اون یه لحظهای که حس میکنی مغزت خاموش شده، دلت تند تند میزنه، دستات میلرزن... همون لحظهایه که وسوسه جا باز کرده. شیطون کاری نمیکنه، فقط زمزمه میکنه...
این همون جاست که یه "ذکر" میتونه نجاتت بده!
نه ذکر خشک و بیاحساس... ذکری که باهاش زنده میشی. یه تکیهگاه. یه تلنگر وسط معرکه.
ذکر | معنی | کاربرد |
|---|---|---|
أعوذ بالله من الشیطان الرجیم | پناه میبرم به خدا از شیطان راندهشده | پایهترین ذکر برای شروع، مخصوصاً وقتی ناگهانی یه فکری میاد تو ذهنت |
لا اله الا الله | هیچ معبودی جز خدا نیست | برای زمانی که احساس میکنی شیطون داره جای خدا رو توی ذهنت میگیره |
یا لطیف | ای مهربان و لطیف | مخصوص لحظههایی که دلت میلرزه، دلت میخواد ولی نمیخوای! خیلی آرامبخش و عمیقه |
استغفرالله ربی و اتوب الیه | از خدا طلب بخشش میکنم و به سوی او بازمیگردم | وقتی لغزیدی، یا حتی وقتی در آستانه لغزش هستی |
حسبی الله لا اله الا هو | خدا برای من کافیست، هیچ خدایی جز او نیست | برای اون لحظههایی که مغزت درگیر گناه شده ولی دلت داره مقاومت میکنه |
اللهم اجعلنی من التوابین و اجعلنی من المتطهرین | خدایا منو از توبهکنندگان و پاکان قرار بده | خیلی خوبه وقتی احساس گناه داری یا داری پیشگیری میکنی از آلودگی ذهنی |
اللهم صل علی محمد و آل محمد | درود بر پیامبر و خاندانش | به طرز عجیبی ذهنو از فضای شهوت میکِشه بیرون و نرمی و معنویت میاره |
یا قهار | ای شکستدهنده | وقتی حس میکنی دیگه زور شیطون زیاد شده و ارادهت داره میلرزه، یه قهار قشنگ با حس قدرت میتونه دکش کنه |
خب بذار شفاف بگیم...
خیلیا فکر میکنن ذکر گفتن یعنی فقط تکرار یه جمله یا یه لفظ خاص. ولی اصل ماجرا تغییر حالت درونیته.
ذکر واقعی یه چیزی تو دل آدم روشن میکنه... یه فلاش نور توی تاریکی که یهو بهت میگه:
"حواست باشه! داری سقوط میکنی!"
و فقط همون یه لحظه ممکنه جلوتو بگیره...
اگر به دنبال بهترین راه ها برای ترک گناه هستی کافیه به سایت rahaie.com سر بزنی.
عامل وسوسه | چرا قوی عمل میکنه؟ | راه نجات چیه؟ |
|---|---|---|
تنهایی زیاد | ذهن پر از صداهای درونیه | ذکر ذهن رو ساکت میکنه |
ذهن بیهدف | شیطون راحتتر دست میندازه | ذکر یادآور هدفه |
تصویر و خیال | محرک قوی بدون صدا و حرف | ذکر مثل "چشمبند" عمل میکنه |
خستگی روانی | اراده تحلیل میره | ذکر انرژی روحی تزریق میکنه |
توجیه درونی | خودمون گناه رو منطقی نشون میدیم | ذکر مثل آلارم خطاست |
ذکری که اثر کنه باید بشینه روی دل. نه فقط رو زبون.
مثلاً خیلیا میگن «أعوذ بالله من الشیطان الرجیم» ولی همون لحظه هنوز دارن با خیال اون گناه حال میکنن!
پس باید:
با باور گفته بشه
به شکل تکرار هوشیارانه باشه، نه طوطیوار
قبل از اینکه گناه بیاد، ذهنت باهاش گرم باشه
وقتی نیمهشب گوشی دستته و میخوای بری یه چیز "نبایدی" ببینی...
همون لحظه بگو: "اللهم اجعلنی من التوابین و اجعلنی من المتطهرین"
یه تلنگره بهت میزنه که: تو تمیز بودی... چرا میخوای خودتو آلوده کنی؟
وقتی فکری به ذهنت هجوم میاره که میدونی تهش پشیمونیه...
فقط بگو: "حسبی الله لا اله الا هو"
یعنی کافیه برام... دیگه هیچی نمیخوام!
اون لحظهای که انگار شیطون داره با مغزت کلکل میکنه...
آروم بگو: "أعوذ بالله من الشیطان الرجیم"
ولی اینبار با حضور قلب. نه فقط تکرار خشک. انگار واقعاً داری پناه میبری.
اگه واقعاً گفتی، ولی بازم گناه کردی، این چندتا حالت ممکنه باشه:
ذکرت، حفظی بوده نه حسی
بعدش تو فضا نموندی؛ سریع برگشتی به همون محیط وسوسهزا
به ذکر بهعنوان یه ابزار نگاه کردی، نه یه نجات
ذهنت قبلش با گناه همدست بوده... ذکر دیر رسیده
ذکر یعنی یادآوری کسی که همیشه حواست بهش پرت شده... خدا.
یه جور “نرمافزار دفاعی” تو مغزه. فقط باید فعالش کنی.
یه تجربه شخصی بگم:
من وقتی با یه گناه خاص درگیر بودم، تصمیم گرفتم هر بار که وسوسه شدم، یه بار با صدای بلند بگم "یا لطیف"
اولش با خجالت، ولی کمکم دیدم واقعاً اثر داره. نه اینکه معجزه بشه، ولی ترمز مغزم سریعتر میکشید.
ببین، ذکر درست مثل یه آلارم میمونه.
اگه صدای آلارم گوشخراش باشه، خاموشش میکنی. ولی اگه یه صدا باشه که برات آشنا و آرومه، بهش گوش میدی.
پس ذکر، باید بشه صدای دوستت... نه فقط یه لفظ دینی.
اگه بخوای، میتونم یه دفترچه ذکر شخصیسازیشده هم برات آماده کنم، مخصوص وضعیت خودت، با نوع افکار و گناهایی که درگیرشی. فقط کافیه بگی. دوست داری؟
