به گزارش سرویس فرهنگ و هنر ساعد نیوز، سیدمحمدعلی ریاضی‌یزدی سال 1290 در شهر یزد متولد شد. پس از گذراندن مقطع ابتدایی و آموختن علوم دینی عازم تهران شد. در رشتۀ الهیات رتبۀ اول را کسب کرد و موفق شد مدرک لیسانس علوم تربیتی را از دانش‌سرای عالی تهران اخذ کند. وی به سبب حضور فعال در عرصۀ شعر و ادب ایران با بسیاری از ادبا به‌ویژه مرحوم امیری فیروزکوهی و سیدمحمدحسین شهریار دوستی داشت. به‌خاطر اشعار مذهبی‌اش به «شاعر آل‌الله» و «معین‌السادات» مشهور شد. از بزرگ‌ترین توفیقات او این است که به مقام «ملک‌الشعرایی» آستان مقدس حضرت معصومه (علیهاالسلام) نائل شد و اشعارش زینت‌بخش حرم‌‌های معصومین (علیهم‌السلام) در ایران و عراق است. ریاضی 29 اسفند 1361 در تهران درگذشت و در قبرستان ابن‌بابویه به خاک سپرده شد. از او دیوان شعری به یادگار مانده است.
این ترانه توسط شرکت کننده خوش استعداد و خوش صدای برنامه صداتو بازخوانی شده مورد استقبال حاضران قرار گرفت.
ای شه طوس که سلطان سریر دو سرایی
ما سوی الله همه ظل تو و توظل خدایی
نظری هم به گدائی چو من خاک نشین کن
ای که در پادشهی صاحب ایوان طلایی
به گدا قدر بیفزاید و ازشاه نکاهد …
گاه گاهی که کند شاه نگاهی به گدایی
در حریم حرم زاده ی موسی به ادب رو
نزنی تا به‌سر و دوش ملائک سر پایی
زان که این بارگه اقدس سلطان سلاطین
خالی از فوج ملائک نبود گوشه وجایی
آمدم قبر تو بوسیدم و رفتم به امیدی
که شب اول قبرم تو به دیدار من آیی
