به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز به نقل از سی ان ان، غزه این روزها با فاجعهای انسانی بیسابقه مواجه است؛ فاجعهای که به گفته ابتکار جهانی امنیت غذایی تحت حمایت سازمان ملل، در حال نزدیک شدن به «بدترین سناریوی ممکن قحطی» است. در شرایطی که جنگ، محاصره و ویرانی زیرساختهای حیاتی ادامه دارد، میلیونها غیرنظامی از جمله کودکان و سالمندان، با گرسنگی و سوءتغذیه شدید روبهرو هستند. این وضعیت نهتنها نتیجه حملات مداوم نظامی است، بلکه حاصل محاصره کامل منطقه و جلوگیری از ورود گسترده کمکهای انساندوستانه محسوب میشود. بسیاری از ساکنان، برای زنده ماندن به مصرف غذاهای فاسد، برگ درختان و خوراک دام روی آوردهاند؛ نوزادان و کودکان نیز در وضعیت وخیمی از نظر تغذیهای قرار دارند و شمار مرگومیر ناشی از گرسنگی در حال افزایش است.
تعریف فنی قحطی از سوی سازمان ملل مبتنی بر سه شاخص کلیدی است: بیش از 20 درصد جمعیت دسترسی کافی به غذا نداشته باشند، حداقل 30 درصد دچار سوءتغذیه حاد باشند و نرخ مرگومیر از دو نفر در هر 10 هزار نفر در روز فراتر رود. شواهد موجود حاکی از آن است که در مناطق گستردهای از غزه، این شاخصها یا محقق شدهاند یا به سرعت در حال تحقق هستند. در چنین شرایطی، سکوت یا تأخیر در واکنش جامعه جهانی میتواند به مرگ هزاران نفر دیگر منجر شود.
بر اساس گزارشهای میدانی، بیش از نیم میلیون نفر در مرحله اضطراری ناامنی غذایی قرار دارند و چشمانداز روزهای پیش رو تنها تاریکی و خطر را نشان میدهد. ورود کمکهای بشردوستانه بهشدت محدود شده است. رژیم اسرائیل، با اتکا به دلایل امنیتی، کنترل کامل گذرگاهها را در اختیار دارد و مانع اصلی در مسیر عبور آزادانه کاروانهای امدادی و ارسال مواد غذایی و دارویی محسوب میشود. حملات به مراکز ذخیره غذا، خطوط توزیع و نانواییها، شرایط را وخیمتر کرده است.
در سطح جهانی، واکنشها بسیار کند و پراکنده بودهاند. در حالی که سازمانهای بینالمللی مانند عفو بینالملل و دیدهبان حقوق بشر هشدار دادهاند که استفاده از گرسنگی بهعنوان سلاح جنگی میتواند مصداق جنایت جنگی باشد، تاکنون اقدام قاطع بینالمللی برای توقف این روند صورت نگرفته است. ساختارهای دیپلماتیک، بهویژه در شورای امنیت سازمان ملل، همچنان درگیر منازعات سیاسی هستند و صدای قربانیان در این هیاهو گم شده است.
در کنار آثار فیزیکی، ابعاد روانی بحران نیز نگرانکننده است. کودکان در معرض اختلالات شدید روانی ناشی از گرسنگی، ترس دائمی، و فقدان امنیت هستند. این بحران نهفقط نسل فعلی، بلکه آینده غزه را نیز در معرض نابودی قرار داده است. نسلی که با خاطره جنگ و قحطی بزرگ میشود، ممکن است دههها ناپایداری و ناامنی را برای کل منطقه به همراه داشته باشد.
در این شرایط بحرانی، تنها راه پیشرو اعمال فشار فوری و همهجانبه جامعه جهانی برای توقف محاصره، بازگشایی گذرگاههای امدادی، و تضمین ارسال سریع و امن کمکهای غذایی و دارویی است. همچنین، تأمین مالی فوری برای نهادهایی مانند برنامه جهانی غذا (WFP) ضروری است تا با توزیع هدفمند منابع، از مرگ و رنج بیشتر جلوگیری شود. زمان در حال تمام شدن است و اگر اقدامی فوری صورت نگیرد، تاریخ این لحظه را بهعنوان یکی از تاریکترین فصلهای بیتفاوتی انسانی ثبت خواهد کرد. سکوت در برابر چنین فاجعهای، نه بیخبری، بلکه همدستی با آن است.
برای پیگیری اخبار سیاسی اینجا کلیک کنید.
