فروغالزمان فرّخزاد (8 دی 1313 – 24 بهمن 1345) شاعر بود. او شش کتاب شعر منتشر کرد که از نمونههای شایان شعر نوی فارسی هستند. فرّخزاد با مجموعههای اسیر، دیوار و عصیان در قالب شعر نیمایی کار خود را آغاز کرد. او یکی از پیشگامان شعر نوی فارسی دانسته شده است.
رفتم، مرا ببخش و مگو او وفا نداشت
راهی بجز گریز برایم نمانده بود
این عشق آتشین پر از درد بیامید
در وادی گناه و جنونم کشانده بود
رفتم، که داغ بوسه پر حسرت ترا
با اشکهای دیده ز لب شستشو دهم
رفتم که ناتمام بمانم در این سرود
رفتم که با نگفته و ناگفته خو کنم
رفتم، که سایهٔ غم دیرینهٔ مرا
این سقف شیشهای نکند خرد خرد
رفتم که با تو قصهای از سر نگیرم
رفتم، که این جدایی تلخ و ابتر است
رفتم، که در غبار زمان گم شوم، دریغ!
من زین سپس در این سفر بیبازگشت
چون گردباد بی سر و بیسامان شوم
تا در فراسوی نگاه تو ننگرم
2 ماه پیش
5 ماه پیش