به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز به نقل از سی ان ان، در 11 اوت 2025، فضای سیاسی و امنیتی واشینگتن بهطور ناگهانی دگرگون شد. رئیسجمهور ترامپ با اعلام وضعیت اضطراری در شهر و استناد به اختیارات خود بر اساس قانون حاکمیت محلی، فرمان کنترل موقت پلیس پایتخت را صادر کرد. او همزمان دستور اعزام 800 نیروی گارد ملی و حضور مأموران چندین نهاد فدرال از جمله افبیآی، اداره مبارزه با مواد مخدر، اداره مشروبات الکلی و دخانیات و اداره مهاجرت را در خیابانهای واشینگتن صادر کرد. فرماندهی این عملیات تحت نظارت مستقیم دادستان کل کشور، پام باندی، قرار گرفت؛ اقدامی که به گفته کاخ سفید، با هدف بازگرداندن «نظم و امنیت» انجام شد.
این تصمیم اما در تضاد کامل با آمار رسمی جرایم در پایتخت بود. گزارشهای منتشر شده از پلیس و اداره آمار نشان میداد که در هشت ماه نخست سال، جرایم خشونتآمیز در واشینگتن 26 درصد کاهش یافته و میزان قتلها 12 درصد کمتر از سال گذشته بوده است. مجموع جرایم گزارششده نیز با افتی 7 درصدی همراه بوده و این شهر از نظر آمار خشونت در کمترین سطح سه دهه اخیر قرار داشته است. در نتیجه، بسیاری این اقدام ترامپ را بیش از آنکه پاسخی به یک بحران واقعی بدانند، بخشی از یک نمایش قدرت سیاسی تفسیر کردند.
واکنش مقامات محلی و ملی به سرعت آغاز شد. شهردار موریل بوزر، که ابتدا لحن محتاطانهای داشت، کمی بعد این اقدام را «حرکتی اقتدارگرایانه» خواند و از آن فاصله گرفت. دادستان کل واشینگتن، برایان شووالب، نیز اعلام کرد که مداخله فدرال فاقد مبنای قانونی کافی است و تهدیدی برای ساختار خودگردانی پایتخت به شمار میآید. با این حال، جمهوریخواهان در کنگره از فرمان ترامپ استقبال کردند. جیمز کامر، رئیس کمیته نظارت مجلس نمایندگان، وعده داد که جلسات استماع برای بررسی «ناکامی مدیریت شهری» برگزار خواهد شد.
از سوی جامعه مدنی، موجی از اعتراضات به پا خاست. فعالان حقوق بشر، گروههای مدافع آزادیهای مدنی و چهرههای شناختهشدهای همچون سرآشپز خوزه آندرس، حضور نیروهای فدرال را غیرضروری و تهدیدی علیه حقوق شهروندان خواندند. این نگرانی بهویژه از آنجا قوت گرفت که بخشهای گستردهای از اراضی پایتخت تحت مالکیت دولت فدرال است و قوانین فدرال در برخورد با جرایم، سختگیرانهتر و کمتر پاسخگو به مردم محلی هستند.
در حوزه حقوقی، کارشناسان یادآوری کردند که قانون حاکمیت محلی 1973 تنها در شرایط اضطراری خاص اجازه دخالت مستقیم رئیسجمهور را میدهد و استفاده از این اختیار باید با دلایل و مستندات قوی همراه باشد. افزون بر این، وضعیت ویژه واشینگتن به عنوان شهری بدون فرماندار، باعث میشود رئیسجمهور کنترل مستقیم بر گارد ملی آن داشته باشد؛ امتیازی که در ایالتهای آمریکا وجود ندارد و همین مسئله، تصمیم ترامپ را از نظر حقوقی منحصربهفرد اما بحثبرانگیز کرده است.
این رویداد پیامدهای متعددی برای آینده دارد. از یک سو، ترامپ با این اقدام توانست خود را بهعنوان رهبر مقتدری که «امنیت را به هر قیمتی تأمین میکند» به پایگاه سیاسی خود معرفی کند. از سوی دیگر، دمکراتها به دلیل واکنش پراکنده و کندشان، تحت فشار بیشتری قرار گرفتند و اکنون با چالشی مضاعف در دفاع از حاکمیت محلی روبهرو هستند. بحثهای تازهای نیز درباره استقلال کامل واشینگتن از دولت فدرال شکل گرفته است—موضوعی که سالها محل مناقشه بوده اما با این بحران، دوباره بر سر زبانها افتاده است.
در نهایت، آنچه در پایتخت آمریکا رخ داد، بیش از یک اقدام امنیتی صرف بود؛ این رویداد نقطه تلاقی سیاست، قانون و قدرت فدرال با خودگردانی شهری بود. اگرچه ترامپ توانست به هدف کوتاهمدت خود در کنترل پلیس و نمایش اقتدار دست یابد، اما این پیروزی ممکن است هزینهای سنگین در اعتماد عمومی به دولت و توازن قدرت در نظام سیاسی آمریکا به همراه داشته باشد.
برای پیگیری اخبار سیاسی اینجا کلیک کنید.
