به گزارش سرویس فرهنگ و هنر ساعد نیوز، رخشندهٔ اعتصامی معروف به پروین اعتصامی در 25 اسفند 1285 خورشیدی در شهر تبریز به دنیا آمد. پدرش یوسف اعتصامی آشتیانی (اعتصام الملک) از رجال نامی و نویسندگان و مترجمان مشهور اواخر دورهٔ قاجار بود. در کودکی با خانواده به تهران آمد. پایاننامهٔ تحصیلی خود را از مدرسهٔ آمریکایی تهران گرفت و در همانجا شروع به تدریس کرد. پیوند زناشویی وی با پسر عمویش بیش از دو و نیم ماه دوام نداشت. وی پس از جدایی از همسر، مدتی کتابدار کتابخانهٔ دانشسرای عالی بود. دیوان اشعار وی بالغ بر 2500 بیت است. وی در فروردین 1320 شمسی به علت ابتلا به حصبه درگذشت و در قم به خاک سپرده شد.
در ویدیویی که مشاهده کردید از ماجرای سروده شده این شعر و پایان یافتن زندگی تلخ و سختی که پروین درگیرش بود را شنیدید.
پروین به سال 1313 در سن 28 سالگی با اصرار عمو و موافقت پدرش با پسر عموی پدرش سرهنگ فضل الله آرتا، معروف به همایون فال رئیس شهربانی کرمانشاه ازدواج کرد(نامنی، 1387: 26)(مشرف، 1392: 56). بعد از چهار ماه نامزدی و دو نیم ماه زندگی مشترک در کرمانشاه، باد خزان بر این پیوند وزیدن گرفت(نامنی، 1387: 27). دکتر مشرف در کتاب "پروین اعتصامی پایه گذار ادبیات نئوکلاسیک ایران" متن نامه ای را اورده است که در آن پروین علت این جدایی را ابتلای زوج خود به تریاک می گوید. دکتر مشرف شعر "سختی و سختی ها" وی را در اشاره به این موضوع ارزیابی می کند(مشرف، 1392: 59)همچنین برادر پروین اشاره کرده است که وی قطعه شعر سه بیتی ذیل را در اشاره به ازدواج و طلاق خود سروده است:
ای گل، تو ز جمعیت گلزار، چه دیدی جز سرزنش و بد سری خار، چه دیدی
ای لعل دل افروز، تو با اینهمه پرتو جز مشتری سفله، ببازار چه دیدی
رفتی به چمن، لیک قفس گشت نصیبت غیر از قفس، ای مرغ گرفتار، چه دیدی
