا کلیک کنید
