به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز به نقل از فرانس 24، در ماههای اخیر، نگرانیها درباره استفاده مقامات ایالات متحده از فناوریهای پیشرفته برای نظارت بر شهروندان افزایش یافته است. تازهترین گزارشها از سوی سازمان عفو بینالملل حاکی است که پلیس و دیگر نهادهای امنیتی آمریکا از هوش مصنوعی و الگوریتمهای پیشرفته برای پایش تجمعات و اعتراضات حامی فلسطین بهره میبرند. این روند سوالات جدی درباره حریم خصوصی، آزادی بیان و حق تجمع مسالمتآمیز در آمریکا ایجاد کرده و توجه محققان، فعالان مدنی و حقوق بشری را به خود جلب کرده است.
استفاده از فناوری هوش مصنوعی در نظارت بر تجمعات مدنی، در کنار مزایای بالقوه در حفظ امنیت، همواره بحثبرانگیز بوده است. الگوریتمهای هوش مصنوعی قادر به پردازش حجم بسیار زیادی از دادهها هستند و میتوانند الگوهای رفتاری، ارتباطات آنلاین و حتی زبان بدن افراد در تجمعات را تحلیل کنند. با این حال، نگرانی اصلی این است که چنین فناوریهایی میتوانند بدون شفافیت و نظارت مناسب، حقوق اساسی شهروندان را محدود کنند و به ابزاری برای سرکوب اعتراضات مسالمتآمیز تبدیل شوند.
گزارش عفو بینالملل نشان میدهد که نهادهای امنیتی آمریکا از ابزارهای تحلیل داده و سیستمهای تشخیص چهره برای شناسایی و رصد فعالان و معترضان استفاده میکنند. این ابزارها میتوانند تصاویر و ویدیوهای تجمعات را تجزیه و تحلیل کرده و حتی افرادی را که پیشتر در اعتراضات مشابه شرکت کردهاند، شناسایی کنند. علاوه بر این، اطلاعات جمعآوری شده از شبکههای اجتماعی و پیامرسانها نیز میتواند برای پیشبینی الگوهای تجمعات و هدفگیری افراد استفاده شود.
یکی از پیامدهای مستقیم این سیاست، افزایش خودسانسوری در میان معترضان است. بسیاری از فعالان اجتماعی و حامیان فلسطین در آمریکا از حضور در تجمعات عمومی و حتی بیان دیدگاههای خود در شبکههای اجتماعی خودداری میکنند، زیرا بیم آن دارند که تحت نظارت مستقیم قرار گیرند یا با عواقب قانونی روبهرو شوند. این وضعیت به طور مستقیم بر آزادی بیان و حق تجمع مسالمتآمیز تأثیر میگذارد و میتواند جریان آزاد اطلاعات و نقد اجتماعی را محدود کند.
از منظر حقوقی، استفاده از هوش مصنوعی برای نظارت بر تجمعات، با مباحث پیچیدهای درباره قانون اساسی آمریکا و حقوق بشر روبهرو است. قانون اساسی آمریکا آزادی بیان و حق تجمع مسالمتآمیز را تضمین میکند، اما مفاهیم جدید فناوریهای پیشرفته باعث شده است که محدوده این حقوق به چالش کشیده شود. کارشناسان حقوقی هشدار میدهند که عدم شفافیت در استفاده از فناوریهای نظارتی میتواند به سوءاستفاده و نقض حقوق اساسی منجر شود.
برخی تحلیلگران نیز معتقدند که استفاده از هوش مصنوعی در این زمینه نه تنها تهدیدی برای حقوق شهروندان است، بلکه میتواند به تضعیف اعتماد عمومی به نهادهای امنیتی منجر شود. هنگامی که شهروندان احساس کنند که حتی حضور در یک تجمع مسالمتآمیز میتواند موجب شناسایی و پیگرد قانونی آنها شود، میزان مشارکت مدنی کاهش مییابد و اعتماد عمومی به دولت و نهادهای امنیتی به خطر میافتد.
در سطح بینالمللی، اقدامات آمریکا در این حوزه مورد توجه نهادهای حقوق بشری قرار گرفته است. سازمان عفو بینالملل و دیگر گروههای مدافع حقوق بشر نسبت به خطر گسترش استفاده از فناوریهای نظارتی در محدود کردن آزادیهای بنیادین هشدار دادهاند. این نهادها تأکید میکنند که دولتها باید در استفاده از فناوریهای نوین تعادل میان امنیت و حقوق فردی را رعایت کنند و ابزارهای نظارتی را تحت شفافیت و کنترل قانونی قرار دهند.
یکی از جنبههای مهم این موضوع، تأثیر اجتماعی و فرهنگی آن است. نظارت گسترده بر تجمعات و فعالیتهای آنلاین باعث شده است که بسیاری از شهروندان، به ویژه جوانان و فعالان اجتماعی، به شکل خودجوش روشهای جایگزین برای بیان دیدگاههای خود پیدا کنند. برخی گروهها از شبکههای خصوصی و پیامرسانهای رمزگذاری شده استفاده میکنند تا بدون ترس از شناسایی، به تبادل اطلاعات و سازماندهی فعالیتهای خود بپردازند. این حرکت نشاندهنده انعطافپذیری جامعه مدنی در پاسخ به محدودیتها و تهدیدهای امنیتی است، اما در عین حال نشان میدهد که فضای عمومی برای اعتراضات مسالمتآمیز به طور فزایندهای محدود شده است.
از نگاه فنی، هوش مصنوعی در این حوزه معمولاً با ترکیبی از تحلیل تصاویر، تشخیص چهره، تحلیل شبکههای اجتماعی و پردازش زبان طبیعی عمل میکند. سیستمهای تشخیص چهره میتوانند افراد حاضر در تجمعات گذشته را شناسایی کنند، الگوریتمهای تحلیل شبکههای اجتماعی میتوانند گروههای فعال و تأثیرگذار را رصد کنند و ابزارهای پردازش زبان طبیعی قادرند محتوای پیامها و پستهای آنلاین را از نظر میزان «تهدید» یا «افراطگرایی» بررسی کنند. ترکیب این فناوریها با دادههای دیگر، مانند مکانیابی GPS یا اطلاعات ثبتشده عمومی، امکان ایجاد پروفایل دقیق از فعالان مدنی را فراهم میکند.
با این حال، منتقدان معتقدند که استفاده از هوش مصنوعی در این زمینه با خطر اشتباهگیری و تبعیض روبهرو است. الگوریتمها ممکن است به طور ناعادلانه گروههای خاصی را هدف قرار دهند یا رفتارهای قانونی را به اشتباه به عنوان تهدید ارزیابی کنند. چنین اشتباهاتی میتواند عواقب جدی برای افراد داشته باشد، از جمله دستگیری، پیگرد قانونی یا محدودیت در فعالیتهای مدنی و اجتماعی.
تجربه آمریکا در نظارت بر تجمعات حامی فلسطین، بخشی از روند گستردهتری است که بسیاری از کشورها با آن مواجه هستند: چگونگی استفاده از فناوریهای نوین در مدیریت امنیت و جمعآوری اطلاعات، بدون نقض حقوق بنیادین شهروندان. این موضوع نشان میدهد که نیاز به شفافیت، مسئولیتپذیری و نظارت قانونی در استفاده از هوش مصنوعی، بیش از هر زمان دیگری احساس میشود.
در نهایت، مسئله استفاده از هوش مصنوعی برای پایش تجمعات حامی فلسطین در آمریکا، نمونهای روشن از تعارض میان امنیت و آزادیهای فردی در عصر دیجیتال است. این مسئله نشان میدهد که حتی در دموکراسیهای پیشرفته، تکنولوژی میتواند به ابزاری برای محدود کردن آزادیهای اساسی تبدیل شود و نیازمند بحث، قانونگذاری و نظارت گسترده است.
پژوهشها و گزارشهای حقوق بشری آینده میتواند روشن کند که آیا دولتها قادر خواهند بود میان حفظ امنیت ملی و احترام به حقوق بنیادین شهروندان تعادل برقرار کنند یا خیر. تجربه آمریکا در این زمینه همچنین میتواند به دیگر کشورها هشدار دهد که استفاده نامحدود از فناوریهای نظارتی، حتی با هدف حفاظت از امنیت، میتواند پیامدهای اجتماعی، سیاسی و اخلاقی عمیقی به همراه داشته باشد.
به طور خلاصه، گزارش عفو بینالملل درباره استفاده آمریکا از هوش مصنوعی برای نظارت بر تجمعات حامی فلسطین، مسئلهای حساس و چندوجهی را پیش روی جامعه بینالمللی قرار داده است. این مسئله نه تنها حقوق مدنی و آزادیهای فردی شهروندان را به چالش میکشد، بلکه سوالات گستردهای درباره آینده نظارت دیجیتال، مسئولیت دولتها و محدودیتهای قانونی در عصر فناوریهای پیشرفته مطرح میکند.
برای پیگیری اخبار سیاسی اینجا کلیک کنید.
