به گزارش سرویس فرهنگ و هنر ساعدنیوز، امیر هوشنگ ابتهاج، متخلص به ه،الف.سایه ؛ متولد 1306 در رشت است. ابتهاج در جوانی دلباخته دختری ارمنی به نام [گالیا] شد که در رشت ساکن بود و این عشق دوران جوانی، دست مایه اشعار عاشقانهای شد که در آن ایام سرود. از کتاب هایش می توان “نخستین نغمه ها، سراب، سیاه مشق، شبگیر، زمین، چند برگ از یلدا، یادنامه، تا صبح شب یلدا، یادگار خون سرو، حافظ به سعی سایه، تاسیان و بانگ نی” را نام بُرد.
شبم از بیستارگی، شب گور
در دلم پرتو ستارهی دور
آذرخشم گهی نشانه گرفت
گه تگرگم به تازیانه گرفت
بر سرم آشیانه بست کلاغ
آسمان تیره گشت چون پر زاغ
مرغ شبخوان که با دلم میخواند
رفت و این آشیانه خالی ماند
آهوان گم شدند در شب دشت
آه از آن رفتگان بیبرگشت…
4 ماه پیش
4 ماه پیش