به گزارش سرویس سیاست پایگاه خبری ساعدنیوز، نگار صالحی از گروه اجتماعی کانال خبری چندثانیه نوشت: بولدوزرهای شهرداری که این روزها بیرحمانهتر از همیشه کار میکنند، ظاهرا مأموریتشان به جای نوسازی پاک کردنِ حافظهی شهر است. خانههای قاجاری یکییکی به بهانهی ناایمن بودن یا طرحهای توسعه، قربانی «برجسازی» میشوند و این یعنی شباهت ترسناکی با دوره احمدینژاد در حال شکلگیری است؛ سیاست زمین سوخته برای ساختن بنا!
نگاه مدیریت فعلی به شهر، کاملاً بازاری است؛ هر چیزی که سود ریالی نداشته باشد، محکوم به حذف است، حتی اگر 170 سال قدمت داشته باشد. تناقض ماجرا اینجاست که همین مدیران که مدام شعار «هویت اسلامی-ایرانی» میدهند، در عمل بزرگترین دشمن معماری سنتی شدهاند. آنها خانههای تاریخی را نه به چشم میراث فرهنگی، بلکه به چشم «زمین کلنگی» میبینند که باید هرچه زودتر تبدیل شود.
آقای شهردار! تهرانِ بیخاطره دقیقاً به چه دردی میخورد؟ شهری که عرضه ندارد خانهی 170 سالهاش را نگه دارد، چطور میخواهد برای شهروندانش آرامش بسازد؟ بولدوزرها شاید بتوانند عمارتها را صاف کنند، اما نمیتوانند این واقعیت تلخ را از کارنامهی این دوره پاک کنند که تاریخ تهران، قربانی سوءمدیریت شده است.
شهری که گذشتهاش را میکوبد، آیندهای جز خیابانهای بیخاطره ندارد. درست مثل همان راهی که یک بار رفتیم و هنوز داریم تاوانش را میدهیم.
